የፍርሃት ባህልን እያነገሰ ያለው የኢትዮጵያ ፖለቲካ፤ አንድ እርምጃ ወደፊት ሁለት ወደ ኋላ (ክፍል ሁለታ)

December 19, 2013

ያሬድ ኃይለማርያም፣ ከብራስልስ
December 19/2013

ያሬድ ኃይለማርያም፣ ከብራስልስ

የኢትዮጵያ የፖለቲካ ሂደት በኢትዮጵያዊያን ላይ እያሰፈነ ስላለው የፍርሃት ባህል ቀደም ሲል ባሰራጨሁት የዚህ ጽሑፍ የመጀመሪያ ክፍል ውስጥ ባለሙያዎች በአንድ ማኅበረሰብ ውስጥ ለፍርሃት ባህል መስፈን መንሰዔዎች ያሏቸውን ነጥቦች ዘርዝሬ ነበር። በክፍል አንድ ጽሑፌ መግቢያ ላይ እንደገለጽኩት ምንም እንኳን ፍርሃት የግለሰቦች ባህሪ መገለጫዎች መካከል አንዱ ቢሆንም የዚህ ጽሑፍ ትኩረት በወል የምንጋራቸውና በማኅበረሰብ ደረጃም በሚንጸባረቁት የፍርሃት ምልክቶች ላይ ብቻ ያተኮረ ነው። በመሆኑም በዚህ ክፍል ውስጥ የህሊና እና የአካል ቁስልን ባስከተሉ ትላንቶች ውስጥ ማለፍ የሚፈጥረውን የፍርሃት ቆፈንና የሚያስከትለውን መዘዝ በመቃኘት ፅሑፌን ልደምድም።

በአለማችን ታሪክ ከሰው ልጅ አዕምሮ ተፍቀው የማይወጡና እጅግ አሰቃቂ በመሆናቸው ሲታወሱ የሚኖሩ በርካታ ጦርነቶችና የእርስ በርስ እልቂቶች ተከስተዋል። የመጀመሪያውና የሁለተኛው የአለም ጦርነቶች፣ የኦሽዊትዝ ጭፍጨፋ፣ የአፓርታይድ የግፍ አገዛዝ፣ የሩዋንዳው የዘር ማጥፋት እልቂት፣ እንዲሁም በተለያዩ የአፍሪቃ እና የመካከለኛው ምስራቅ አገራት ውስጥ የተከሰቱትና የሚሊዪኖችን ሕይወት የቀጠፉት እልቂቶች በዋነኝነት ተጠቃሾች ናቸው። እነኚህ በክፉ ክስተትነታቸው በታሪክ የሚወሱት አጋጣሚዎች ካስከተሉት እልቆ መሳፍርት የሌለው ሰብአዊ ቀውስ እና የንብረት ውድመት ባሻገር ከትውልድ ትውልድ የሚወራረስ ትምህርትንም አስተምረው አልፈዋል። በተለይም የምዕራቡ አለም በራሱም ሆነ በርቀት በሌሎች ላይም የተፈጸሙትን እነዚህን መሰል መጥፎ ክስተቶች በአግባቡ በመመርመር፣ መረጃዎችን ሰብስቦና አደራጅቶ በማስቀመጥ፣ በመጽሐፍ ከትቦና እና በፊልም ቀርጾ በማኖር ቀጣዩ ትውልድ እነኚህን መሰል አደጋዎችን ከሚያስከትሉ የፖለቲካ፣ የማኅበራዊ፣ ኃይማኖታዊና ኢኮኖሚያው ቀውሶችና ቅራኔዎች እራሱን በማራቅ ችግሮችን እጅግ በሰለጠነና ዲሞክራሲያዊ በሆነ መንገድ እንዲፈታ ማድረግ ችለዋል። ዛሬ ላይ ያለው ትውልዳቸውም እነ ናዚ እና ሌሎች አንባገነኖች በታሪካቸው ውስጥ ያደረሱትን ሰቆቃና ግፍ እያሰብ የሚሸማቀቅ ወይም በፍርሃት የሚርድ ሳይሆን ታሪክን በታሪክነቱ ትቶ ሙሉ አቅሙንና ጊዜውን ከሳይንስና ተክኖሎጂ ጋር አዋህዶ በዚህ ምድር ላይ ያሻውን ሁሉ ለማድረግ የሚያስችል አቅም በመገንባት ላይ ይገኛል።

ወደ አገራችን ስንመለስ ኢትዮጵያም ዛሬ ያለችበትን ጂዮግራፊያዊ፣ ፖለቲካዊ፣ ኢኮኖሚያዊም ሆነ ሌሎች ገጽታዎች ለመላበስ ያበቋት እጅግ በርካታ ክፉ እና በጎ ተበለው የሚጠቀሱ የታሪክ ክስተቶችን አስተናግዳለች። ምንም እንኳን ከላይ ከተጠቀሱት የአለማችን አሰቃቂ ታሪኮች ጋር ባይወዳደርም አገራችንም ከውጭ ወራሪዎች በተሰነዘረባት ጥቃትም ሆነ በልጆቿ መካከል በተከሰቱ የእርስ በእርስ ግጭቶች በብዙ ሚሊዮኖች የሚቆጠሩ ውድ ልጆቿን አጥታለች። ድህነትን ጠራርጎ ሊያስወግድ ይችል ከነበረው አቅም በላይ በብዙ እጥፍ የሚገመት አንጡራ ሃብቷን በጦርነቶች፣ በግጭቶችና በዘራፊዎች ተነጥቃለች። ይህ እና ሌሎች በርካታ ምክንያቶችም ተደራርበው አገሪቱን ከድሃም ድሃ ተብለው ከሚጠቀሱት አገሮች ተርታ አሰልፈዋታል። እንግዲህ ትልቁ ጥያቄ እኛስ እንደ ሌላው ዓለም ሕዝብ አገራችን ካለፈችበት የረዥም ዘመን ታሪክ እና በየወቅቱ ከተከሰቱ መጥፎና በጎ የታሪክ ክስተቶች ምን ተማርን? ተምረንስ ለዛሬ እኛነታችን ምን አተረፍን? በአያቶቻችን እና በእኛ መካከል በኢኮኖሚ፣ በማኅበራዊ እና በፖለቲካ ተክለ አቋማችንም ሆነ አመለካከታችን ዙሪያ ለውጦች አሉ ወይ? ለውጣችን ቁልቁል ወይስ ካለፉት ወገኖቻችን የህይወት ተመክሮ ትምህርት ወስደን የደረስንበት የላቀ የአስተሳሰብና የኑሮ ደረጃ አለ? የታሪክ መዛግብቶቻችንስ ያለፉ ነገስታቶችን እና የጦር አበጋዞቻቸውን ከማወደስና ገድላቸውን ከመተረክ ባለፈ በቀጣዩ ትውልድ ሕይወት የጎላ ሚና ሊኖራቸ በሚችል መልኩ ተዘጋጅተዋል ወይ? ወይስ ‘እኔ የገሌ ዘር’ እያለ እንዲያዜምና በአያቶቹ ገድል እንዲያቅራራ ብቻ ተደርገው ነው የተዘከሩት? እንደ እኔ እምነት ከምዕራቡ አለም እኛንና ብዙዎች የአፍሪቃ አገራትን ከሚለዩን ነገሮች መካከል ጥቂቶቹ ከነዚህ ጥያቄዎች ምላሽ የሚመነጩ ይመስለኛል።

የዛሬ መቶ እና ሁለት መቶ አመት በፊት የተፈጠሩ የታሪክ ክስተቶችን ፍጹም በተዛባ መልኩ እያጣቀስን ልክ የእኛ የልፋት ውጤት አስመስለን እስኪያልበን የምንፎክርና የምንጨፍር እኛ ነን። ታሪክን እና ጀግኖችን ማወደስ ተገቢ ቢሆንም የኛን ድርሻ እነሱን በማወደስ ብቻ ስንገታው አደጋ ላይ ይጥለናል። እንደ አያቶቻችን ታሪክን መስራት ሲያቅተን ታሪክ ሰሪዎችን በማውሳትና በዜማና በግጥም ማወደስ ብቻ ብንኮፈስ የዛሬውን ማንነታችንን አይሸፍነውም። ይህ በአያቶቻችን ታሪክ ውስጥ ተደብቀን ‘በኢትዮጵያዊነቴ እኮራለሁ’ እያሉ ማዜም፣ መፎከር፣ ማቅራራትና ያዙኝ ልቀቁኝ ማለት ዛሬ ከተጣቡን የድህነት፣ የፖለቲካ ጭቆና እና ማኅበራዊ ቀውስ የማያስጥለን እና ነፃ የማያወጣን እሰከ ሆነ ድረስ ኩራታችን ከድንፋታ አያልፍም። አገሬን እወዳልሁ፣ በኢትዮጵያዊነቴ እኮራለሁ እያሉ ባንዲራ ለብሶ ማቅራራት በተግባር ካልታገዘ የውሸት ወይም ባዶ ኩራት (false pride) ነው የሚሆነው። እውነተኛ ኩራት የሚመነጨው ከራስ ነው፤ የራስን ማንነትን በማወቅና በመቀበል ላይ የሚመሰረት ነው። ማንነትን አምኖ መቀበል አቅማችንንም አብረን እንድፈትሽ ይረዳል። የዛሬ ባዶነታችንን በአያቶቻችን የታሪክ ገድል እንድንሞላ ወደሚያስገድድ የሞራል ክስረት ውስጥም እንዳንገባ ይረዳናል። የዛሬ ውርደታችንን በአድዋ ድል እና በሌሎች የአያቶቻችን ተጋድሎዎች በተገኙ ስኬቶችን ልንሸፍነው ከመጣር ይልቅ ታሪክ እንድንሰራ ብርታት ይሆነናል።

በሌላ በኩል የአውሮፓ ቅኝ ገዢዎች ያሳቀፉንን የዘረኝነት መርዝ እያራባን በታሪክ ተፈጽመዋል የተባሉ አንዳንድ ክስተቶችን እየመነዘርን ‘ያንተ ቅም ቅም አያትህ የእኔን ቅም ቅም አይታቶች በድሎ ነበር፤ ስለዚህ በቅም ቅም አያቶቼ ላይ ያንተ ዘሮች ላደረሱት በደል ኃላፊነቱን አንተ ትወስዳለህ እያልን ድርጊቱን ዛሬ ላይ እንደተፈጠረ በመቁጠር የምንጋጭና ለመነጣጠል እንቅልፍ አጥተን የምናድርም አለን። እራስን እንደተበዳይ ሌላውን የኅብረተሰብ ክፍል እንደ በዳይ በመቁጥርና የተዛባን ታሪክ በመተንተን ለዛሬው በዘረኝነት መርዝ ለተለወሰው የፖለቲካ አጀንዳቸው ማሳኪያነት ኢትዮጵያንና ኢትዮጵያዊነትን ካፈር የሚለውሱ ኢትዮጵያዊያኖችም (እነሱ ኢትዮጵያዊ አይደለንም ቢሉም) ልብ ሊገዙ ይገባል። በአገሪቱ ውስጥ ያሉ የተለያዩ ጎሣዎች በገዛ አገራቸው እኩል መብትና ጥቅም እንዲረጋገጥላቸውና የሁሉም አገር እንድትሆን ከመጣር ይልቅ በዘረኝነት ስሜት ውስጥ ተወጥሮ ኢትዮጵያዊነትን መካድና ከራስ ጎሣ ውጭ ያለውን የኅብረተሰብ ክፍል እንደ ጠላት መቁጠር መዘዙ ብዙ ነው። ይህን ለመረዳት ብዙ ምርምር አያስፈልገውም። በቅርባችን ካለችው ከሩዋንዳ ትምህርት መውሰድ ይቻላል። ይህን የዘረኝነት እሳት እየተቀባበሉ የፖለቲካ መታገያቸው ያደረጉ ኃይሎችም ከዚህ እኩይ ተግባራቸው እንዲታቀቡ በስሙ የሚነግዱበት ሕዝብ ሊያወግዛቸው ይገባል።

እርቀን ሳንሄድ የቅርብ ጊዜ ታሪካችንን እንኳን ብንፈትሽ ዛሬ ለምንገኝባቸው እጅግ ውስብስብ እና ፈታኝ ችግሮች መንስዔ የሆኑትን ነገሮች በቀላሉ ልንገነዘብ እንችላለን። የችግሮቻችንን ምንጮች እና ያስከተሉብንን መዘዝ በቅጡ መረዳት ከቻልን ከተዘፈቅንበት አረንቋ ውስጥ ለመውጣት ጊዜ ላይወስድብ ይችላል። መወጣጫውም ላይርቀን ይችላል። ትልቁ ጥያቄ ችግሮቻችንን ከመዘርዘር ባለፈ ምንስዔዎቻቸውንም በቅጡ ተረድተነዋል ወይ? እንደ አንድ አገር ሕዝብ በችግሮቻችን እና በችግሮቹ ምንጭ ዙሪያ የጠራ የጋራ ግንዛቤ አለን ወይ? በፖለቲካ እና በሌሎች ማኅበራዊ ጉዳዮች ዙሪያ ስንደራጅስ ከነዚህ ግንዛቤዎች ተነስተን ነው ወይ? የጋራ የሆኑ ችግሮች ሰዎችን ያስባስባሉ፣ ለድርጅቶች መፈጠርም መንስዔ ይሆናሉ፣ ችግሮቹንም ለመቋቋም እና ለማስወገድ “ከአንድ ብርቱ …” እንደሚባለው ኃይልን ይፈጥራሉ። ይሁንና ስብስቡ ወይም የተደራጀው ኃይል ፊት ለፊት ከተጋረጡት ችግሮች ጋር ከመፋለም ባለፈ በድጋሚ እንዳይከሰቱ ምንጮቻቸውን ለማድረቅ የሚያስችል እይታ ከሌለው እና አቅሙንም በዚያ ደረጃ ካላሳደገ ይህ አይነቱ ማኅበረሰብ ሁሌም ለተመሳሳይ አደጋዎች የተጋለጥ ነው። የችግሩን መንሰዔ አጥንቶ ምንጩን ለማንጠፍ ከሚያወጣው ጉልበት፣ ገንዘብና ጊዜ የበለጠ አዳዲስ ችግሮች በተከሰቱ ቁጥር ከተኛበት እየባነነ ተነስቶ ችግሮቹን ለመቋቋም የሚያስችሉ ድርጅቶችን ለመፍጠርና ለማፍረስ የሚያወጣው ጊዜ፣ ገንዘብና ጉልበት እጅግ የላቀ ነው። በእንዲህ አይነት ማኅበረሰብ ውስጥ ጠንካራ የሆኑና ልምድ ያካበቱ ድርጅቶችን መፍጠር አይቻልም። ብዙዎቹ ድርጅቶች ሳይጎረምሱ፣ ሳይጎለምሱ እና ሳያረጁ በጨቅላነታቸው ይሞታሉ ወይም ደንዝዘው ስማቸውን ብቻ ይዘው ይቀራሉ። ይህ አይነቱ ማህበረሰብ አውራ የሚሆኑና በምሳሌነት ሊጠቀሱ የሚችሉም የፖለቲካ፣ የኃይማኖት እና የማኅበራዊ ህይወት መሪዎችን የመፍጠር አቅም የለውም፤ አይፈጥርምም፤ በራሳቸው ጥረት ቢፈጠሩም ጎልተው እንዲታዩ እድሉን አይሰጥም። ትላንት ያነገሳቸውን በማግስቱ አፈር ከድሜ ሲደባልቃቸው ምንም አመክንዮ አይፈልግም። ሲያከብርም፣ ሲሾምም፣ ሲያዋርድም ሆነ ሲኮንን በስሜት ነው። በተለይም እንደኛ በብዙ ውስብስብ ችግሮች ውስጥ ተተብትቦ ግራ ለተጋባ ማኅበረሰብ ልምድና በእውቀት የጎለበቱና የሕዝብ አመኔታን ያገኙ ባለ ዕራይ ድርጅቶችና ግለሰቦች መኖር እጅግ ወሳኝ ነው።

የፖለቲካም ሆነ ሌሎች ልዩነቶቻችንን የምንይዝበት መንገድ ሊፈተሽ ይገባዋል። የቀዝቃዛው የአለም ጦርነት ማብቂያን ተከትሎ የፈረሰውና ጀርመንን ለሁለት ከፍሏት የነበረው ግንብ ሲናድ ምስራቅና ምዕራቡን ወደ አንድ አገር ከመለወጥ ባለፈ መላው አውሮፓን አንድ ያደረገ ክስተትን ፈጥሯል። የሰብአዊ መብቶች እና የዲሞክራሲ ጽንሰ ሃሳቦች የልዩነት ማጦዣ ምክንያቶች ከመሆን ወጥተው ጀርመንን ብቻ ሳይሆን አውሮፓን ያዋሃዱ ተጨባጭ እውነታዎችን ፈጥረዋል። ይህን ተከትሎም ከታሪክ ለመማር ዝግጁ በሆኑ በበርካታ የአለማችን አገራት በመሬት የተገነቡም ሆነ በሰዎች አዕምሮ ውስጥ የተካቡ የልዩነት ግንቦች ሁሉ ፈርሰው ዜጎች ለጋራ ራዕይ በጋራ የመቆም ጽናትን አሳይተዋል። ሕዝባቸውንም ነጻ አውጥተዋል። ሌሎች እንደ ኢትዮጵያ ያሉ የተለያዩ አገሮች (አብላጫዎቹ የአፍሪቃ አገራት) የልዩነቶቻቸውን ግንቦች አጠንክረውና አዳዲስ ግንቦችን በአይምሯቸው ውስጥም ገንብተው የተሰበጣጠረና የሚፈራራ የኅብረተሰብ ክፍልን በመፍጠር ጉዞዋቸውን ቀጥለዋል። የጎሣ ግንቦች፣ የሥልጣን ግንቦች፣ የኃይማኖት ልዩነት ግንቦች፣ የድሃና የሃብታም ግንቦች፣ የጨቋንና የተጭቋኝ ግንቦች፣ ሌሎች ማኅበረሰቡን በአንድ ላይ እንዳይቆም እና ድህነትና አንባገነንነትን አሽቀንጥሮ እንዳይጥል አቅም የሚያሳጡ በርካታ የልዩነት ግንቦች ተገንብተዋል።

ድርጅቶችን እና መሪ የሚሆኑ ግለሰቦችን እየፈጠርንና መልሰን እየደፈጠጥን የመጣንበትን የ50 ዓመታት የፖለቲካ ጉዞ ወደ ኋላ መለስ ብለን ብንቃኝ ይህንን እውነታ ያረጋግጥልናል። ባለፉት 50 ዓመታት ውስጥ ለቁጥር የሚታክቱ የፖለቲካ፣ የሙያና በማኅበራዊ ጉዳዮች ዙሪያ ያተኮሩ ድርጅቶች ተፈጥረው ብዙዎች ካለሙበት ሳይደርሱ ከስመዋል። ጥቂቶችም ባልሞት ባይ ተጋዳይነት በመኖርና ባለመኖር መካከል ሆነው ቀጥለዋል። በከሰሙትም እግር ሌሎች በርካቶች ተተክተው በተመሳሳይ አዙሪት ውስጥ ወድቀው የኅብረተሰቡን ቀልብ ለመሳብ ደፋ ቀና ሲሉ ይስተዋላል። እዚህ ላይ ልብ ልንለው የሚገባው በዚህ ዘመን ውስጥ ብቅ ብለው በከሰሙትም፣ ተውተርትረው ቆይተው በተዳከሙትም፣ አዳዲስ ስም እየያዙ በተፈጠሩትም ድርጅቶች ውስጥ ዋነኛ ተዋናዮቹና የድርጅቶቹ ፈጣሪዎችም ሆኑ አጥፊዎቹ አንድ አይነት ሰዎች መሆናቸው ነው። ትላንት በአንድ ድርጅት ጥላ ስር ሆነው ሌሎችን እንደ ጠላት ይፈርጁ የነበሩ ሰዎች ዛሬ የብዙ ድርጅቶች ፈጣሪዎች ሆነዋል። ትላንት በጠላትነት የሚፈራረጁ ድርጅቶች አባል የነበሩ ሰዎች ቂማቸውን እንዳረገዙ ዛሬ በአንድ ድርጅት ጥላ ሥር የተሰባሰቡበትንም ሁኔታ እናያለን። በድርጅቶቹ መካከል እጅግ ጠባብ የሆኑ የርዕዮታለም ልዩነቶች ከመኖራቸው ውጭ አብዛኛዎቹ የመጨረሻ ግባቸው አንድ እና አንድ ነው። ዲሞክራሲ የሰፈነባት፣ የሕግ ልዕልና የተረጋገጠባት፣ ሰብአዊ መብቶች የተከበሩባት እና ድህነትን ያሸነፈች ኢትዮጵያን ማየት፣ መፍጠር ነው። በነዚህ መሰረታዊ ጉዳዮች ላይ የሚለያዩ ድርጅቶች ያሉ አይመስለኝም፤ ሊኖርም አይችልም። ልዩነቱ እነዚህ ግቦች ላይ ለመድረስ ድርጅቶቹ በሚከተሉት አቅጣጫና መንገድ ቅየሳ ላይ ነው።

በዚህ የ50 ዓመት ጉዞ ውስጥ በሽብር መንፈስና በነውጥ ተግባራት የተሞላው የኢትዮጵያ ፖለቲካ በድርጅቶች መካከል እርስ በርስ አለመተማመንንና መካካድን ፈጥሯል። ይህም አለመግባባቶቹ ከጠረጴዛ ዙሪያ ውይይት አልፈው እልቂትን አስከትለዋል። በዚያም የተነሳ አገሪቷ በፍርሃት እንድትዋጥና ሕዝቧም በስጋት እንዲኖር፤ የፍርሃት ባህልም እንዲጎለብት ከፍ ያለ ሚና ተጫውቷል። ዛሬ በእያንዳንዳችን አዕምሮ ውስጥ በርካታ የልዩነት ግንቦች ተፈጥረዋል። በፖለቲካ ፓርቲዎች፣ በሲቪክ ማኅበራት፣ በኃይማኖት ተቋማት፣ በማኅበረሰብ ድርጅቶች መካከልም የበርሊን ግንብ አይነት ግዙፍ የልዩነት ግንቦች ተፈጥረዋል። የዛሬዎቹ ኃይሎች ከገዢው ፓርቲ በስተቀር በትጥቅ የተደራጁ ስላልሆኑ ነው እንጂ ለመጠፋፋት ቅርብ ናቸው። ትልቁና እያንዳንዳችን እራሳችንን ልንጠይቅ የሚገባን፤ እነዚህን ግንቦች ላንዴና ለመጨረሻ ጊዜ እንዴት ንደን እና በላያቸው ላይ ተረማምደን ልብ ለልብ እንዋሃዳልን? እንዴት እንደ አንድ ሕዝብ የጋራ ዕራይ፣ የጋራ መዝሙር፣ የጋራ ህልም፣ የጋራ መፈክር፣ የጋራ መድረክና የጋራ አገር እንፈጥራለን? እንዴት ከቂም፣ ከበቀልና ከቁርሾ ሽረን ከታይታና ከቧልት ፖለቲካ ወደ እውነተኛ የፖለቲካ ሕይወት እንመለሳለን?

ለማጠቃለል ያህል በእኔ እምነት ከተተበተብንበት ውስብስብ ችግሮችና ከተጫነን የፍርሃት ድባብ ለመላቀቅ፤ አልፎም ጤናማ የሆነ የፖለቲካ፣ የኢኮኖሚና ማኅበራዊ ሥርዓት ባለቤት የሆነ ማኅበረሰብ ለመፍጠር የሚከተሉት ተግዳሮቶች ቢቀድሙ ይበጃል እላለሁ::

-       ዛሬ ለፖለቲካ ንትርክና  እርስ በርስ መፈራራት እንደ ምክንያት የሚነሱት የታሪካችን ክፍሎች ከፖለቲካ፣ ከኃይማኖት እና ከሌሎች ወገንተኝነት ነጻ በሆኑ ምሁራን በአግባቡ የሚጠኑበት ማዕከል ቢኖረን። የመወዛገቢያ ነጥብ የሆኑትም ታሪካዊ ኩነቶችን በአግባቡ ቢጠኑ እና በተለያዩ መንገዶችም ተደግፈው ለማስተማሪያነት ቢውሉ በድንቁርና ላይ ከተመሰረቱት ታሪክ ጠቀስ የሆኑና በጥላቻ መንፈስ የተሞሉ ክርክሮች ወጥተን እውቀትን በዋጁ ውይይቶች ላይ እናተኩራልን።

-       የሩቁን ለታሪክ ምሁራን እንተወና ባለፉት አምሣ ዓመታት ከ1960 ዎቹ የተማሪዎች ንቅናቄ ጀምሮ በፖለቲካ ትግል ውስጥ ዋነኛ ተዋናይ የሆኑ ኃይሎች ዛሬም በአገሪቷ የለት ተዕለት የፖለቲካ ህይወት ውስጥ በግራና በቀኝ ሆነው እና በመቶ ድርጅቶች ጉያ ውስጥ መሽገው በአገሪቷና በድሃው ሕዝብ እጣፈንታ ላይ ወሳኞች ሆነው ቀጥለዋል። በተለይም ‘ያ ትውልድ’ በሚል የሚታወቀው የኅብረተሰብ ክፍል ከልጅነት እስከ አዋቂነት ክቡር ሕይወቱን፣ ጊዜውን፣ ገንዘቡን እና እውቀቱን ያለምንም ስስት የዛችን አገር እጣ ፈንታ ለማቅናት መስዋዕትነት ሲከፍል ቆይቷል፤ ዛሬም ዋነኛ ተዋናይና አድራጊ ፈጣሪ ሆኖ ቀጥሏል። ይህ ትውልድ ትላንትናም ሆነ ዛሬ በገዢና በነጻ አውጪዎቻች ቡድኖች ተፈራርጆ እርስ በርሱ ተጨራርሷል፣ ቂምና ቁርሾም ተጋብቷል፣ ተሰዷል አሰድዷል። ዛሬም በልቡ ቂም ይዞና በቀልን አርግዞ በተለያዩ ድርጅቶች ውስጥ መሽጎ የጎሪጥ ይተያያል። ባገኘው አጋጣሚም ሆሉ ይናቆራል። ‘ቂም ተይዞ ጉዞ’ እንዲሉ ትላንት በተለያዩ ድርጅቶች ውስጥ ሆነው በጠላትነት ይፈራረጁና ሊገዳደሉ ይፍላለጉ የነበሩ ሰዎች ይህን ሸክማቸውን በንስሃ እና በይቅር ባይነት ከላያቸው ላይ ሳያራግፉ ውስጥ ውስጡን እየተብሰከሰኩና እየተፈራሩ ገሚሶቹ በልጅነታቸው በቆረቡባቸው ድርጅቶች እየማሉ ቀሪዎቹም ዘመኑ በወለዳቸው አዳዲስ ድርጅቶች ውስጥ ሆነው የለበጣ ውህደት እየመሰረቱ በዋዜማው ይፈረካከሳሉ። እንደ እኔ እምነት ከዚህ የእርስ በርስ መፈራረጅ፣ መፈራራትና የቆየ ቂምና ጥላቻ ሳንሽር የምንክበው ካብ ሁሉ የእምቧ ካብ ነው የሚሆነው። እየሆነ ያለውም ይሄው ነው። ከዚህ አዙሪት ወጥተንና ከቂም ተላቀን የጋራ ራዕይ እንዲኖረን እያንዳንዱ ግለሰብ እራሱን ለይቅርታ ማዘጋጀት አለበት። ከልብ የበደላቸውን ይቅርታ ለመጠየቅና ይቅርታ ለመቀበል። ከድርጅታዊ ወገንተኝነትም እራሱን ነጻ አውጥቶ በሱና በድርጅቱ ላይ የተፈጸመውን በደል ብቻ ሳይሆን እሱም ጠላት ብሎ በፈረጃቸው ሰዎችና ድርጅቶች ላይ ያደረሰውን ግፍና በደል ለመናዘዝና ለደረሰውም ሁሉ አቀፍ ጥፋት ድርሻቸውን በድፍረት በማንሳት የተጠታቂነት ባህልን ‘ሀ’ ብለው ሊጀምር ይገባዋል።

-       ይህ ሁኔታም የደረሰውን የጉዳት መጠን በቅጡ እንድናውቅ ከማድረጉም ባሻገር እርስ በርስ የመወነጃጀሉን ታሪክ እንድንገታውና ልባችንንም በፖለቲካ ንስሃ አንጽተን የሚነገርለትን ያህል የተሳካ ባይሆንም እንኳ ልክ እንደ ደቡብ አፍሪቃው ‘በእውነት’ ላይ ወደ ተመሰረተ የእርቅ እና የሰላም መድረክ እንድቀርብ እድል ይፈጥርልናል።

-       የልጆቹን እርስ በርስ መጨራረስ እየተመለከት ፓለቲካ እንዲህ ከሆነ አርፎ መቀመጥ ይበጃል፤ እርም የፖለቲካ ነገር በሚል አይምሮውን ጥርቅም አድርጎ ዘግቶ የለት ጉርሱን ብቻ እየቃረመ የአገሩን የፖለቲካ እጣፈንታ ለእዝጌሩ ትቶ ደግ ቀንና መልካም አስተዳደርን እንደመና ከሰማይ እንዲወርድለት የሚጠባበቀውም የኅብረተሰብ ክፍል አይኑን ይገልጣል፤ ከመጠፋፋት ወደ ሰለጠነ የውይይት ባህል በሚሻገረው የፓለቲካ ኃይልም ላይ እምነት ያሳድራል፤ እራሱንም ከፍርሃት ነጻ አውጥቶ በሙሉ ልብ በአገሩ ጉዳይ ባለቤት ይሆናል።

-       ስለዚህም የገዢው ኃይል ወያኔ ካለበት ጥልቅ ፍርሃት እና የሥልጣን ጥም የተነሳ ለእንዲህ ያለው ለውጥም ሆነ የሰላምና የእርቅ ጎዳና ገና ዝግጁ ባይሆንም የተቀሩት የፖለቲካ ሃይሎች መንገዱን በመጀመር ለዘመናት በመካከላቸው የቆየውን ቁርሾና ቂም ከአዕምሯቸው በማውጣት ከልብ የመነጨ እርቅ በማድረግ የልዩነት ግንቦችን ማፈራረስ ይጠበቅባቸውል። የሰላም፣ የእርቅ እና የእውነት አፈላላፉ ጉባዔ ያስፈልገናል።

በእውነት ላይ ተመስርተው ተቃዋሚዎች በቅል ልቦና ከታረቁ አብረው ከሠሩ በኢትዮጵያዊና በኢትዮጵያዊያን ላይ ለዘመናት እንደ መዥገር ተጣብቀው ደማችንን የሚመጡትን፣ ክብራችንን ገፈው እርቃን ያስቀሩንን፤ ድኅነት፣ እርዛት፣ አንባገነናዊ ሥርዓትና ጭቆና፣ የሰብአዊ መብቶች ጥሰት፣ ጦርነትና የእርስ በርስ ግጭቶች፣ ድንቁርና፣ ጨለምተኝነት፣ ፍርሃት፣ ሙስና እና ጥላቻን ለአንዴና ለመጨረሻ ጊዜ ነቅለን መጣል እንችላለን። ቅን ልቦና ይኑረን! ለዘመናት የተጫነንን ሸክማችንንም እናራግፍ። ያኔ ለፍቅር በፍቅር፣ ለሰላም በሰላም፣ ለነጻነት በነጻነት፣ ለአንድነታችን በአንድነት የምንሰራበትና ታሪክ ዘካሪ ብቻ ሳንሆን ታሪክ ሰሪ የምንሆንበት ጊዜ እሩቅ አይሆንም።

ቸር እንሰንብት!

ያሬድ ኃይለማርያም

ከብራስልስ

የጌዲዮ ዞን የሀገር ሽማግሌዎች በረሀብ መጠቃታቸውን የሚያመለክት ደብዳቤ ተፈራርመው ለዞኑ መስተዳድር አቀረቡ

December 18/2013

በጌዲዮ ዞን በሚገኙ 9 ወረዳዎች ውስጥ በዚህ ወር ውስጥ ባልተለመደ ሁኔታ ከፍተኛ ረሀብ በመከሰቱ የዞኑ የአገር ሽማግሌዎች ህዝቡ ያለበትን አሳሳቢ ሁኔታ በመግለጽ የተፈራረሙበትን ደብዳቤ ዛሬ ለዞኑ መስተዳድር አስገብተዋል። በከፍተኛ ደረጃ ተደናገጡት የዞኑ ባለስልጣናት መረጃው ይፋ እንዳይወጣ ለማድረግ ዛሬ ቀኑን ሙሉ በስብሰባ ተወጥረው መዋላቸውን የኢሳት ምንጮች ገልጸዋል።

የአገር ሽማግሌዎቹ የገጠሩ ህብረተሰብ በከፍተኛ ሁኔታ በመራቡ መንግስት በአስቸኳይ እንዲደርስላቸው ጠይቀዋል። የአገር ሽማግሌዎቹ " የገጠሩ ህዝብ በረሀብ የተነሳ እየፈለሰ ወደ ከተማ እየተሰደደ ነው፣ እናንተ ምን እየሰራችሁ ነው ?" የሚል ጥያቄ አንስተዋል።

በዚህ ወር የጌዲዮ ዞን ነዋሪዎች ከፍተኛ ቡና በማምረት የእህል ሸመታ የሚያካሂዱበት ነበር የሚሉት ምንጮች፣ አሁን ግን ሁኔታው ተቀይሮ የህዝቡን ህይወት አሳሳቢ ደረጃ ላይ የጣለ ረሀብ ተከስቷል ብለዋል።

በጌዲዮ ዞን ከ900 ሺ በላይ ህዝብ የሚኖር ሲሆን አብዛኛው ህዝብ ገቢውን የሚያገኘው ከቡና ነው።

በመላ አገሪቱ በሚታየው የኑሮ ውድነት ህዝቡ ምሬቱን እየገለጸ ነው። የዞኑን ባለስልጣናት ለማነጋገር ያደረግነው ሙከራ አልተሳካም።

በሌላ ዜና ደግሞ በሸዋ ሮቢት በርካታ መምህራን ስራቸውን እየለቀቁ ነው። መምህራኑ ስራቸውን የሚለቁት ከኑሮ ውድነት ጋር በተያያዘ መሆኑን መምህራን ተናግረዋል። መምህራኑ ወደ ዋና ከተሞችና ወደ ውጭ አገር እየሄዱ መሆኑን ለማወቅ ተችሎአል።

የግንቦት7 ህዝባዊ ሀይል “መጪው አመት ህዝብን የመታደግ እርምጃ የሚወሰድበት አመት ይሆናል” አለ

December 18/2013

ታህሳስ ፰(ስምንት)ቀን ፳፻፮ ዓ/ም  ኢሳት ዜና :-ህዝባዊ ሀይሉ የተመሰረተበትን አንደኛ አመት በማስመልከት ባወጣው መግለጫ ” ያለፈው አንድ አመት የመሰባሰብ ድርጅት መሰረታዊ የሆኑ የፖለቲካና የወታደራዊ ስልጠና የተሰጠበት፣ የድርጅት ማጠናከሪያና የማጥራት ሂደት የተካሄደበት ” ነበር ብሎአል። መጪውን አመት የተለየ የሚያደርገው ህዝባዊ ሀይሉ በህዝብ ላይ በሚደርሰው ግፍና ውርደት ከሚሰማው ከፍተኛ ብስጭትና ቁጭት አልፎ ባለፈው አመት ሊደርስላቸው ያልቻለውን የአገራችንን ግፉአን ህዝቦች መታደግ የሚችልበትን እርምጃዎች መውሰድ የሚችልበት መሆኑ ነው” የሚለው ህዝባዊ ሀይሉ፣ በዚህ የህዝባዊ ሀይሉ የአንደኛ አመት ምስረታ ክብረ በአል ወቅት ለወገንም ለጠላትም በግልጽ እንዲያውቀው የምንፈልገው ይህን ሃቅ ነው ብሎአል።

ህዝባዊ ሀይሉ ” ለተራ የፕሮፓጋንዳ ፍጆታ ስንል በቂ ዝግጅት ያልተደረገበት የሃገሪቱን ውድ ልጆች በከንቱ የሚማግድ ጀብደኛ እንቅስቃሴ  አናደርግም። በውሸት ተስፋ  ህዝብን አንመግብም።  አይናችንን ከዋናው የኢትዮጵያና  የህዝቧ  ጠላት ከሆነው ከወያኔ ላይ አንስተን በሌሎች  ወያኔን እቃወማለሁ በሚሉ ሃይሎች ላይ አንተክልም። ከወያኔ ሌላ ወደ ጎን የምንዋጋው፣ የምንጨቃጨው አታካራ የምንገጥመው ምንም ሃይል አይኖርም። ወያኔን ለመምታት ህዝባዊ ሃይሉ የጨበጠው  ቡጢ ወገኖቻችን በፍቅር ለመጨበጥ የሚዘረጉ ጣቶች  እንዳሉት በጸረ ወያኔ ዴሞክራሲያዊ ትግሉ  ከልባቸው ለመተባበር ለሚፈልጉ ሃይሎች ሁሉ ግልጽ እናደርጋለን።” ሲል አትቷል።

በግንቦት7 ህዝባዊ ሀይል አመራሮች ላይ መንግስት የመግደል ሙከራ ማድረጉና መክሸፉ ይታወሳል።  በቅርቡ ደግሞ ከአመራሩ ጋር ለመደራደር ጥያቄ ማቅረቡና ንቅናቄው ውድቅ ማድረጉ ይታወቃል።

Time to Bring Eritrea in from the Cold (Herman Cohen)

December 18/2013

Eritrean President Isaias Afewerki has stated that ‘Eritrea cannot fulfill its destiny without Ethiopia.’

After being part of Ethiopia for forty years, the people of Eritrea held a referendum in April 1993 and decided to establish an independent state.  The referendum took place in the aftermath of a thirty-year insurgency against two successive Ethiopian regimes waged by the Eritrean Peoples Liberation Front (EPLF). At the same time, an allied insurgent group, the Tigrean Peoples Liberation Front (TPLF), took over power in the Ethiopian capital, Addis Ababa, after the military collapse of the Soviet-supported regime headed by President Mengistu Haile Mariam.

Between 1993 and 1998, the two “brother” governments of Eritrea and Ethiopia, headed by the EPLF and TPLF, enjoyed excellent relations.  They maintained a common economic system that allowed landlocked Ethiopia full access to the Eritrean Red Sea ports of Asab and Masawa, including control of their own handling facilities for the transit of cargo.

The relationship started to cool in 1997 when the Eritreans created their own currency, the Nakfa. They did this without arranging to establish a system of daily settlements for cross border trade between their currency and the Ethiopian Birrh.  This could have been done through a facility provided by the International Monetary Fund. Without such a facility in place, the Ethiopian Government announced that all cross border trade had to be settled in US Dollars.  This resulted in a financial setback for Eritrea because of its limited access to hard currencies.

In 1998, the Eritrean Government complained that Ethiopian government representatives, including police, were beginning to encroach on Eritrean territory near the border town of Badme in southwest Eritrea.  According to Eritrean sources, four of their police officers who went to Badme to investigate turned up dead.  Again, the Eritreans said that they had no choice but to retaliate with military force against the alleged Ethiopian encroachments and murder of their policemen.  The Ethiopian Government denied all of the Eritrean allegations about encroachments and the killing of Eritrean policemen, claiming that the Eritrean military attack was totally unjustified.

Instead of negotiations, the Eritrean action triggered a massive Ethiopian armed response, unleashing a major bilateral war that lasted two years, and that caused approximately 100,000 dead and wounded on both sides.

Under Algerian Government mediation, a cease-fire was accomplished in 2000. In view of the border as the ostensible main issue in contention, the Algerians established the Ethiopia-Eritrea Border Commission (EEBC) to arbitrate the exact boundary line. While the EEBC was doing its work, the long border remained heavily armed on both sides.

The results of the EEBC arbitration upheld Eritrea’s main claims on the border delineation.  The Ethiopian Government made a public statement agreeing to the arbitration result, but insisted that it would not proceed to delineate the final border settlement until they could have bilateral discussions with Eritrea. The Government of Eritrea declared that it was open to discussions without any preconditions, but insisted that Ethiopia first had to delineate the border pursuant to the arbitration decision.  This total stalemate in the bilateral relationship has continued until the present, with both governments holding to their inflexible positions.

Because of the stalemate, the border has remained heavily armed on both sides.  This situation has caused particular hardship to Eritrea. Because of the country’s small population, young men conscripted into the armed forces to patrol the long border have had to serve for indefinite periods without knowing when they would be demobilized and returned to their families. As a result, over the past decade thousands of young Eritrean have ‘illegally’ left their country to seek asylum in the other countries, including Ethiopia, Egypt, Israel, the Emirates and southern Europe.

In addition to the expensive armed camps on both sides of the border, the situation of ‘no peace—no war’ has resulted in a total stoppage of cross border trade, and the loss to Ethiopia of Eritrea’s convenient nearby ports for Ethiopia’s exports and imports.  Ethiopia’s only access to the ocean since the war began has been via the 900 mile antiquated railway from Addis Abeba to the port of the neighboring country of Djibouti at the entrance to the Indian Ocean from the Red Sea.  In addition to the long distance between Djibouti and Addis Abeba, port fees in Djibouti are excessively high.

To make matters worse, both Ethiopia and Eritrea have become ensnarled in the chaos of Somalia since that government collapsed in 1991. The rise of the Islamist group Al Shabab, with abundant assistance from al-Qaeda in the Arabian Peninsula caused Ethiopia to send troops to Somalia at various points from 2006 to the present day. Between 2006 and 2010, the security crisis in Somalia has caused relations between Eritrea and the United States to deteriorate badly. In 2008, the George W. Bush Administration declared Eritrea to be a “state sponsor of terrorism”, thereby triggering US trade, investment, and travel sanctions against Eritrea and its leaders. The reason was the identification of Somali Islamist extremists attending a Somali political dialogue meeting in Eritrea. Indeed, this caused the US Government to become so enraged that the American Assistant Secretary of State for Africa expressed to desire to reopen the EEBC arbitration decision in order to favor the Ethiopian border claims. This request was not adopted.

The Obama administration accused the Eritrean Government of allowing the transit of arms to Al-Shabab – the reason for this  alleged support being that Eritrea wanted to help an enemy of Ethiopia, thereby putting pressure on its neighbour to implement the arbitration decision.

In 2009, Senior Etritrean officials met in Rome with the American Permanent Representative to the UN, Susan Rice, and the US Assistant Secretary of State for Africa, Ambassador Johnny Carson. The American delegation was apparently not satisfied with the Eritrean rebuttal of the allegations about their allowing the transit of arms to Shabab. There were also accusations of Eritrean support to insurgents opposing the Ethiopian regime from within. As a result, Ambassador Susan Rice introduced a resolution in the UN Security Council calling for sanctions against Eritrea.  The resolution, UNSC 1907, was enacted in a watered down version of the original harsh US draft, but nevertheless caused Eritrea to become something of an international pariah.  This situation continues.

However, as far as external support for Shabaab is concerned, all available intelligence indicates that Eritrea has not had any contact since 2009. Earlier intelligence reports, denied by Eritrea as fabricated, indicated that the country was facilitating the transfer of funds to Shabaab – nothing of that sort has been reported since 2009  by any source.  Those of us who know Eritrea well understand that the Eritrean leadership fears Islamic militancy as much as any other country in the Horn of Africa region.

In recent months, positive signals have been coming from both countries.  Eritrean President Isaias Afewerke has been quoted as saying that Eritrea cannot fulfill its destiny without Ethiopia. The Prime Minister of Ethiopia, Hailemariam Desalegn, has said that he is willing to go to Eritrea to engage in dialogue.  In short, the wartime tensions of 1998-2000 no longer have a logical basis for continuing to exist. Normalization of Ethiopian-Eritrean relations promises a win-win future for both nations.

In view of the absence of any intelligence, real or fabricated, linking Eritrea with Shabaab for over four years, the UN Security Council should terminate sanctions imposed in 2009 by UNSC resolution 1907.  Since European Union governments have maintained normal relations with Eritrea since the country’s independence, one of the European members of the UN Security Council should propose a resolution to end the sanctions. The US should agree to abstain rather than veto such a resolution.

To break the stalemate between Eritrea and Ethiopia over the implementation of the EEBC boundary decision, there needs to be a mutually face-saving solution. I propose that Ethiopia offer to accept a symbolic initial takeover by Eritrea of territory awarded by the EEBC, followed by the same day opening of dialogue with a totally open agenda.  This dialogue could have the benefit of a neutral mediator, or not, depending on the wishes of the two governments. Here again, one of the neutral Europeans should have the ability to inspire confidence in both sides.

A normalization of relations, following the end of UN sanctions against Eritrea, would have immediate benefits for both countries. A resumption of Ethiopian use of Eritrean ports would provide economic benefits to both countries with trade resuming in both directions. Both sides would also be able to demobilise the border with important cost savings.

Both countries, of course, continue to have important human rights issues. Normalization of bilateral relations would make it easier for the US and the international community to encourage political and governance reforms.

Finally, the normalization of relations between the United States and Eritrea would open the door to military-to-military cooperation of the type that would enlist Eritrea in the war against Islamic terrorism in the Horn coming from across the Red Sea.

Yes, the time has come to bring Eritrea in from the cold.

Herman J. ‘Hank’ Cohen is Former Assistant Secretary of State for Africa.

Source: African Arguments

“438 Days” in Ethiopian custody – a book by Swedish Journalists

December 18/2013

“438 Days” in Ethiopian custody – a book by Swedish Journalists

By: Yusuf M Hasan (somalilandsun)

Somalilandsun – The Authors of “438 DAGAR” Martin Schibbye, and Johan Persson, which is a book detailing their “438 Days” in Ethiopian custody and related experiences have now turned to exposing the ills they perceive to be ongoing in the Ogaden Region.

In an exclusive interview with journalist Mohamed Farah of Ogadentoday Press the two Swedish scribes say their motivation to pursue information on the region some refer to as “Ethiopia’s Darfur” or “Africa’s Palestine” by the burning desire to bring to light inhuman activities that were known but craftily what hidden from the International Community.

Describing their arrest by Ethiopian Counterinsurgency forces operating in the Ogaden region against the Ogaden National Liberation Front-ONLF that led to the 438 Days” in Custody Journalist Schibbye said that 150 soldiers who had been pursuing them for some time opened sporadic gunfire injuring him on the shoulder while colleague Johan got hit in the arm

Though the two faced extreme torture especially lack of medical attention, the counter insurgency forces viewed them as hostile elements geared towards disruption of national security since they, the Swede journalists undertook their coverage under guidance of and accompanied by members of ONLF, an armed group the Ethiopian government considers rebellious thence outlawed.

Below are the verbatim excerpts of the interview

Ogadentoday Press: Welcome to Ogadentoday Press

Martin Schibbye: Thank Very Much

Ogadentoday Press: What makes you to travel into Ogaden and put yourself at risk?

Martin Schibbye: Despite, many reports written about the conflicts in the Ogaden, no-one set foot in the oil-fields to report on and that drove us to try and use our legs to see with our own eyes the impacts of the Oil-Industry rather than googling to cover the story. The only conventional way into the area is to make an official visit, stage managed by the Ethiopian regime, pausing for a few hours in some well‐run hospital. These things are organised at regular intervals. At some point, you have to make a choice as a journalist. Either you produce a text in which Ethiopia claims there is peace in Ogaden, while the separatist movement, ONLF, insists there is a state of war. And you’re satisfied with that. Or you try to find out what’s true. Which of the perspectives are accurate. Either refugees were tortured by the Ethiopian army, or they weren’t. Either there is conflict in the region – or not. It shouldn’t be a matter of opinion. That is why we have to go into, so we can see with our own eyes what the consequences are of the activities of the international oil companies

Ogadentoday Press: Did you have a chance to meet and interview the local Ogadenis inside Ogaden region?

Martin Schibbye: No, not really, the conflict level is high and the area is militarized .We passed through an empty village that its residents fled due to the conflict. We pass abandoned huts, and meet an elderly man wandering the desert who says his village was burnt to the ground and everyone was killed. He planned to flee to Dadaab. We also make a long interview with the commander of the ONLF group that is guiding us about why they fight and their views on foreign oil companies. Because of the heavy fighting in the area that we passed through the Ethiopian army detected, followed and ambushed us.

Ogadentoday Press: When did you fall into the hands of the notorious Liyu Police militia? And how did they treat you?

Martin Schibbye: On June 30, about 150 Ethiopian soldiers attacked and opened fire on us I got hit in the shoulder and Johan got hit in the arm. Then, I shouted: “Media! Media! International Press!” After we were arrested, we were not given medical care, a chance to contact our Embassy, or taken to a court but instead kept us in the desert for four days. It was the longest and the worst days that I have ever experienced in my life. The army started to make a mockumentary about what has happened and they brought in military journalists and gave us clean clothes. We were told to co-operate or we would be killed. To make us cooperate they arranged a mock execution. Driving us around to different locations to act like a Steven Spielbergy film. The film’s director was the vice-president, Abdullaahi Yuusuf Weerar, conversing with the regional president, Abdi Mohamoud Omar by phone.

Ogadentoday Press: Were you imprisoned in one of Ogaden jails?

Martin Schibbye: We spent a couple of nights at the police station in the regional prison of Jigjiga but then we were taken to Maekalawi prison in Addis Ababa. In the beginning, we thought that if we could prove that we were journalists we would go free, but the opposite happened. We were sentenced and charged as terrorists because of being journalists. They made an assessment. At one hand international criticism on the other hand to scare away both foreign journalists and the local ones. Meles Zenawi was on top of our case from day one and wanted to make an example.

In detention we realized that we were not alone as all the cells from right to left where crowded with politicians and Journalists charged with terrorism. It was obvious that we were in the middle of crackdown because of Ethiopia’s anti-terrorism law restricted freedom of expression and used it as a tool to crackdown on dissidents.

Ogadentoday Press: How do you describe Kality jail to people that have never been in it?

Martin Schibbye: Its impossible. Its eight zones with 800-1000 prisoners in every zone. Basically its crowded like a music festival, but without beer, without music and with a lot of soldiers with guns. It was 200% overcrowded, hot, dusty, lack of water, full of rats and fleas and many people were very sick among them, people with HIV and tuberculosis infections. But the conditions were not as significant as the other inmates. What is concerning is not the condition but who they put in there: Journalists and political opposition figures. There was also something else in Kality. A friendship between prisoners. The first word I learned in Amharic was “nubla”, “come and eat”. We hade a lot of support from fellow prisoners.

Ogadentoday Press: Ethiopia government regards jailed Journalists in Kality as terrorists, do you agree?

Martin Schibbye: No, we have been accused of the same things, we had been to the same prison and had the same sentences-but that is where the parallel ends: Eskinder Nega, Woubshet Taye, and Reeyot Alemu and many others still there. Only me and Johan are free.

All these young Ethiopian journalists faced a tough choice. They are intelligent, and well-educated .They could have chosen an easy life. They could have chosen another profession, but the love for the truth to their country for their human being made them journalists. They stayed and continued to write, and that decision brought them to Kality.

With nine detained journalists left in Kality, Ethiopia today is one of the leading countries in the world when it comes to imprisoning members of the press. Repression of the media has also made the country a world leader when it comes to running journalists out of the country.

Ogadentoday Press: Do you believe that your book for “438 days” can expose both the plights of Ogaden people and Prisoners of conscience in Ethiopia?

Martin Schibbye: Since our release I have often been asked if the attention helps the imprisoned or not. My answer is that it is far more important than food and water. When you’re locked up as a prisoner of conscience, the greatest fear is to be forgotten. The support from the outside is what keep you going and international coverage does provide a certain level of protection. Prison guards and administrators will think twice because they know the world is watching. But we should also be aware of that the arrest of me and Johan Persson made evident the damage to its reputation the Ethiopian government was willing to accept in its effort to silence independent reporters.

One positive outcome of our book and a newly released documentaryfilm based on material smuggled out by Abdulahi Hussein (a former adviser to the state president Abdi Muhamud Omar and now a refugee in Sweden) is that The International Public Prosecutors Office in Sweden has decided to start an investigation of suspected war crimes against a number of identified politicians and military personel in the Ethiopian region of Ogaden. Pointed out are the regional president Abdi Muhamud Omar and the vice president Abdulahi Werer. I hope that the ones responsible for the terrible atrocities can be held accountable.

As long as Ethiopia can commit crimes, jail journalists and get away with it, it is a cheap and easy way of censorship. To jail a journalist should be regarded as a crime against humanity. But in this regard, I don’t put my hopes to international pressure. For now, the jailed journalists are nothing more than “an irritant” in the diplomatic world. It’s business as usual.

I put my hope in the young generation which I shared the concrete floor with in Kality. Despite, the daily propaganda on the Ethiopian state television, ETV, very few in Kality regards the jailed journalists as terrorists.

I have an unquestioning faith in Ethiopia’s young people.

Ogadentoday Press: Thank you so much, Martin Schibbye for your time.

EMF

ከወያኔ ክፋትና እብሪት እንጂ ፍትህ አይጠበቅም

December 18/2013

           ወያኔ ባለፉት ሃያ ሁለት አመታት የአገራችንን የፍትህ ተቋሞች አንዴ አንደ ቂም መበቀያ ሌላ ግዜ ደግሞ እንደ ማጥቂያ መሳሪያ እየተጠቀመባቸዉ የፖለቲካ ተቀናቃኞቹንና ጥርስ የነከሰባቸዉን የህብረተሰብ አባላት እያሰረ፤ እያሳደደና እየገደለ ከርሞ ዛሬ ላይ ደርሷል። በተለይ ከግንቦት 1997ቱ ምርጫ በኋላ ወያኔ ብዕርና ወረቀት ይዘዉ በሃሳብና በአመክኖ የታገሉትን ሰላማዊ ዜጎች “ሽብርተኞች”፤ ድምጻችን ይሰማ ብለዉ የመብትና የነጻነት ጥያቄ አንግበዉ በሰላማዊ መንገድ የታገሉትን ኢትዮጵያዉያን የእስልምና እምነት ተከታዮች ደግሞ “አክራሪዎች” እያለ ፍርድ ቤት በማቅረብ በፍትህ ተቋሞች በኩል የፖለቲካ ዉሳኔ በማሳለፍ ሠላማዊ ዜጎችን ለረጂም ግዜ እስርና እንግልት ዳርጓል።

ወያኔ ለኢትዮጵያና ለዜጎቿ ደንታ የሌለዉ እና ከስህተቱ የማይማር የግብዞችና የዘረኞች ስብስብ ስለሆነ አሁንም የአገሪቱን የፍትህ ተቋሞች እንደ ማጥቂያ መሳሪያ እየተጠቀመ የኢትዮጵያን ህዝብ በፍርሃት ጨለማ ዉስጥ ሸብቦ እየገዛ ለመኖር የቆረጠ ይመስላል። ባለፈዉ ሳምንት አጋማሽ ላይ የወያኔ አገዛዝ ከአንድ አመት ተኩል በላይ እስር ቤት ዉስጥ አጉሮ ያቆያቸዉን የድምጻችን ይሰማ መሪዎች ከፊሎቹን በነፃ ተለቅቀዋል የሚል ከፊሎቹን ደግሞ ተከላከሉ የሚል ትርጉም የለሽ ብይን ሰጥቷል። በህወሀት ታጋዮች የተሞላዉ ፍርደ ገምድሉ የወያኔ ፍርድ ቤት እንኳን ተከሳሾቹ በተከሰሱበት ሽብር የመፈጸም ወንጀል ምንም አይነት ማስረጃ አልተገኘባቸዉም ሲል አገዛዙ ግን የፖለቲካ ክንዱን በመጠቀም ማስረጃ ያልተገኘባቸዉን ሠላማዊ ዜጎች የተከሰሱበትን መሰረተ ቢስ ክስ ተከላከሉ የሚል የፖለቲካ ዉሳኔ ሰጥቷል።

የወያኔ አገዛዝ የሙስሊሙን ህብረተሰብ የመፍትሄ አፈላላጊ ቡድን መሪዎች ፍርድ ቤት ያቀረባቸዉ ለምዕራባዉያን ለጋሾቹና ለአለም አቀፍ አበዳሪ ድርጅቶች ኢትዮጵያ ዉስጥ ፍትህ ያለ ለማስመሰል ነዉ እንጂ ወያኔ የድምጻችን ይሰማ መሪዎችን የፈረደባቸዉ ያሰራቸዉ ቀን ነዉ። የወያኔ የፍትህ ታሪክ በግልጽ እንደሚያሳየን ወያኔ ግለሰቦችን የሚያስረዉ ለክስ የሚያበቃ ማስረጃ አግኝቶባቸዉ አይደለም፤ ይልቁንም ወያኔ ማስረጃዎችን እየፈበረከ ለፍረድ ቤቶች የሚያቀርበዉ ግለሰቦችን ካሰረና ሰብዓዊ መብታቸዉን ከገፈፈ በኋላ ነዉ። ለምሳሌ የድምጻችን ይሰማ መሪዎችን አስሮ ብዙም ሳይቆይ የእነዚህን ሰላማዊ ዜጎች ተክለ ሰዉነት ጥላሸት የቀባና ግለሰቦቹን ያለ ማስረጃ ወንጀለኛ አድርጎ የፈረጀዉን “ጂሐዳዊ ሀረካት” የሚል የፈጠራ ድራማ ሰርቶ ለህዝብ አቅርቧል።

የፌዴራሉ ከፍተኛ ፍርድ ቤት ሽብር በመፈጸም ወንጀል ተጠርጥረዉ የቀረቡለትን ግለሰቦች በተከሰሱበት ወንጀል ማስረጃ አላገኘሁባቸዉም ካለ በኋላ ሁሉንም በነጻ አለማሰናበቱ የሚያሳየን የወያኔ ፍርድ ቤቶች ከፖለቲካ ተፅዕኖ ነጻ አለመሆናቸዉን ብቻ ሳይሆን፤ ኢትዮጵያ ዉስጥ ፍርድ ቤቶች የገዢዉ ፓርቲ የማጥቂያ መሳሪያዎች መሆናቸዉን ጭምር ነዉ። የወያኔን አገዛዝ ከሌሎች አምባገነኖች ለይቶ አደገኛ የሚያደርገዉና በምዕራባዉያን መንግስታትና በቀላጤዎቻቸዉ እንዲወደስ ያደረገዉም ይሄዉ አገዛዙ የሚቃወሙትን ኃይሎች የሚያጠፋቸዉ እንደሌሎቹ አምባገነኖች በግልጽ ሳይሆን በህግ ሽፋን ዉስጥ በስዉር መሆኑ ነዉ።

የወያኔዉ ፍርድ ቤት በተመሳሳይ ወንጀል ተከስሰዉ የቀረቡለትን ነገር ግን ምንም መረጃ ያላገኘባቸዉን የድምጻችን ይሰማ መሪዎች ገሚሶቹን በነፃ ለቅቆ የተቀሩትን ጥፋተኛ አለመሆናችሁን አረጋግጡ ብሎ መወሰኑ የወያኔን ሁለት እኩይ አላማዎች ያሳየናል። የመጀመሪያዉ የወያኔ አላማ በአላማቸዉ ጸንተዉ የቆሙትን የድምጻችን ይሰማ መሪዎች መከፋፈል ሲሆን፤ ሁለተኛ አላማዉ ደግሞ የኢትዮጵያ ፍርድ ቤቶች የቀረቡላቸዉን የክስ መዝገቦች በሚገባ አጣርተዉ ዉሳኔ የሚሰጡ መሆናቸዉን ለአለም አቀፉ ህብረተሰብ ለማሳየት ነዉ።

የኢትዮጵያ ህዝብ ግን እንደዚህ አይነቶቹን የወያኔ እኩይ ተግባሮች ካወቀ ዉሎ አድሯል፤ ስለሆነም ከወያኔ ፍትህ ጠብቆ አያዉቅም፤ ወያኔ የክፋትና የበቀል ምንጭ ነዉና ለደፊትም አይጠብቅም። የድምጻችን ይሰማ መሪዎችም ሆኑ ከእነሱ በፊት በግፍ ታስረዉ መከራቸዉን የሚያዩት የፖለቲካ ፓርቲ መሪዎች፤ ጋዜጠኞችና የሲቪክ ማህበራት መሪዎች የታሰሩት ለቆሙለት የፍትህ፤ የነጻነትና የእኩልነት አላማ እንደ አለት ጸንተዉ በመቆማቸዉ ነዉ። እነዚህ ጀግኖች የታሰሩለት አላማ የሁላችንም አላማ ነዉና ፍትህ፤ እኩልነትና ነጻነት የጠማን ኢትዮጵያዉያን ክንዳችንን አስተባብረን የችግሮቻችን ሁሉ ምንጭ በሆነዉ በወያኔ ስርዐት ላይ ክንዳችንን በጋራ እናንሳ!

ድል ለኢትዮጵያ ህዝብ!!!

ኦባንግ ከደቡብ ሱዳን የውጭ ጉዳይ ሚ/ር ጋር ተነጋገሩ

December 18/2013

“በራችሁን ዘግታችሁ እርቅ አውርዱ”

* “ባለውለታችሁ የኢትዮጵያ ህዝብ አዝኖባችኋል፣ አርቃችሁ እዩ”

“በትግሉ ወቅት ለነጻነት ስትዋደቁ ኢትዮጵያ በጋምቤላ አኙዋክ ምድር ላይ ሙሉ ከለላና ዋስትና በመስጠት ያበረከተችው አስተዋጽኦ የሚረሳ ነው? ከነጻነት ታጋዮችችሁ ጎን በመሰለፍ ብረት ያነሱ የአኙዋክ ኢትዮጵያውያን ልጆች መስዋዕትነት ይዘነጋችኋል? አሁን ድረስ የትግሉ የመስዋዕትነት ቁስላቸው ያልዳነ የአኙዋክ ልጆች እንዳሉ ትዘነጋላችሁ?” በማለት የተናገሩት የአዲሲቷ ኢትዮጵያ የጋራ ንቅናቄ ዋና ዳይሬክተር አቶ ኦባንግ ሜቶ /ጥቁሩ ሰው/ ናቸው።

በታላላቅ መድረኮችና በበርካታ ኢትዮጵያውያን ዘንድ ተሰሚነታቸውና ስብዕናቸው እየጎላ የሄደው ጥቁሩ ሰው ለጎልጉል፡ የድረገጽ ጋዜጣ እንደተናገሩት፣ ከላይ የተገለጸውን ህሊና የሚፈታተን ጥያቄ ያቀረቡት ለደቡብ ሱዳን የውጪ ጉዳይ ሚኒስትር ዶ/ር ባርናባ ማሪያል ቤንጃሚን ነው። ለረዥም ሰዓት ጊዜ ወስደው ውይይት ማድረጋቸውን ተከትሎ የጎልጉል የአሜሪካ ዘጋቢ እንደዘገበው አቶ ኦባንግ ዶ/ር ባርናባን ያገኟቸው አሜሪካ ዋሽንግተን ዲሲ ነበር።

በጁባ የመፈንቅለ መንግስት ሙከራ መደረጉ ይፋ ከተደረገበት አንድ ቀን በፊት አስቀድሞ በተያዘ የውይይት መርሃ ግብር የተገናኙት ዶ/ር ባርናባና አቶ ኦባንግ በርካታ ወቅታዊ ጉዳዮችን አንስተው መነጋገራቸው ታውቋል። አቶ ኦባንግ የደቡብ ሱዳን የነጻነት ትግል ወቅት ኢትዮጵያ በመንግስት ደረጃ የሰጠችውን ሙሉ ድጋፍና፣ ድንበር ሳይከልላቸው በሁለቱም አገራት የሚገኙት የአኙዋክ ልጆች ትግሉን የነፍስ ዋጋ በመክፈል መደገፋቸውን በማስታወስ በውይይቱ ወቅት ያነሱት ያለ ምክንያት አልነበረም።

“በጆን ጋራንግ ይመራ የነበረው ትግል ፍሬ አፍርቶ ደቡብ ሱዳን ነጻ ስትወጣ የማይረሳ ውለታ ለሰራቸው ኢትዮጵያና የአኙዋክ ልጆች የተከፈላቸው ብድር አሳዛኝና የወደፊቱን ጊዜ ያላገናዘበ ነው” በማለት በውይይቱ ስለተነሱ ነጥቦች ማብራሪያ የሰጡት አቶ ኦባንግ፣ “ለህዝቦች ነጻነትና ለሰብአዊ መብት መከበር የታገለ ድርጅትና አመራሮች ለነጻነታቸው የተከፈለላቸውን የደም ዕዳ ያወራረዱትና እያወራረዱ ያሉት ከወያኔ መሪዎች ጋር በማበር ከለላ የጠየቁ ህጋዊ ስደተኞችን እያፈኑ ለወያኔ አሳልፎ በመስጠት መሆኑ አሳዝኖኛል። ኢትዮጵያዊያን አዝነዋል” በማለት ነበር።

ህጋዊ ከለላ የጠየቁ ስደተኞች ቶርቸር እንዲደረጉ፣ እንዲገደሉ፣ እንዲታሰሩና ኢሰብአዊ ግፍ እንዲፈጸምባቸው ለአምባገነኖች አሳልፎ መስጠት ዘግይቶም ቢሆን ዋጋ እንደሚያስከፍል አቶ ኦባንግ አስረግጠው ተናግረዋል። በ1993 የአኙዋክ ጄኖሳይድ /የጅምላ ጭፍጨፋ/ ሸሽተው በስደት ደቡብ ሱዳን የገቡ የአኙዋክ ልጆችን ለገዳዩ የወያኔ አንጋች ሃይል ማስረከብ መቆም እንዳለበት ያሳሰቡት አቶ ኦባንግ “ይህንን ተግባር የፈጸሙትም ቢያንስ ዓለም አቀፋዊውን ህግ ተላልፈዋልና ሊጠየቁ ይገባል። እርስዎም ይህንኑ የማስፈጸም ሃላፊነት ይኖርብዎታል” በማለት ለውጪ ጉዳይ ሚኒስትሩ አሳስበዋል።

የአኙዋክና የበኩር ልጆችና የደቡብ ሱዳን ግንኙነት ከድንበር ያለፈ የደም ትስስርና ኢትዮጵያ የማይረሳ ውለታ በመክፈል ያከበረችው ውህደት በመሆኑ መንግስታቸው ቆም ብሎ ሊያስብ እንደሚገባው አቶ ኦባንግ ምክር አዘል መልዕክት ማስተላለፋቸውን አመልክተዋል። ኢትዮጵያ አስተማማኝ ከለላና ዋስትና በመስጠት የፈጸመችውን ሊዘነጋ የማይችል ተግባር አለማክበር ለወደፊቱ ወዳጅ የሚያሳጣ ብድር ለራስ የማስቀመጥ ያህል እንደሆነም በወጉ እንዲገነዘቡ ሚኒስትሩን ተማጽነዋል።

አምባገነኑና በህዝብ የሚጠላው የህወሃት አገዛዝ እድሜ አሁን ካለው ትውልድ እድሜ በላይ ዘሎ የሚሄድ ባለመሆኑ በኢትዮጵያ ጉዳይ ያገባናል የሚሉ የፖለቲካ ድርጅቶችን ማቅረብ፣ መተዋወቅና መልካም ግንኙነት መመስረት ለወደፊቱ ጠቃሚ መሆኑንም አስረድተዋል። እርሳቸው በዋና ዳይሬክተርነት የሚመሩት ለአዲሲቷ ኢትዮጵያ የጋራ ንቅናቄም /አኢጋን/ ከተመሰረተበት ዓላማ አንጻር የደቡብ ሱዳን መንግሥት ህወሃት/ኢህአዴግን ለማስደሰት ሲል ኢትዮጵያዊያን ላይ ፈጸመውና እየፈጸመ ባለው ተግባር ያዘኑ ወገኖች የቀድሞውን የፍቅር መንገድ እንዲከተሉ አበክሮ እንደሚሰራ አረጋግጠዋል።

ሕዝብ ያልወደደው መንግስትና ህዝብ ያልተቀበለው ኢንቨስትመንት መጨረሻው ኪሳራ በመሆኑ የደቡብ ሱዳን መንግስት ሊጠነቀቅ እንደሚገባው አቶ ኦባንግ ለውጭ ጉዳይ ሚኒስትሩ ነግረዋቸዋል። ከደቡብ ሱዳን ተነስቶ በጋምቤላ አድርጎ ወደ ኬኒያና ጅቡቲ ይዘረጋል የተባለው የነዳጅ ማስተላለፊያ ቱቦ ሕዝብን በመግፋትና በመበደል ከቶውንም ተግባራዊ ሊሆን እንደማይችል ያለማቅማማት ጠቁመዋል።

ህዋሀት በጋምቤላ ንጹሃንን ከቀያቸው በጠመንጃ ሃይል በማባረር፣ መሬታቸውን በሳንቲም ቸብችቦ፣ የህይወታቸው ዋስትና የሆነውን ደናቸውን አስጨፍጭፎ፣ ለምን በማለት የጠየቁትን አስሮና ገድሎ ያቋቋመው ኢንቨስትመንት በዜሮ መጣፋቱን ለአብነት ጠቅሰው ማስረዳታቸው የጠቆሙት ጥቁሩ ሰው “ኢንቨስትመንት መልካም ነው። ህዝብ ካልተቀበለው ተግባራዊ ሊሆን አይችልም። ህዝብ ይሁንታ የማይሰጠው ኢንቨስትመንት ፍሬ አያፈራም። ከውስጥም ከውጪም ያላችሁን ግንኙነት መርምሩ። ያዘኑባችሁ ተበራክተዋል” ሲሉ መክረዋል።

በአዲስ የምትቋቋመው “አዲሲቷ ኢትዮጵያ” ለደቡብ ሱዳን ወንድምና እህቶች ጭምር ቦታ በማዘጋጀት መሆኑንን አቶ ኦባንግ አረጋግጠው “በሌላ በኩል ደግሞ በአሁኑ ወቅት ስጋት ውስጥ መሆናቸውን ተናግረዋል። ለዲሞክራሲ መከበርና ለነጻነት በተከፈለው መስዋዕት የተገኘውን ድል የደቡብ ሱዳን መንግስት በአግባቡ እየተጠቀመበት አለመሆኑን አቶ ኦባንግ ለውጪ ጉዳይ ሚኒስትሩ ገልጸውላቸዋል። አዲሲቷ ደቡብ ሱዳን ከድል በኋላ የትግሉን መሐላ ሙሉ በሙሉ ረግጣለች በማለት መሪዎቹን ወቅሰዋል።

ከድል በኋላ በደቡብ ሱዳን በርካታ ችግሮች መከሰታቸውን በመዘርዘር የማስጠንቀቂያ ምክር መሰንዘራቸውን ያመለከቱት አቶ ኦባንግ “አሁን ባለው ሁኔታ በደቡብ ሱዳን ባሉ ሃያ አንድ ጎሳዎች መካከል ቀውስ መፈጠሩ አይቀርም። ስለዚህ በራችሁን ዘግታችሁ እርቅ አውርዱ። በቀደሙት ሰማዐታቶች ደምና አጥንት ላይ ዴሞክራሲን መስርቱ። ይህንን ካላደረጋችሁና አሁን በያዛችሁት የአምባገነንነትና የአንድ ሰው ወይም ጎሣ የበላይነት መንገድ ከቀጠላችሁ ጣጣው ወደኛም ያመራል” ሲሉ የውጭ ጉዳይ ሚኒስትሩን አስጠንቅቀዋቸዋል። አሁን ያለው የውስጥ ሽኩቻ መልኩን ሳይቀይር መፍጠን እንደሚገባቸውም አስገንዝበዋቸዋል። (አቶ ኦባንግ ይህንን ለውጭ ጉዳይ ሚ/ሩ የተናገሩት እሁድ መፈንቅለ መንግሥት ከመሞከሩና አሁን ደግሞ በዘር /ጎሣ/ መስመር ተከፋፍለው ደቡብ ሱዳናውያን መጫረስ ከመጀመራቸው አንድ ቀን በፊት ነበር)

አቶ ኦባንግ በአሜሪካ የደቡብ ሱዳን አምባሳደር ጋር

በደቡብ ሱዳን እውነተኛ እርቅ ለማውረድ የአኙዋክ የፍትሕ ምክርቤት አንድ ግብረ ሃይል ወደ ጁባ እንደሚልክ መረጃ እንዳላቸው የጠቆሙት አቶ ኦባንግ በውይይቱ ወቅት ከውጭ ጉዳይ ሚኒስትሩ ቀና ምላሽ ማግኘታቸውን አመልክተዋል። በመጨረሻም አቶ ኦባንግ የሚመሩት ድርጅት ኢትዮጵያ ውስጥ የእርቅ ደጆች የሚከፈቱበት አግባብ ላይ ከሚመለከታቸው ተጽዕኖ አድጊራዎችና አቅሙ ካላቸው አካላት ጋር እየሰሩ መሆናቸውን ገልጸውላቸዋል። በማያያዝም “እኛ ሩቅ እያየን እየሰራን ነው። እኛ በስፋት እያሰብን በመራመድ ላይ ነን። በስፋት አስበን፣ ሩቅ እያየን ስንሰራ እናንተንም አንዘነጋም። በተቃራኒው እናንተ ለነጻነታችሁ የተዋደቁላችሁን የራሳችሁን ዜጎች እያነቃችሁ ለወያኔ አሳልፋችሁ ትሰጣላችሁ። ደም ያፈሰሱላችሁንና አጥንታቸውን የከሰከሱላችሁን ውድ ዜጎች ሳትታረቁ በምድራቸው ላይ ቱቦ ዘርግታችሁ ብር ልታመርቱ ታቅዳላችሁ። ይህ ከቶውንም ጤነኛ አካሄድ አይደለምና ህዝብን አስቀድሙ። አብረን እንስራ። ይህ መልካም ጅምር ነው” በማለት መሰናበታቸውን አቶ ኦባንግ ለጎልጉል ተናግረዋል።

የአዲሲቷ ኢትዮጵያ የጋራ ንቅናቄ ዋና ዳይሬክትር አቶ ኦባንግ ሜቶ ከደቡብ ሱዳን የውጪ ጉዳይ ሚኒስትር ዶ/ር ባርናባ ማሪያል ጋር ለመወያየት የቻሉት ሚኒስትሩ አሜሪካ ከመምጣታቸው በፊት በኤምባሲያቸው አማካይነት አስቀድሞ በተያዘ መርሃ ግብር መሰረት እንደሆነ ለማወቅ ተችሏል። በውይይቱ ወቅት ሚኒስትሩ ስለ ሰጡት አስተያየትና ምላሽ አቶ ኦባንግ በዝርዝር ለመናገር አልፈለጉም። አቶ ኦባንግ በትውልድ አኙዋክ ቢሆኑም እርሳቸው የሚመሩት ድርጅት /አኢጋን/ ኢትዮጵያውያን ከአገራቸው ውጭ በስደት በሚሰቃዩበት ቦታ ዘር፣ ቀለም፣ ጎሣ፣ ቋንቋ፣ ወዘተ ሳይለይ ፈጥኖ በመድረስ እርዳታ በማድረግ እርሳቸውም በተመሳሳይ ተግባር ተጠምደው በቅንነት በማገልገል እንደሚገኙ ይታወቃል፡፡

ኢትዮጵያ ውስጥ የእርቅ ደጆች እንዲከፈቱ አግባብ ካላቸውና አቅሙ ካላቸው ክፍሎች ጋር እየሰራን ነው በማለት አቶ ኦባንግ ለሚኒስትሩ የገለጹላቸውን ሃሳብ እንዲያብራሩ ከጎልጉል ተጠይቀው “ሁሌም የእርቅ ደጆች እንዲከፈቱ እንሰራለን። ይህ የጋራ ንቅናቄውና አርቀው የሚመለከቱ ዜጎች ሁሉ እምነት ነው። ብዙ ስራ እየሰራን ነው። ስንጨብጠውና ለህዝብ ሪፖርት የምናቀርብበት አሳማኝ ጊዜ ላይ ስንደርስ ብቻ ይፋ እናደርጋለን። ስራው በባህሪው ከንግግር በመቆጠብ ተግባር ላይ ማተኮርን ስለሚጠይቅ እኛም ባናወራው ጊዜው ሲደርስ ሁሉም በየፊናው የሚገልጸው ይሆናል። ስራው ሳይሰራ ፕሮፓጋንዳው ከቀደመ በሁሉም ወገን ተዓማኒነትን የማጣትና የመጣል አደጋ አለው። የኢትዮጵያ ህዝብ ተግባር የናፈቀው ይመስለኛል” የሚል ድፍን መልስ ሰጥተዋል።

ከጎልጉል የተወሰደ

Tamrat talks politics again; should we trust him?

December 18, 2013

by Hindessa Abdul

Tamrat Layne

Former Ethiopian leaders are breaking their silence. Colonel Mengistu Hailemariam, who for the last 22 years has been living in exile in Zimbabwe, spoke about his encounters with the late South African President Nelson Mandela.

From that interview we learned: Mengistu handed a $100,000 check to the anti-apartheid icon shortly after his release from prison; the colonel is still mad at former Soviet Union leader Mikhail Gorbachev for telling him to seek peaceful alternatives to the insurrection; he has a good grasp of the southern Africa political dynamics. The septuagenarian also speculated that the reason Mandela didn’t visit Ethiopia after TPLF/EPRDF assumed power was because he didn’t want to see a divided Ethiopia from which Eritrea separated. Suffice to say evidence was in short supply.

Days earlier, the born-again Christian Tamrat Layne talked at length with the Australian public radio Special Broadcasting Service (SBS) host Kassahun Seboqa.

Both interviewees are thousands of kilometers away from their homeland in the true “spirit” of African leaders who can hardly walk their streets after they are booted out of office. That said, both should be commended for being gracious enough to share their side of the story.

Fall from grace

Tamrat Layne was Prime Minister of Ethiopia when rebel forces unseated the military regime in 1991. Initially the post of the PM didn’t matter at all. Then with the ratification of the 1995 Constitution, Tamrat was pushed to the deputy premiership as the ever shrewd Meles took his position.

After his relegation to irrelevance, the last time we heard from him was when in an emergency session Meles briefed the Parliament about the “repetitive ethical misconduct” his deputy committed while in office. “My Party decided that I am not capable of discharging my duties and responsibilities. In open discussions I held with fellow party comrades, I came to realize the mistakes I made while in leadership was unbecoming of me,” Tamrat told s stunned nation.

“I fully comply with the measures taken and I support the Party’s decisions and I want this House to allow me to resign my position.” The House cheerfully fulfilled his wish. That opened the next chapter of his life which lasted longer than his stint in the mountains of northern Ethiopia. By confessing his sins right there and then, he might have thought of saving some skin. That was never meant to be!

Tamrat is obviously a different person now. Seems to have found solace or a hideout (depending on how you look at it) in religion. Ever since his “redemption”, he devotes his time to the family he missed so much in the dozen years he was away from them. The father of two is currently living in the United States.

Coming back to the hour long interview, it is safe to say there was nothing groundbreaking. The talk of writing books serves to show his importance than the significance of the content of his work. After all, ANDM was a mere pawn in the TPLF politics and as such has no life of their own.

Talking legacy

As if we are not tired of the talk of legacy, now Tamrat has his own. One might think the legacy he left behind in the five uninspiring years may be as impressive as that of the last President of the country, Girma Wolde Giorgis.

Nope! He is not ready to settle for less. “For the first time in (Ethiopian) history religious equality was granted under EPRDF rule on my watch. I signed the document,” he declared. When the radio host challenged his assertion, Tamrat reiterated: “Under Dergue there was no religious equality. For example, Protestant religion was outlawed. Protestants used to be persecuted, imprisoned, banished, killed. Everybody knows that.” It is not clear whether he had foreseen his own conversion to that church. Tamrat might have presented himself as the champion of religious freedom in Ethiopia by telling the story to the laity of the U.S. mega churches where he makes occasional appearances.

To give the devil his due, the Dergue regime soon after the overthrow of the Imperial regime, not only declared the separation of Church and State but subsequently made the three Muslim holidays public holidays.

As Mengistu Hailemariam claims not to have killed a single individual to these days in the face 2of scores of evidences, Tamrat insists that he has not stashed away public money. He wants the public to believe the stories of the millions of dollars he was accused of embezzling were mere fabrications. Tamrat told the interviewer that the Government tried in vain to recover them.This begs the question: what was the “ethical misconduct” for which Tamrat himself confessed in public?

On a positive note, Tamrat deserves respect for apologizing to the former Dergue officials. In the days when he was flying high he said: “These people were not supposed to be alive by now.” Now they are all free. While the apology could have served its purpose if delivered in person, entertaining the idea by itself is no mean feat. He should also consider himself lucky to have made it thus far in the treacherous politics of Ethiopia where he miserably failed to make a mark.

kenya arrested 33 Ethiopians

December 17/2013

MOYALE, Kenya (Xinhua) – Kenyan authorities on Tuesday arrested 33 Ethiopian aliens in the border town of Moyale in the northern part of the East African nation.

Marsabit County Commissioner Isaiah Nakoru said the aliens were arrested by police officers on patrols during an operation to flush out militias following recent inter-ethnic clashes in the region.

“The suspects were on their way to Nairobi via Marsabit when the police officers on patrol intercepted them in the border areas, ” Nakoru said on Tuesday.

He said the aliens in their early 20s and 30s were intercepted in Arosa area with no valid documents to cross over to the Kenyan side.

Nakoru said the security agents have increased surveillance along the Ethiopia-Kenya border following recent clashes that saw several people killed and dozens of others injured.

Nakoru warned the brokers aiding the aliens to cross over to the country that their days a numbered. He said senior businessmen were behind the cartels where they aid aliens and criminals to sneak into the country.

“We have deployed police and Kenya Defense Forces (KDF) in Moyale who still continue to patrol the areas until we eliminate militias and other crimes in the area,” said Nakoru.

The commissioner said more than 100 aliens cross through the vast region in a week through Nairobi to South Africa in search of employment and other opportunities.

The government is worried over the mass exodus of the aliens from Ethiopia into the country to connect to South Africa where they are promised greener pasture for employment.

“I am warning the brokers that there days are number because we shall not sit back and watch selfish people engage in unlawful business to enrich themselves,” said Nakoru

He directed security committees to strengthen their intelligence in order to curb human smuggling and any other unlawful business in the area.

On December 10, the police in Nairobi arrested over 70 Ethiopians during the security operation conducted in Nairobi’s residential estates.

The 71 men and women told police they were headed for South Africa in search of employment. Divisional police commander, Barasa Wabomba said they also arrested a man who was hosting the aliens.

Police said they arrested 58 of them earlier on December 9 and 13 on the day before. The suspects were in a house when police stormed and it has been difficult for police to handle them because they neither speak English nor Swahili. It is not the first time that such suspects on transit are arrested.

Tens of Ethiopians are annually arrested in Kenya while on transit. It is not clear how they manage to navigate through various police roadblocks.

የማንዴላ መልዕክት ለኢትዮጵያውያን ወጣቶች፣ “በፍጹም እጅ እንዳትሰጡ !…”

December 17 /2013

ከፕሮፌሰር አለማየሁ ገብረማርያም      

ትርጉም በነጻነት ለሀገሬ

የአፍሪካው ብልህ አንበሳ እና እረፍትየለሾቹ የኢትዮጵያ አቦ ሸማኔዎች – በፍጹም እጅ እንዳትሰጡ፣ ፍቅር የነገሰበትን የኢትዮጵያ ማህበረሰብ ለመገንባት ጥረታችሁን ቀጥሉ!

እ.ኤ.አ ዴሴምበር 15/2013፣ ለእኔ የዓመቱ ታላቁ የኃዘን ዕለት ነው፡፡ ኔልሰን ሮሺስላሽላ ማንዴላ በደቡብ አፍሪካ በምስራቅ ኬፕ ግዛት በምትገኘው ኩኑ በምትባል ትንሽ የገጠር የትውልድ መንደራቸው በርካታ የአገር መሪዎች በተገኙበት ግብዓተ መሬታቸው ተፈጽሟል፡፡ ማንዴላ በህጻንነት የህይወት ዘመናቸው በዚያች ትንሽ መንደር የከብት እረኛ በመሆን በርካታ የደስታ ቀናትን አሳልፈዋል፡፡ ከረዥም ዓመታት የነጻነት ትግል ጉዞ፣ ከበርካታ ዓመታት የእስር እና ረዥም ጊዚያት የህይወት ውጣ ውረድ ጉዞ በኋላ ለዘላለማዊ ማሸለብ አያት ቅድመ አያቶቻቸውን ለመቀላቀል  እንደገና ወደ ትውልድ መንደራቸው ወደ ኩኑ ተመልሰዋል፡፡ ወጣቱ የኩኑ መንደር የከብት እረኛ የነበሩት ማንዴላ ከዚያ ወዲህ ደግሞ የተደነቁ፣ የተወደዱ እና የተከበሩ የህዝቦቻቸው እረኛ በመሆን ወደ ዘላለማዊ ማረፊያቸው ወደ ትውልድ መንደራቸው ወደ ኩኑ ተመልሰዋል፡፡ ደህና ይሁኑ እያልኩ እሰናበትዎታለሁ፡፡ ነብስዎ በሰላም ለዘላለም እረፍት ታግኝ፡፡

በሌላ በኩል ደግሞ እ.ኤ.አ ዴሴምበር 15/2013፣ ለእኔ የዓመቱ ታላቁ የደስታ ዕለት ነው፡፡ ከዋሽንግተን ዲሲ ወጣ በማለት በአንድ ከተማ በሚገኝ የመሰብሰቢያ አዳራሽ በመገኘት ሰማያዊ ፓርቲን እና ወጣቱን የፓርቲውን ሊቀመንበር ይልቃል ጌትነት እንኳን ደህና መጣችሁ በማለት የክብር ሰላምታዬን ሳቀርብ ነበር፡፡ ጭቆናን እና የሰብአዊ መብቶች ደፍጣጮችን በሰላማዊ ትግል ለማንበርከክ ለሚታገሉት የዴሞክራሲያዊ ለውጥ ፈላጊ እና ለመንፈሰ ጠንካሮቹ የኢትዮጵያ ወጣቶች ክብር ለመስጠት፣ የማያቋርጥ እና ጽኑ ድጋፍ በቀጣይነት እንደምሰጥ ያለኝን ስሜት ለመግለጽ ነው እዚህ የተገኘሁት፡፡ በዝዚሕች ቀን የሰማያዊ ፓርቲ ምስከር አንደሆን ተጠረቼ ነው የመጣሁት::

በዚህ ዓመት የመጀመሪያ በነበረችው ትችቴ እ.ኤ.አ 2013 “የኢትዮጵያ የአቦ ሸማኔዎች (የወጣቱ ትውልድ) ዓመት” ይሆናል ብዬ ተምኘ  ነበር::  ለዚህም ዕውን መሆን የኢትዮጵያን ወጣቶች በሙሉ ለመድረስ፣ ለማስተማር እና ለማሳወቅ ቃል ገብቼ ነበር። ቃሌን  ጠብቄአለሁ:: እንደጠበቅሁም እቀጥላለሁ፡፡

በዛሬው ዕለት ከይልቃል ጋር እዚህ በመካከላችሁ በመገኘቴ ልዩ ክብር እና ሞገስ የተሰማኝ መሆኑን ለመግለጽ እወዳለሁ፡፡ የዛሬዋን ዕለት ለነጻነት የሚደረገውን ተጋድሎ፣ ከጎሳ የዘረኝነት አለመቻቻል እና ከአንባገነንነት እንዲሁም ከጭቆና ነጻ መሆን፣ ለማለም ነጻ መሆን፣ ለማሰብ ነጻ መሆን፣ ለመናገር ነጻ መሆን፣ ለመጻፍ እና ለመስማት ነጻ መሆን፣ ለመፍጠር ነጻ መሆን፣ ለመስራት ነጻ መሆን እና ነጻ ለመሆን ነጻ መሆን በማለት ራዕያቸውን ሰንቀው የሚታገሉትን የኢትዮጵያ ወጣቶችን ቃል አቀባይ እንዳገኘሁ ያህል ይሰማኛል፡፡

የኢትዮጵያ (የአፍሪካ ማለትም ይቻላል) ዕጣ ፈንታ በሁለት ትውልዶች ትከሻ ላይ የተንጠለጠለ ነው፡፡ ጆርጅ አይቴይ በግልጽ እንዳስቀመጡት የአፍሪካ “አቦሸማኔ (ወጣቶች)ትውልድ” “አዲሱን እና ጠንካራ፣ የማይበገር፣ ብሩህ አዕምሮ ያለው እና ነገሮችን በውል የሚያጤን የአፍሪካ ፕሮፌሽናሎችን እና የከፍተኛ ትምህርት ተቋማት ምሩቃንን የሚያካትተው ቁጡ የህብረተሰብ ክፍል ነው፡፡ ይህ የህብረተሰብ ክፍል ግልጸኝነት፣ ተጠያቂነት፣ ሰብአዊ መብት እና መልካም አስተዳደርን በሚገባ የተረዳ እና ለተግባራዊነታቸውም በጽናት የቆመ ኃይል ነው፡፡“ በሌላ በኩል ደግሞ የአፍሪካ የጉማሬ ትውልድ (የኔ ትውልድ ማለት ነው) ጨለምተኝነት የነገሰበት፣ ምክንያታዊነት የጎደለው እና በቅኝ ግዛት የትምህርት ፖሊሲ ዘይቤ የታጠረ አመለካከት ያለው የህብረተሰብ ክፍል ነው፡፡ ይህ የህብረተሰብ ክፍል ብሩህ ራዕይ የለውም፣ ሁሉንም የአፍሪካ ችግሮች መንግስታት መፍታት ይኖርባቸዋል በሚል እምነት ለእራሱ ተደላድሎ እና በምቾት መኖርን የሚመርጥ የህብረተሰብ ክፍል ነው፡፡ መንግስት ሊያገኝ የሚገባው ብዙ ኃይል እና በርካታ የውጭ እርዳታ ነው የሚል አስተሳሰብ ያለው የህብረተስብ ክፍል ነው፡፡”

የዛሬዋ ዕለት ታላቅ ቀን ናት፣ ምክንያቱም  እኔ የጉማሬው (የቀድሞ ትውልድ) አባል ብሆንም ከኢትዮጵያ የአቦ ሸማኔው ትውልድ መሪ ከይልቃል ጋር በጋራ የቆምኩባት ዕለት ናትና፡፡

በወጣቶች፣ ለወጣቶች ከወጣቶች ለተቋቋመው የፖለቲካ ድርጅት ለሰማያዊ ፓርቲ ግንባር ቀደም ደጋፊ ነኝ፡፡ ከኢትዮጵያ ህዝብ 70 በመቶ የሚሆነው ዕድሜው ከ35 ዓመት በታች ያለ የህብረተሰብ ክፍል ነው፡፡ ይህንን “ፓርቲ” ብሎ መሰየም ለእኔ ፍትሐዊ አይደለም፣ ምክንያቱም የፖለቲካ ድርጅት/ፓርቲ ስልጣን ከመያዝ ባለፈም መልኩ ሰማያዊ ፓርቲ የወጣት (የሠፊው ህዝብ 70 በመቶ የሚሆነው) ንቅናቄ ተቁዓም የህብረተሰብ ክፍል ነው፡፡ የኢትዮጵያ ወጣቶች ከግዴለሽነት ወደ ንቁ ተሳታፊነት፣ ከቸልተኝነት ወደ ጥንቁቅነት: ከስግብግብነት ወደ ማህበረሰባዊነት አስተሳሰብ፣ ከመከፋፈል ወደ አንድነት፣ ከጥላቻ ወደ ስምምነት፣ ከጥቃቅን እና እርባናየለሽ በሆኑ ነገሮች ከመጨቃጨቅ እና ከመታገል ይልቅ ወደ ዕርቅ የሚሄድበት የንቅናቄ ሂደት ነው፡፡

ሰማያዊ ፓርቲ “ሰማያዊ” የሚለውን ቀለም በስያሜነት ተጠቅሟል:: ይህም ስያሜ በኢትዮጵያ አንድነት፣ ሰላም እና ተስፋ የሚለውን የፓርቲውን ፍልስፍና ለማመላከት ሲባል የገባ ምልክት ነው፡፡ ልክ እንደተባበሩት መንግስታት ድርጅት ሁሉ ሰማያዊው ቀለም ሰላም እና ተስፋ ለሁሉም አገሮች የሚለውን እንደምታ ይወክላል፡፡ ልክ እንደ የአውሮፓ ዩኒየን ሁሉ ከሁለት አስርት በላይ ሀገሮች በአንድ ላይ ሆነው የተዋጣለት የኢኮኖሚ እና የፖለቲካ አንድነትን ለማምጣት የሚያደርጉትን ጥረት ምልክትነት ይወክላል፡፡ እንደ ኢትዮጵያውያን ደግሞ ሰማያዊ ቀለም በሃያ አንደኛው ክፍለ ዘመን የተባበረች፣ ሰላሟ የተጠበቀ እና በተስፋ የተሞላች አገር መኖርን በምልክትነት ይወክላል፡፡

የሰማያዊ ፓርቲ ንቅናቄ አንድ ዓላማ ብቻ አለው፡፡ ይህም “ፍቅርን የተላበሰ ማህበረሰብ” መፍጠር ነው፡፡ ዶ/ር ማርቲን ሉተር ኪንግ ለሁሉም አሜሪካውያን ዜጎች የሰብአዊ እና የሲቪል መብቶችን ለማጎናጸፍ ያደረጓቸውን ጥረቶች ተናግረዋል፡፡ እንዲህም ብለዋል፣ “ሰላማዊ የህብረተሰብ ንቅናቄ መጨረሻው ዕርቅ ነው፡፡ መጨረሻው ኃጢአትን መናዘዝ እና ንስሃ በመግባት ሰላምን ማውረድ ነው፡፡ መጨረሻው ፍቅርን የተላበሰ ማህበረሰብ መመስረት ነው፡፡ ይህ ዓይነቱ ፍቅር እና አስተሳሰብ ነው ተጻራሪ አስተሳሰብ ያላቸውን/በጠላትነት የቆሙትን ወገኖች ወደ ፍቅር ጓደኝነት ማምጣት የሚችለው፡፡ ፍቅር እንደ ሸማ የተላበሰውን እና በእራሱ ሰላም የተረጋገጠለትን የኢትዮጵያን ማህበረሰብ መመስረት የሰማያዊ ፓርቲ ንቅናቄ ህልውና ዕውን መሆን አውራ ምክንያት ነው፡፡”

ፍቅር የነገሰበትን የኢትዮጵያ ማህበረሰብ ለመመስረት ለሰማያዊ ፓርቲ ንቅናቄ ቀላል አይሆንም፡፡ ብዙ ጥረቶችን እና ዝግጅቶችን ይጠይቃል፡፡ ብዙም አድናቆትን የማይጠይቅ ነገር ግን ማንም ሊፈጽመው የሚችል ተግባር ነው፡፡ ፍቅር የሰፈነበትን ማህበረሰብ ለመመስረት የሰማያዊ ፓርቲ ንቅናቄ እና የኢትዮጵያ ወጣቶች ምን ማድረግ፣ ማሰብ እና ማለም ይኖርባቸዋል? የኢትዮጵያ ወጣቶች እና እረፍትየለሾቹ አቦሸማኔዎች ከብልሁ የአፍሪካ አንበሳ ከኔልሰን ማንዴላ ብዙ ይማራሉ የሚል እምነት አለኝ፡፡ ማንዴላ ለእረፍት የለሾቹ የኢትዮጵያ አቦሸማኔዎች ሊግሯቸው የሚችሏቸው ነገሮች…

ታላቅ ለመሆን ድፍረት ይኑራችሁ፣ ማንዴላ የኢትዮጵያ ወጣቶች ፍቅር የሰፈነበትን ማህበረሰብ ለመመስረት ታሪካዊ ዕጣ ፋንታቸውን እንዲሞክሩ ያሳስባሉ፡፡ ታላቅ የመሆን ዕጣ ፈንታቸውን እንዲወስኑ ድፍረት እንዲሰንቁ ይመክራሉ፡፡ እንዲህም ይላሉ፣ “አንዳንድ ጊዜ ታላቅ የመሆን ዕጣ ፈንታ በትውልድ ላይ የሚወድቅ ነው፡፡ ይህንን ታላቅ ትውልድ ልትሆኑ ትችላላችሁ፡፡ ታላቅነታችሁ ፍሬ እንዲያፈራም እመኛሁ፡፡“

ማህበረሰቡን ለመለወጥ ከመሞከራችሁ በፊት መጀመሪያ እራሳችሁን ለውጡ፣ አሮጌው የጥላቻ እና የፍርሃት መንገድ ለአዲሱ የመግባባት እና የዕርቅ መንገድ ቦታ መስጠት እንዳለበት እና የኢትዮጵያ ወጣቶች ፍቅር የሰፈነበትን ማህበረሰብ መመስረት እንዲችሉ ማንዴላ ምክራቸውን ለግሰዋል፡፡ መዘጋጀት አለባቸው፡፡ “ድርድር ሳደርግ ከተማርኳቸው ነገሮች አንዱ እራሴን እስክለውጥ ድረስ ሌሎችን መለወጥ አልችልም“፡፡ በፍጹም መጥላት የለባቸውም ምክንያቱም “ጥላቻ መርዝን እንደመጠጣት ያህል ነው፣ ጠላቴን ይገድልልኛል በሚል ተስፋ“፡፡ ጥላቻ ከውልደት በኋላ የሚመጣ ባህሪ ነው፡፡ “ባለው የቆዳ ቀለም ልዩነት፣ ባለው የአስተዳደግ ሁኔታ፣ ወይም ደግሞ በሚከተለው እምነት ምክንያት ማንም ማንንም ሊጠላ አልተወለደም፡፡ ሰዎች ጥላቻን መማር አለባቸው፣ እና ጥላቻን መማር ከቻሉ ፍቅር እንዲኖራቸው ሊማሩ ይገባል፣ ፍቅር በተፈጥሮ ወደ ሰው ልጅ ልብ ውስጥ ከተቃራኒው የበለጠ ለመግባት ስለሚችል፡፡“

ሙከራችሁን ቀጥሉበት፣ ማንዴላ የኢትዮጵያ ወጣቶች ምንጊዜም እንዲሞክሩ እና በፍጹም በፍጹም እጅ እንዳይሰጡ በመምከር በኢትዮጵያ ፍቅር የሰፈነበትን ማህበረሰብ የመመስረት ቃልኪዳን ለመጠበቅ አንድ ሰው በዘሩ ማንነት፣ በቋንቋው፣ በእምነቱ እና በክልሉ ጠቃሚነት ከጸጉሩ/ሯ ቀለም ልዩነት በስተቀር ጠቃሚነቱ እርባና እንደሌለው አጽንኦ ሰጥተው አስተምረዋል፡፡ በኢትዮጵያ “ፍትህ እንደጎርፍ ውኃ እንዲወርድና እውነት እንደማያቋርጥ የጅረት ምንጭ እንዲፈስ” ወጣቱ ትውልድ ትግሉን በጽናት መቀጠል እና ሙከራውን ማቆም እንደሌለበት ማንዴላ ምክር ለግሰዋል፡፡ በውድቀት ላይ ተመስርቶ የስኬት አዝመራ እንደሚታጨድ በመገንዘብ ወጣቶች ውድቀትን ሳይፈሩ ትግላቸውን መቀጠል እንዳለባቸው ማንዴላ ምክራቸውን ለግሰዋል፡፡ እንዲህም ብለዋል፣ “እኔን በማስገኘው ስኬት አትገምግሙኝ፣ ይልቅስ ምን ያህል ጊዜ እንደወደቅሁ እና ለስኬት ምን ያህል ጥረት በማድረግ እንደተነሳሁ እንጅ“ ውድቀት ኃጢአት አይደለም፡፡ ለመሞከር አለመቻል ነው ውድቀት ማለት፡፡ በህይወት ስንክሳር “ታላቁ ዝና ፍጹም አለመውደቅ አይደለም፣ ነገር ግን ትልቁ ነገር በወደቅን ቁጥር ለመነሳት የምናደርገው ጥረት ነው፡፡” ማንዴላ ለወጣቶቹ ሲመክሩ ወጣቶች በስኬት ማማ ላይ ፊጥ ለማለት ጥረት ማድረግ ብቻ ሳይሆን ትከሻቸውን በማጠንከር ሊመጡ የሚችሉትን ችግሮች ሁሉ በመጋፈጥ በድል አድራጊነት ለመውጣት ጥረት ማድረግ እንዳለባቸው ምክንያቱም “ታላቁን ተራራ ከወጣህ በኋላ ሌሎች ብዙ ሊወጡ የሚችሉ ተራሮች እንዳሉ መገንዘብ አስፈላጊ ነው፡፡” በማለት አስተምረዋል፡፡

በአንድነት ሁኑ፣ የኢትዮጵያ ወጣቶች እንደወጣት ኃይል በአንድነት መቆም እና ፍቅር የሰፈነበትን የኢትዮጵያ ማህበረሰብ መመስረት እንዳለባቸው ማንዴላ ምክራቸውን ለግሰዋል፡፡ እንዲህ ሲሉም መክረዋል፣ “አንድ ነጠላ ሰው ብቻውን ሀገሩን ነጻ ሊያወጣ ወይም ደግሞ ፍቅር የሰፈነበት የኢትዮጵያን ማህበረሰብ መመስረት አይችልም፡፡ አገራችሁን ነጻ ልታደርጉ ወይም ደግሞ ፍቅር የሰፈነበት የኢትዮጵያን ማህበረሰብ መመስረት የምትችሉት በአጠቃላይ በጋራ ስትንቀሳቀሱ ነው፡፡”

ጥሩ ሞራል ያለው/ላት ሰው ሁኑ፣ ደግነት የሞራል ዉበት ነው፡፡ ትክክለኛውን ነገር ለማድረግ ጥረት የማድረግ ጉዳይ ነው እና ማንም አዬ አላዬ ጥሩውን ነገር ከማድረግ ወደ ኋላ አለማለት ነው፡፡ “ከዚህ ቀደም እንደተናገርኩት ሁሉ ለእራስ ታማኝ መሆን ነው፡፡ በቅድሚያ እራሳችሁን ካልለወጣችሁ በህዝብ ላይ ውጤት ሊያመጣ የሚያስችል ተጽእኖ ልታመጡ አትችሉም…ታላላቅ የሰላም መሪዎች በሙሉ ሀቀኞች ናቸው፣ ታማኞች ናቸው፣ ነገር ግን ክብር ፈላጊዎች አይደሉም::”

አገር ወዳድ አርበኛ ሁኑ፣ ማንዴላ በአገር ወዳድ አርበኝነት ላይ እምነት ነበራቸው፣ እናም የኢትዮጵያ ወጣቶች ለህዝቦቻቸው እና ለአህጉራቸው አርበኛ መሆን እንዳለባቸው መክረዋል፡፡ ማንዴላ እንዲህ አሉ፣ “በመጀመሪያ ደረጃ እኔ እራሴን ሁሌም የአፍሪካ አህጉር ወዳድ አርበኛ አድርጌ እቆጥራለሁ፡፡“ የአፍሪካ አርበኞች የቅኝ ገዥ ጌቶቻቸውን ከአሁጉሩ አባረዋል፡፡ የደቡብ አፍሪካ አርበኞች አፓርታይድን ያለደም መፋሰስ አስወግደዋል፡፡ የኢትዮጵያ ወጣቶች በአሁኑ ጊዜ በጋራ በመሆን ድህነትን፣ ድንቁርናን እና አምባገነንነትን በማስወገድ ፍቅር የሰፈነበት የኢትዮጵያን ማህበረሰብ መገንባት ይኖርባቸዋል፡፡

ደፋር ሁኑ፣ የኢትዮጵያ ወጣቶች ፍቅር የሰፈነበት ማህበረሰብን ለመገንባት እንዲችሉ ደፋር መሆን በጣም አስፈላጊ ነገር መሆኑን ማንዴላ አጽንኦ በመስጠት መክረዋል፡፡ ድፍረትን የበለጠ ለመግለጽም ማንዴላ እንዲህ ብለዋል፣ “ድፍረት የፍርሃት አለመኖር ብቻ አለመሆኑን ተረድቻለሁ፣ ነገር ግን በፍርሃት ላይ ድል መቀዳጀት ማለት ነው፡፡ ጀግና ሰው ማለት ፍርሃት የማይሰማው ማለት አይደለም፣ ነገር ግን ፍርሃትን በጽናት የሚያሸንፍ እንጅ::“

ትልቅ ነገር አልሙ፣ ማንዴላ የኢትዮጵያ ወጣቶች ፍቅር የነገሰበት ማህበረሰብን በኢትዮጵያ የመመስረት ትልቅ ነገር እንዲያልሙ መክረዋል፡፡ የማህበረሰቦቻቸው መሰረትም ሰላም፣ አንድነት እና ተስፋ መሆን እንዳለባቸው በአጽንኦ ተናግረዋል፡፡ ስለህልሞቻቸውም እንዲህ ብለዋል፣ “በእራሷ ሰላሟ የተረጋገጠ አፍሪካን አልማለሁ፡፡ ለቆንጆዋ ደቡብ አፍሪካ ህልሞች ካሉ ወደ ግቧ የሚያደርሱ መንገዶችም አሉ፡፡ እነዚህ ሁለቱ መንገዶች ደግነት እና ይቅርታ አድራጊነት በመባል ተሰይመዋል፡፡“

ከኋላ ሆናችሁ ምሩ፣ ማንዴላ በአሮጌው የአስተዳደር ስልት አንዴ ስልጣን ከተቆናጠጡ በኋላ እስከሞት ድረስ ስልጣን አልለቅም ማለት ቦታ እንደሌለው ለኢትዮጵያ ወጣቶች በመምከር ፍቅር የነገሰበት ማህበረሰብን መገንባት እንዳለባቸው በአጽንኦ ተናግረዋል፡፡ ማንዴላ ወጣቶቹን እንዲህ በማለት ተማጽነዋል፣ “ከመንጋዎቹ በኋላ እንደሚሆን እረኛ በጣም ፈጣኑን ከፊት እንዲሆን መፍቀድ፣ሌሎቹ ግን እንዲከተሉ ማድረግ፣ ሁሉም ከኋላ ባለ ኃይል እንደሚታዘዙ እና እንደሚመሩ እንዲያውቁት ሳይደረግ ጉዞውን ማስኬድ“፡፡ ማንዴላ እንዲህ ይላሉ፣ “ከኋላ ምራ እና ሌሎችን ከፊት አድርግ፣ በተለይም ጥሩ ነገር በሚኖርበት ጊዜ እና ድልን በምታከብሩበት ጊዜ“፡፡ አደጋ በሚኖርበት ጊዜ የፊተኛውን ረድፍ ትይዛላችሁ፡፡ ከዚያ በኋላ ህዝብ የእናንተን አመራር ሰጭነት ያደንቃል… ከኋላ ሆነህ ምራ ሌሎቹ ከፊት ነኝ የሚል እምነት እንዲኖራቸው አድርጉ፡፡ “መሪነትን ማቆምም መምራት ነው“ በማለት ማንዴላ ወጣቶቹ በአንክሮ አንዲመለከቱት መክረዋል፡፡

ችግርና መከራ በትግል ላይ አንዳለ እወቁ ፣ በኢትዮጵያ ፍቅር የሰፈነበት ማህበረሰብን ለመገንባት በሚደረገው ትግል የኢትዮጵያ ወጣቶች ብዙ የህግ ሂደቶች እና ቅጣቶች እንደሚገጥሟቸው ማንዴላ ለወጣቶቹ ምክር ለግሰዋል፡፡ ከዚሁም ጋር በማያያዝ በትግል ሂደቱ ውስጥ ወጣቶቹ እንደሚሰቃዩ እንደሚፈረድባቸው፣ እንደሚዋረዱ፣ ኢሰብአዊነት ድርጊት እንደሚፈጸምባቸው ማንዴላ ግልጽ አድርገውላቸዋል፡፡ በመጨረሻም ነጻነት እንደሚመጣ እርግጠኞች ሆነዋል፡፡ “ትናንት አክራሪ ተብየ ነበር፣ ከእስር ቤት ስወጣ ግን ብዙ ህዝቦች ጠላቶቸ ሳይቀሩ በእቅፋቸው አስገቡኝ፣ እናም ይኸንን ነው እንግዲህ  ለሌሎች ሰዎች መናገር ያለብኝ፡፡ በሀገራቸው ለነጻነት የሚታገሉ ሰዎች አሸባሪዎች ናቸው“ የሚለውም መታወቅ አለበት፡፡

ከጠላቶቻችሁ ጋር ሰላም ሁኑ፣ የኢትዮጵያ ወጣቶች ፍቅር የሰፈነበት ማህበረሰብ በኢትዮጵያ ለመገንባት እና ለሰላም ሲባል በተቃራኒ ካሉ ወገኖች ጋር መገናኘት፣ እጅ መጨባበጥ እና ጠላቶቻቸውን እቅፍ አድርገው መሳም አንዳለባቸው ማንዴላ መክረዋል፡፡ “ከጠላትህ ጋር ሰላም እንዲመጣ ከፈለግህ ከእርሱ ጋር አብረህ መስራት አለብህ፣ ከዚያም ጓደኛ ታደርገዋለህ፡፡“ ማለታቸውም የዚህን እውነተኛ አባባል ያረጋግጣል፡፡

ድህነትን ተዋጉ፣ በብዙ ሚሊዮን የሚቆጠሩ ወገኖቻቸው ህይወት የድህነት አደጋ አንዣቦባት በምትገኘው ኢትዮጵያ ፍቅር የሰፈነበት ማህበረሰብን መገንባት እንደማይቻል ማንዴላ ለኢትዮጵያ ወጣቶች በመግለጽ ድህነትን ለማስወገድ በሚደረገው ትግል ንቁ ተሳታፊ ሆነው ሀገራቸውን እንዲታደጉ ተማጽኖ አቅርበዋል፡፡ ከመጨረሻው የድህነት ቋት ውስጥ ተዘፍቃ የምትገኘውን ሀገሩን የኢትዮጵያ ታላቁ ትውልድ እና የወደፊቱ ብሩህ ተስፋ መንጥቆ እንደሚያወጣት ምክራቸውን ለግሰዋል፡፡ ድህነትን ማስወገድ የልገሳ ስራ አይደለም፣ የፍትህ ጉዳይ እንጅ፡፡ እንደ ባርነት እና አፓርታይድ ሁሉ ድህነት ተፈጥሯዊ አይደለም፡፡ ሰው ሰራሽ ነው፣ እናም በሰዎች ጥረት ሊጠፋ እና ድል ሊደረግ ይችላል፡፡ አንዳንድ ጊዜ ታላቅነት በትውልድ ላይ ይወድቃል፡፡ ይህንን ታላቅ ትውልድ ልትሆኑ ትችላላችሁ፡፡ ታላቅነታችሁም ፍሬ እንዲያፈራ እመኛለሁ፡፡

በመርሆዎች ላይ በፍጹም አትደራደሩ፣ በኢትዮጵያ ፍቅር የሰፈነበት ማህበረሰብ ለመመስረት በሚደረገው የትግል ሂደት ውስጥ የኢትዮጵያ ወጣቶች በመርሆዎች ላይ መደራደር እንደሌለባቸው ማንዴላ አጽንኦ በመስጠት ምክር ለግሰዋል፡፡ ማንዴላ ለወጣቶቹ ሲያስተምሩ እድሜልኬን ከአፓርታይድ እና ከዘረኝነት ጋር ስዋጋ ስታግል ኖሪያለሁ ምክንያቱም እነዚህ ጭራቆች ለሰው ልጅ ሟች ጠላቶች ናቸው፡፡ “የዘር መድልዎን እና መገለጫዎቹን ሁሉ በጣም እጠላለሁ “በህይወት ዘመኔ ሁሉ ስታገል ቆይቻለሁ፣ አሁንም እየታገልኩ ነው እና ቀኖቸ እስኪያልቁ ድረስ መታገሉን እቀጥላለሁ…፡፡” ብለው ነበር፡፡ ይህንን በሚገባ አድረገውታል፣ ፈጽመውታልም፡፡ የኢትዮጵያ ወጣቶች በጥላቻ እና በሁሉም መገለጫዎቹ ላይ ማለትም በጎሰኝነት፣ በፖለቲካ ማንነት፣ በማህበረሰባዊነት፣ በጎሳ ክፍፍል፣ በጾታ ጭቆና፣ በኢኮኖሚ ብዝበዛ እና በህብረተሰብ አድልኦ ላይ በመርህ ላይ የተመሰረተ እና ድርድር የማያስገባ አቋም መያዝ እንዳለባቸው ማንዴላ በአጽንኦ ጠይቀዋል፡፡

ብሩህ አላሚ እና ጽናት ይኑራችሁ፣ የኢትዮጵያ ወጣቶች በኢትዮጵያ ፍቅር የሰፈነበት ማህበረሰብ በመገንባቱ ሂደት ላይ ብሩህ አላሚዎች መሆን እንዳለባቸው ማንዴላ መክረዋል፣ ምክንያቱም የኢትዮጵያውያን ምርጥ ቀኖች ገና እየመጡ ነውና፡፡ ስለብሩህ አላሚነት አንስተው ሲገልጹም “እኔ በመሰረቱ ብሩህ አላሚ ነኝ፡፡ ከተፈጥሮም መጣ ከእራስ ጥንካሬ የምለው ነገር የለም፡፡ በከፊል ብሩህ አላሚ መሆን ማለት የአንድን ሰው እራስ ወደ ጸሐይ ቀጥ ብሎ እንዲያመለክት እንዲሁም የአንድ ሰው እግሮች ወደፊት እንዲራመዱ የማድረግ ያህል ነው፡፡ በሰው ላይ ያለኝ እምነት በሚገባ በሚፈተሽበት ጊዜ ብዙ የጨለማ አጋጣሚዎች ነበሩ፡፡ ነገር ግን ተስፋ ቢስ ለመሆን እጅ አልሰጥም፣ አላደርገውም አልሞክረውምም፡፡ ያ መንገድ የሽንፈት እና የሞት ነው፡፡ “የኢትዮጵያ ወጣቶች ያን ረዥሙን ጉዞ መጓዙን መቀጠል አለባቸው፡፡ የማንዴላ ጠንካሮች መሆን አለባቸው፡፡ “ጥንካሬው እና አስፈላጊው ጥበብ ቢኖርህም በዓለም ላይ ወደ ግለሰባዊ ድልነት ልትቀይራቸው የማትችላቸው ጥቂት መጥፎ አጋጣሚዎች አሉ፡፡“

ተማሩ፣ ህዝብንም አስተምሩ፣ ማንዴላ ፍቅር የሰፈነበት ማህበረሰብ በኢትዮጵያ ለመመስት ትምህርት ቁልፍ መሳሪያ እንደሆነ ለኢትዮጵያ ወጣቶች አስተምረዋል፡፡ ስለትምህርት ጠቃሚነት ማንዴላ እንዲህ ብለዋል፣ “ዓለምን ለመለወጥ ትምህርት ትልቁ መሳሪያ ነው፡፡ ዜጎቹ ካልተማሩ በስተቀር ማንም ሀገር ቢሆን እድገት ሊያስመዘግብ አይችልም፡፡“

ዝምተኛ አትሁኑ፣ ፍቅር የሰፈነበት ማህበረሰብን በኢትዮጵያ ለመገንባት በጭራቅነት እና በፍትህ እጦት ጊዜ የምን አገባኝነት ባህሪ መኖር እንደሌለበት ማንዴላ ለኢትዮጵያ ወጣቶች አስተምረዋል፡፡ ጭራቃዊ ድርጊቶች ሲፈጸሙ እየተመለከቱ ዝም ከማለት የበለጠ ጭራቅነት የለም ብለዋል፡፡ ጭራቃዊ ድርጊት በየትኛውም መልኩ ሲፈጸም ስናይ ልንዋጋው ይገባል፣ ወጣቶች ጭንቅላታቸውን ክፍት ካደረጉ እውነት በእራሱ ይገለጽላቸዋል፡፡ “ምንም ዓይነት ድንገት ያገኘሁት ግንዛቤ የለኝም፣ ምንም ዓይነት መረጃም የለኝም፣ እውነት የተገለጸበት አጋጣሚም የለም፣ ነገር ግን በሺዎች የሚቆጠሩ ጨዋነት የጎደላቸው ድርጊቶች፣ በሺዎች የሚቆጠሩ ውርደቶች፣ እና እንድናደድ፣ እንዳምጽ እና ህዝቤን አፍኖ የያዘውን ስርዓት እንድዋጋ በሺዎች የሚቆጠሩ ላስታውሳቸው የማልችላቸው አጋጣሚዎች ያሉ መሆኑን“ በማለት ማንዴላ ለአፍሪካ ወጣቶች አስተምረዋል፡፡ በተናገርኩት ላይ የተወሰነ ቀን የለም፣ ስለሆም እራሴን ለህዝቤ ነጻነት መስዋዕት አደርጋለሁ፣ ይልቁንም በተግባር እያዋልኩት መሆኑን እራሴን አዚያው ውስጥ አገኘሁት፣ እንደዚያ ካልሆነ ወደ ተግባር መተርጎም የሚቻል አይሆንም፡፡”

በኢትዮጵያ ፍቅር የሰፈነበት ማህበረሰብ ለመገንባት የሚደረገው ትግል ቀላል አይደለም…፣ ማንዴላ በኢትዮጵያ ፍቅር የሰፈነበት ማህበረሰብ ለመገንባት የኢትዮጵያ ወጣቶች መታገል እንዳለባቸው በአጽንኦ መክረዋል፡፡ እንዲህም ብለዋል፣ “ወደ ነጻነት የሚያስኬድ ቀላል ጉዞ የትም ቦታ አይገኝም፣ እናም አብዛኞቻችን ከምንመኘው የተራራ ጫፍ ላይ ከመድረሳችን በፊት ደግመን እና ደጋግመን በሸለቆው የሞት ጥላ ስር ማለፍ አለብን፡፡“  

ገና ብዙ የሚወጡ ዳገቶች ተራሮች ይቀራሉ፣ በኢትዮጵያ ፍቅር የሰፈነበት ማህበረሰብ ለመገንባት የኢትዮጵያ ወጣቶች ብዙ ኮረብታዎችን የመውጣት፣ ሸለቆዎችን የማቋረጥ እና ተራሮችን የመውጣት የትግል ጉዞ ይጠብቃቸዋል፡፡ በጉዞው ላይ ያልተጠበቁ አደጋዎች ያጋጥማሉ፡፡ ለማረፍ ትንሽ ጊዜ ነው ያለው፡፡ ማንዴላ እንዲህ ብለዋል፣ “ለነጻነት የሚያስኬደውን ያንን እረዥሙን ጉዞ ተጉዠዋለሁ፡፡ በእራስ መተማመንን እንዳላጣ ጥረት አድርጊያለሁ፡፡ በጉዞው መንገድ ላይ የተሳሳቱ ቅደምተከተሎችን ፈጽሚያለሁ፡፡ ነገር ግን ከትልቁ ተራራ ጭፍ ላይ ለመውጣት ገና ብዙ ኮረብታዎችን መውጣት አንደሚኖርብኝ አረጋግጫለሁ፡፡ ለማረፍ ትንሽ ጊዜ ወስጃለሁ፣ ሰረቅ አድርጌም የከበበኝን አስደናቂውን አካባቢያዊ ሁኔታ ተመልክቻለሁ፣ የተጓዝኩትን ርቀት መለስ ብዬ ተመልክቻለሁ፣ ግን ለጥቂት ጊዜ ብቻ ነው ለማረፍ የቻልኩት፣ ነጻነትን ለማግኘት ኃላፊነት መምጣት አለበት፣ እና በምንም ዓይነት መልኩ ከወዲያ ወዲህ እያልኩ አልንገዋለልም፣ ረዥሙ ጉዞዬ አልተጠናቀቀምና፡፡“

ሁልጊዜ ደግ ለመስራት ሞክሩ፣ ይቅርታ ለማድረግ፣ ዕርቅ ለማውረድ…. በኢትዮጵያ ፍቅር የሰፈነበት ማህበረሰብ ለመገንባት ጥሩ ነገር ማድረግ፣ ይቅርታ ማድረግ እና ዕርቀ ሰላም ማውረድ አስፈላጊ እንደሆነ ማንዴላ ለኢትዮጵያ ወጣቶች ምክር ለግሰዋል፡፡ የመሞከርን አስፈላጊነት ለማስገንዘብም እንዲህ ብለዋል፣ የስኬት ቃልኪዳን ባይኖርም ሞክሩ፣ ውድቀት እንዳለ ብታውቁም ሞክሩ፣ ጥርጣሬ ያለ እና እርግጠኝነት የጎደለ መሆኑን ብታውቁም ሞክሩ፡፡  ደክማችሁ እና መቀጠል የማትችሉ መሆኑን ብታውቁም እንኳ ሞክሩ፡፡ ተስፋ በማይኖርበት ጊዜም ሞክሩ፡፡ ዓላማችሁን ካሳካችሁ በኋላም ቢሆን ሞክሩ፡፡ ማንዴላ እንደሞከሩት ሁሉ ሞክሩ፡፡ 

ሰማያዊ ፓርቲ ንቅናቄ ለእኔ ምን ሰራልኝ ብለህ/ሽ አትጠይቅ/ቂ፣ ይልቁንም እኔ ለሰማያዊ ፓርቲ ንቅናቄ ምን አድርጌለታለሁ ብለህ/ሽ ጠይቅ/ቂ… (ይቀጥላል) 

ታህሳስ 6 ቀን 2006 ዓ.ም.

“አና ጐሜዝ አሁንም ለኢትዮጵያ ፖለቲካ ይቆረቆራሉ” – አቶ አስራት ጣሴ (የአንድነት ፓርቲ ዋና ፀሐፊ)

December 17/2013

ከአቶ አስራት ጣሴ (የአንድነት ለዴሞክራሲና ለፍትህ ፓርቲ ዋና ፀሐፊ)

ከአና ጐሜዝ ጋር ከአንድ ሠዓት ተኩል ለማያንስ ጊዜ ነው የቆየነው፡፡ የአውሮፓ ህብረት የፓርላማ አባላት ከእኛ ጋ የተገናኙት ገለፃ ለማድረግ አስበው ሣይሆን የእኛን አስተያየት ለመስማት ነበር፡፡ ውይይቱ፣ ኢትዮጵያ ያለችበትን ተጨባጭ ሁኔታ፣ የፖለቲካ ምህዳሩን እና ሌሎች ተዛማጅ ጉዳዮችን የሚዳስስ ነበር፡፡ በወቅቱ ከሞላ ጐደል ተደጋጋፊ እንጂ የሚቃረኑ ሀሣቦች አልተነሱም፡፡ በእኔ በኩል፣ በኢትዮጵያ ሰላማዊ ትግል በከፍተኛ ችግርና አደጋ ላይ እንደሚገኝ፣ ኢትዮጵያም መስቀለኛ መንገድ ላይ እንደሆነች፣ ከፊታችን አሳዛኝና አስጊ ሁኔታዎች እንዳሉ እንዲሁም በአሁኑ ወቅት ሕዝቡ ሰላማዊ ትግሉን አስመልክቶ ተስፋ የመቁረጥ ሁኔታዎች እያሣየ መሆኑን ገልጫለሁ፡፡

“ሰላማዊ ትግል” የሚለው “ሰላማዊ እንቅልፍ” የሚል ደረጃ ላይ ለመድረሱ ዋነኛ ምክንያቱ ተቃዋሚ ፓርቲዎች ትከሻቸውን ታስረው ለመንቀሣቀስ ያለመቻላቸው ነው፡፡ የህዝባዊ ስብሰባዎች እና የሰላማዊ ሰልፎች በቀጥታም ይሁን በተዘዋዋሪ መንገድ መታገድ፣ የአዳራሽ መከልከል፣ ልሳናችንን እንዳናሳትም መታገድን ጨምሮ በርካታ ሕገ መንግስታዊ ጥሰቶች እየተፈጸሙብን ነው፡፡ በአሁኑ ወቅት ሕገ መንግስቱን እየጣሱ ነው እየገዙን ያሉት፡፡ ሕገ መንግስቱ እየተተገበረ ነው የሚያስብል ሁኔታ የለም፡፡ ከድጡ ወደ ማጡ እየገባ ነው ያለው፡፡ ነገሮች ተባብሰዋል፡፡
የስልጣን ኃይል ሚዛኑ በማን እጅ ላይ ይገኛል ብሎ መጠየቅ እስኪያስፈልግ ድረስ ሁሉም ነገር ተወሳስቧል፡፡ በሚኒስትር ደረጃ የተቀመጡት ሲቪሎቹ ናቸው ወይስ ከጀርባ የሚያስተዳድሩን አሉ? ሂደቱ ሀገሪቱን ወዳልተፈለገ ቀውስ ሊወስዳት የሚችል ትልቅ አደጋ ነው፡፡
ከአና ጎሜዝ ጋ በተተወያየንበት ወቅት የተቃዋሚ ፓርቲ አንድ ተወካይ ብቻ በፓርላማ እንደሚገኝን ተናግሬያለሁ፡፡ አስቀድመውም ያውቁታል፡፡ በ1997 ዓ.ም. የተቀማውን ድምጽ ትተን 180 የሚሆኑ ተቃዋሚዎች በፓርላማው መቀመጫ ነበራቸው፡፡ አሁን ግን ወደ አንድ ወርዷል፡፡
ኤልሳቤት ሃይኒ የተባለች የቢቢሲ ጋዜጠኛ ያነሣችውን ጥናት ለአና ጎሜዝ አሳይቻቸው ነበር፡፡ አንድ ፓርቲ በምርጫ ከ51-59 ፐርሰንት አግኝቶ ካሸነፈ ታላቅ ድል ነው፡፡ ከ60-69 አምጥቶ ካሸነፈ “ዝረራ” የሚባል ውጤት ነው፡፡ ከ70-79 አምጥቶ ካሸነፈ ደግሞ የሕዝቡን ጥያቄዎች የመለሰ ፓርቲ ነው፡፡ ከ80-89 የሚያገኝ ፓርቲ ግን የሚፈራ፣ አምባገነን፣ ጉልበተኛ ፓርቲ ነው፡፡ ከ90-99 ፐርሰንት ከተገኘ ደግሞ ምርጫ አልተካሄደም ማለት ነው ይላል፡- ጥናቱ፡፡ በኛ ሀገር ይኸው “99” አልፎ ዜኀር ነጥብ ስድስት ሁሉ ተጨምሮበታል፡፡ ስለዚህ ይሄ በግልፅ የሚያሣየው ፍፁም የዴሞክራሲ ስርዓት መጣሱን ነው፡፡ ምህዳሩ ተዘግቷል ተደፍኗል፡፡

የተቃዋሚ ፓርቲዎች በየጊዜው የምናቀርባቸው የውይይት እና የእንደራደር ጥያቄዎች ከስልጣን ጋር ግንኙነት የላቸውም፡፡ ሀገራዊ አጀንዳዎች ናቸው፡፡ ብሔራዊ ውይይት፣ ብሔራዊ ንግግር ይከፈት ብለን ደጋግመን ብንጠይቃቸው ባለሥልጣናቱ አሁንም ያሾፋሉ፡፡ “የምርጫ ስነምግባር ደንብ” ፈርሙ እንባላለን፡፡ እንኳን “የምርጫ ስነምግባር ደንብ” ይቅርና የማንወደውን፣ እየተጐዳንበት ያለውን “የፀረ ሽብር አዋጅ” ተቀብለን ነው የምንተዳደረው፡፡ ምክንያቱም በሕግ የተደነገገ ነው፡፡ እንዴት ተደርጐ ነው “የምርጫና ስነምግባር ህግ” በምክር ቤት ጸድቆ በነጋሪት ጋዜጣ በወጣ ህግ ለይ ዳግም ፈርሙ የምንባለው? የሚል ሀሳብም አንስቻለሁ፡፡

መንግስት “ፀረ ሽብር” አዋጁን የማጥቂያ መሣሪያ አድርጎታል፡፡ ሽብርተኝነት የአውሮፓም፣ የአሜሪካም ከፍተኛ ስጋት በመሆኑ የፀረ ሽብር ህግ አውጥተዋል፡፡ ወደ እኛ ሃገር መለስ ስንል የፀረ ሽብር ሕጉ የወጣው ሽብርተኞችን ለመቅጣት ብቻ ሳይሆን፣ ሰላማዊና ሕጋዊ ፓርቲዎችን ጭምር ለማጥቃት ነው፡፡
ሽብርተኝነትን በማንኛውም መልኩ፣ በየትኛውም ገፅታው እንቃወመዋለን፡፡ ሽብርተኝነት ምን እንደሆነ እናውቃለን፡፡ በአፍጋኒስታን፣ በፓኪስታን፣ በኢራቅ፣ በናይጄሪያ /ቦኮ ሀራም/ እናውቀዋለን፡፡ እዚህም በሕዝብ፣ በህፃናት፣ በእርጉዝ ሴቶች፣ በሽማግሌዎች፣ በወጣቶች ላይ የተፈጸመውን ጥቃት እናውቀዋለን፤ እንቃወማለንም፡፡ ኢትዮጵያውያን በባህላችን፣ በአስተዳደጋችን፣ በኃይማኖታችን፣ በእምነታችን… ለሽብርተኞች የተጋለጠ ስነ ልቦና የለንም፡፡ “ሽብርተኝነት” ይምጣብን የሚል ልመና ካልተያዘ በቀር ኢትዮጵያዊ ሽብርተኝነት የለብንም፡፡ የ“ጸረ ሽብር” አዋጁ በሽብርተኝነት ከፈረጃቸው ፓርቲዎች መካከል… ለአብነት ግንቦት 7፣ ዋና መቀመጫው በአሜሪካና አውሮፓ ከተማዎች ነው፡፡ ይሄ እንቆቅልሽ ይሆናል፡፡ አወሮፓውያን ከተማዎቻቸውን ለአሸባሪዎች ምሽግነት መርጠዋል ማለት ይሆን?
ሌላ እንቆቅልሽም አለ፡፡ ስርዓቱ “ሽብርተኛ” ብሎ ያሰራቸው ሰዎች በዓለም አቀፍ ደረጃ የተለያዩ ሽልማቶችን እና ክብሮችን እያገኙ ነው፡፡ እስክንድር ነጋ፣ ርዕዮት አለሙ፣ አንዱአለም አራጌ… ወዘተ በፀረ ሽብር አዋጁ ነው የታሰሩት፡፡ በ”ሽብርተኝነት” የተፈረጁት ግን በአሜሪካና፣ አውሮፓ ከተማዎች እንደፈለጋቸው እየተዘዋወሩ ነው፡፡ አውሮፓና አሜሪካ ሽብርተኞችን እየደገፉ ነው ማለት ነው?
የፖለቲካ ምህዳሩ ከድጡ ወደ ማጡ እየገባ ነው፡፡ የሕዝብን ችግር፣ እሮሮ በሳዑዲ አረቢያ በዜጐቻችን ላይ የሚደርሰው እልቂት፣ የስራ አጥነት፣ በስታቲስቲክስ ማሣየት ይቻላል፡፡ አሳሳቢ ደረጃ ላይ ደርሷል፡፡ የኑሮ ውድነት፣ የመልካም አስተዳደር እጦት፣ የሙስና መንገስ፣ የስርዓቱ መገለጫ ሆኗል፡፡ እነዚህ ጉዳዮች የአውሮፓ ህብረትን ትኩረትና ዕይታ ሊስቡ ይገባል፡፡ ይሄን የምንለው ግን ትግሉን ታገሉልን ለማለት አይደለም፡፡ ትግሉ የራሣችን ነው፡፡ ትግሉ የኢትዮጵያውያን ትግል ነው፡፡ ነገር ግን እናንተም ደግሞ ባላችሁ ደረጃ፣ ባላችሁ የግንኙነት መስመር፣ የሚደረገውን ነገር ለማድረግ ጥረታችሁን ቀጥሉ ብለናቸዋል፡፡ የተወሰነ ድጋፍ ካልተደረገ ወደፊት ሊመጣ የሚችለው ችግር ሁላችንንም ጉዳት ላይ የሚጥል ነው፡፡ ጉዳቱ ስርዓቱን የሚመሩት ሰዎችንም ጭምር የሚምር አይደለም፡፡
አና ጐሜዝ በኢትዮጵያ ፖለቲካ ላይ ያላቸው ግንዛቤና የመቆርቆር አቅም አሁንም ከፍተኛ ደረጃ ላይ እንደሚገኝ ተረድቻለሁ፡፡ በውይይቱ ወቅት እንኳ ከሌላ የአውሮፓ ፓርላም አባል ጋር ያለመስማማት ሁኔታን አይቼባታለሁ፡፡ የኢትዮጵያ ሕዝብና፣ ኢትዮጵያ ልታከብራቸው ከሚገቡ በዓለም ላይ ከፍተኛ የፖለቲካ ስብዕና ካላቸው ሰዎች መካከል አንዷና ትልቋ አና ጐሜዝ ናቸው ብዬ አምናለሁ፡፡ ጐሜዝ የኢትዮጵያን ሁኔታ በቅርብ ይከታተላሉ፡፡ ለኢትዮጵያ ያላቸው ተቆርቋሪነት ከ1997 ዓ.ም. ከነበረው የበለጠ ነው፡፡ የሰጧቸው ቃለ ምልልሶች ዛሬም ለኢትዮጵያ ሽንጣቸውን ገትረው እንደሚከታተሉ ያመላክታሉ፡፡
በውይይቱ ወቅት “እኔ እኮ ዛሬ ኢትዮጵያ ለመግባት የቻልኩት አቶ መለስ በሕይወት ባለመኖራቸው ነው፡፡ በሕይወት ቢኖሩ እዚህ ሀገር አልገባም” ነበር ያሉን፡፡ ከፍተኛ ጥንካሬና ተቆርቋሪነት ነው ያየሁባቸው፤ ውይይታችን የታሰሩት የፖለቲካ እስረኞችን ጭምር የሚመለከት ነበር፡፡
የአውሮፓ ፓርላማ ልዑካን ቡድን ኃላፊ በስብሰባው ላይ አልተገኘችም፡፡ እና ምክትሏ ሆና ነው ስብሰባውን የመራችው፡፡ “ኃላፊዋ በአሁኑ ሰዓት እዚህ ስብሰባ ላይ ያልተገኘችው ቃሊቲ እስረኞችን ለመጠየቅ ሄዳ ነው” ብላን ነበር፡፡ ከዚህ ቀደም የአውሮፓ የሰብዓዊ መብት ጉዳይ ተወካዮች መጥተው፣ ጠ/ሚኒስትሩ ከፈቀዱ በኋላ “ቃሊቲ” ሄደው ተከልክለው ሣይገቡ ነው የተመለሱት፡፡ እርሷም በዛው እለት በዚህ ጉዳይ ተበሣጭታ ወደ ሃገሯ ተመልሣ ለምክትሏ ስለሁኔታው ገልጻላት ነበር፡፡ ዶ/ር ነጋሶ ጊዳዳ የእስረኞቹን ጉዳይ በበቂ ለማስረዳት ሞክሯል፡፡
የአውሮፓ ፓርላማ በኢትዮጵያ ጉዳይ ያላቸው እውቀት አናሳ ነው፡፡ የሚያውቁት ጥቂቱን ነው፡፡ ግንዛቤ አላቸው ከተባለ ደግሞ ብዙ ትክክል ያልሆነ መረጃዎችን የያዘ ነው፡፡ ለምሣሌ ሀገሪቱ በልማት እየተራመደች መሆኗን፣ ኢትዮጵያ የአውሮፓ የፀረ ሽብር ከፍተኛ አጋር መሆኗን፣ የአፍሪካ መዲና መሆኗን… ይሄም የኢትዮጵያን መልካም ገፅታ እንሚያሣይ የሚገልፁ አሉ፡፡ የአና ጐሜዝን ሩብ ያህሉን የማያውቁ አሉ፡፡ አብዛኛዎቹ ከኛ ለመስማት ስለነበር ፍላጐታቸው የሚያውቁትን ለኛ ለመናገር አስፈላጊ አድርገው ላይመለከቱት ይችላሉ፡፡ በውይይቱ ወቅት ሁሉም ጊዜ ሰጥተው በጥሩ ሁኔታ ነው ያዳመጡን፡፡ በትኩረት ያነሱት ግን በኢትዮጵያ የተቃዋሚ ፓርቲዎችን መብዛት ነው፡
፡

ጉቦ በመቀበል እስረኞችን የለቀቁ ታሰሩ!

December 17/2013

ከ11 በላይ ታራሚዎችን በዚህ ሀሰተኛ ሰነድ ከእስር እንዲለቀቁ አድርገዋል

ከ300 እስከ 500 ሺህ ብር እየተቀበሉ በሀሰተኛ ሰነድ ታራሚዎችን ከማረሚያ እንዲወጡ አስደርገዋል ተብለው የተጠረጠሩ ሶስት የአዲስ አበባ ማረሚያ ቤት የስራ ሀላፊዎችና አምስት ተባባሪዎቻቸው በቁጥጥር ስር ውለው ፍርድ ቤት ቀረቡ።

ተጠርጣሪዎቹ ኦፊሰር ገብረመድህን አረጋ፣ ረዳት ኦፊሰር ኢሳያስ ከበደና ዋርደር ኢብራሂም መሀመድ ሲሆኑ፥ በአዲስ አበባ ማረሚያ ቤት የእስረኞች አስተዳደር የስራ ሃላፊዎችና ሰራተኞች ሆነው ሲሰሩ የነበሩ ናቸው።

ከእነዚህ የስራ ሃላፊዎች ጋር የጥቅም ትስስር በመፍጠር ተጠርጥረው በቁጥጥር ስር የዋሉት የተቀሩት ግለሰቦች ደግሞ ፥ በንግድ ስራ ይተዳደር የነበረው አቶ ሰለሞን ገለታ፣ አቶ ብሩክ ሀይሌ፣ ወይዘሪት ሳባ ገብረሚካኤል፣ አቶ ናታን ዘላለምና አቶ ቴዎድሮስ ግደይ ናቸው።

የፌደራሉ የስነ ምግባርና ፀረ ሙስና ኮሚሽን  መርማሪ ለፌደራሉ ከፍተኛ ፍርድ ቤት 2ኛ የወንጀል ችሎት ባቀረበው የጊዜ ቀጠሮ ማመልከቻ ላይ እንደተመለከተው፥ ከሳባ ገብረሚካኤል ውጪ እነዚህ በንግድ ስራ ይተዳደሩ የነበሩ ግለሰቦች ቀደም ሲል በተለያዩ ወንጀሎች ተፈርዶባቸውና በማረሚያ ቤት የእስራት ጊዜያቸውን ጨርሰው የወጡ ናቸው።

እንደ መርማሪው ማመልከቻ ሳባ ገብረሚካኤል በኮምፒውተር ፅሁፍ እያገዘቻቸው፥ በንግድ ስራ የሚተዳደሩት ግለሰቦችም ከፌደራሉ ጠቅላይ ፍርድ ቤት ታራሚዎች ከእስር የሚፈቱበትን ትዕዛዝ በሀሰተኛ መንገድ በማዘጋጀት እንዲሁም በሀሰተኛ ፊርማ የጠቅላይ ፍርድ ቤቱን ማህተም በማስመሰል አዘጋጅተዋል።

በማረሚያ ቤት የሚገኙና ቅጣታቸው ከአምስት ዓመት በታች ለሆነ 300 ሺህ ብር ከዚያ በላይ ከሆነ ደግሞ 500 ሺህ ብር እየተቀበሉ ፥ ከ11 በላይ ታራሚዎችን በዚህ ሀሰተኛ ሰነድ ከእስር እንዲለቀቁ አድርገዋል ይላል።

የሚያገኙትንም ገንዘብ ለኦፊሰር ገብረመድህን አረጋ፣ ረዳት ኦፊሰር ኢሳያስ ከበደና ዋርደር ኢብራሂም መሀመድ ለተባሉት የማረሚያ ቤቱ የስራ ሀላፊዎች በመስጠታቸው ነው በቁጥጥር ስር የዋሉት።

በመርማሪው ማመልከቻ መሰረት እነዚህ የስራ ሃላፊዎች የነበሩ ተጠርጣሪዎች የእስር መፍቻ ደብዳቤው በሀሰተኛ መንገድ የተዘጋጀ እንደሆነ እያወቁ ታራሚዎች እንዲፈቱ በማድረጋቸው ስልጣንን ያለአግባብ በመጠቀም የሙስና ወንጀል ተጠርጥረው በቁጥጥር ስር ውለዋል።

ከሶስቱ የስራ ሀላፊዎች ውስጥ ኦፊሰር ገብረመድህን አረጋ ሀሰተኛ የእስር መፍቻ ካቀረበ አንድ ታራሚ 40 ሺህ ብር መቀበሉ ተመልክቷል።

የጊዜ ቀጠሮ ማመልከቻውን የተቀበለው የፌደራሉ ከፍተኛ ፍርድ ቤት 2ኛ የወንጀል ችሎት ተጠርጣሪዎቹ ያቀረቡት የዋስትና መብት ጥያቄ ቢለቀቁ መረጃ ያጠፋሉ የሚለውን የመርማሪውን ተቃውሞ በመቀበል ፥ ጉዳያቸውን ማረሚያ ሆነው ይከታተሉ ብሏል። (ኤፍ.ቢ.ሲ)