ኢትዮጵያዊው የኢኮኖሚ ባለሙያ የዓለም ባንክን ከሰሰ

February 15/2014

ባንኩ በሰራተኞቹ አያያዝ ዘረኝነት እንደሚያጠቃው አምኗል
ከ3ሺ500 ሰራተኞቹ በከፍተኛ ሃላፊነት የተመደቡት ጥቁሮች 4 ብቻ ነበሩ
የባንኩ ቃል አቀባይ ውንጀላው አግባብ አይደለም ብለዋል

       ነዋሪነቱ በአሜሪካ የሆነው ኢትዮጵያዊው የኢኮኖሚ ባለሙያ ዮናስ ብሩ፤ ከአስር አመታት በላይ በከፍተኛ የሃላፊነት የስራ መደብ ተቀጥሮ ይሰራበት የነበረው የአለም ባንክ፣ ያለአግባብ ከስራ በማፈናቀልና የዘረኝነት ጥቃት በማድረስ ለፈጸመበት ወንጀል የ4.1 ሚሊዮን ዶላር (ከ80 ሚሊዮን ብር በላይ) ካሳ ሊሰጠኝ ይገባል ሲል ክስ መመስረቱን ዋሽንግተን ኢንፎርመር ዘገበ፡፡

“የሚገባኝን የስራ እድገት ተከልክያለሁ ብዬ ለአለቆቼ ተቃውሞዬን በማሰማቴና መብቴን ለማስከበር በመሞከሬ በአለም ባንክ ባለስልጣናት ውሳኔ፡ ያለአግባብ ከስራ ገበታዬ ተፈናቅያለሁ” የሚለው ዮናስ፤ የተቋሙ ከፍተኛ የስራ ሃላፊዎች፣ በጥቁሮች ላይ የሚያደርሱትን የዘረኝነት በደልና መድልኦ በመቃወሙ ቅጣት እንደተጣለበትም ተናግሯል፡፡
ባንኩ፣ የሚገባውን የስራ መደብ ያለአግባብ ከመከልከል አልፎ ከስራ በማፈናቀልና ከቀለም ልዩነት ጋር በተያያዘ ላደረሰበት የዘረኝነት ጥቃት ቀደም ሲል ሁለት ክሶችን መስርቶ እንደነበር የገለጸው ዮናስ፤ ጉዳዩን ሲመረምር የቆየው ፍርድ ቤት ግን፣ ፍትሃዊ ባልሆነ ሁኔታ ባንኩን በነጻ እንዳሰናበተው ጠቅሶ፣ይህም ሌላ ክስ እንዲመሰርት እንዳነሳሳው ይናገራል፡፡

ፍርድ ቤቱ፤ ባንኩን ከተጠያቂነት ነጻ ቢያደርገውም፣ ክሶቹን እንደገና ለመመስረትና ፍትህ ለማግኘት እንቅስቃሴ መጀመሩን የገለጸው ዮናስ፤ ከስራ በመፈናቀሉ ሳቢያ ለደረሰበት የአእምሮ ጭንቀት እና ሳይከፈለው ለቀረው ደመወዝና ጥቅማጥቅም፣ የአለም ባንክ 4 ነጥብ 1 ሚሊዮን  ዶላር ካሳ ሊከፍለኝ ይገባል ብሏል፡፡

“ማንም ሰው አለም ባንክን የመሰለ ስመ ገናና ተቋም እንደዚህ አይነት በደል ይፈጽማል ብሎ ለማሰብ ይቸገራል፡፡ ባንኩ የስራ ልምዴን እንዲሰጠኝ ብጠይቅም ፈቃደኛ አልሆነም፡፡ በማናጀርነት ማገልገሌን የሚያረጋግጠውን መረጃ ሊሰጡኝ ባለመፈለጋቸው ሌላ ስራ ለመቀጠር እንኳን አልቻልኩም” ብሏል ዮናስ፡፡

 በ1985 ዓ.ም የአለም ባንክ ባልደረባ ሆኖ መቀጠሩን የሚናገረው ዮናስ፤ ከ6 አመታት በኋላም በባንኩ ስር የሚገኘውን ኢንተርናሽናል ኮምፓሪዝን ፕሮግራም የማሻሻል ሃላፊነት ተሰጥቶት ስራውን በአግባቡ ማከናወኑንና ከ1993 እስከ 2001 ዓ.ም ፕሮግራሙን የበለጠ ለማጠናከር የሚያስችሉ የምርምር ስራዎችን በአግባቡ ሲመራ መቆየቱን ያስታውሳል፡፡ ፕሮግራሙን በየተለያዩ የእስያና የላቲን አሜሪካ አገራት በማስፋፋት ረገድ ተጠቃሽ ስራ ማከናወኑንና ለሰባት አመታት ያህልም ለፕሮግራሙ ገቢ በማሰባሰብ ስራ ላይ መሳተፉን ገልጿል፡፡

 ሆኖም የስራ ልምዱም ሆነ የትምህርት ዝግጅቱ በሚፈቅድለትና ግሎባል ማናጀር ተብሎ በሚታወቀው የባንኩ ከፍተኛ የስራ መደብ ላይ ለመስራት ሲያመለክት፣ የቅርብ አለቃውና የአለም ባንክ ዳይሬክተር የሆነ ሌላ ግለሰብ ያለአግባብ እንደከለከሉት የሚናገረው ዮናስ፤ ለዚህም እንደ ምክንያት ያቀረቡለት አውሮፓውያን በዚህ የስራ መደብ ላይ ጥቁር ሰው ተቀጥሮ ሲሰራ አይተው አያውቁም የሚል እንደነበር ገልጿል፡፡ እንዲህ ያሉት በስራው ላይ እንዳልቀጠር የፈለገው የፕሮግራሙ የውጭ ስራ አስፈጻሚ ቦርድ ለማስመሰል ነው ያለው ዮናስ፤ ቦርዱ ግን ይህ ጉዳይ እንደማይመለከተውና የሃሰት ውንጀላ መሆኑን አረጋግጧል ብሏል፡፡

“ባንኩ ትንሽ ቆይቶ ደግሞ፣ በዚህ የስራ መደብ ላይ እንዳልመደብ የተደረገው የልምድ ማነስ ስላለብኝ እንደሆነ  ተናግሯል፡፡ ይህ ግን ፍጹም የተሳሳተ መሆኑን በባንኩ ውስጥ የሚገኘው የስራ አፈጻጸም ልምዴ ያረጋግጣል፡፡ ምክትል ግሎባል ማናጀር ሆኜ በሰራሁባቸው አመታት፣ የተጣለብኝን ከፍተኛ ሃላፊነት በአግባቡ የምወጣ ትጉህ ሰራተኛ እንደነበርኩ የባንኩ ከፍተኛ አመራሮችና የቅርብ አለቆቼ መስክረውልኛል፡፡ ይሄን የሚያረጋግጡ ሰነዶች በግል ማህደሬ ውስጥ ቢኖሩም፣ ሰነዶቹ በባንኩ ሃላፊዎች በህገወጥ መንገድ ተሰርዘው በፕሮግራሙ ውስጥ አይነተኛ  ሚና እንዳልነበረኝና የግሎባል ማናጀርነት የሚጠይቀው  ብቃትና ታማኝነት እንደሌለኝ ተደርገው ተጽፈዋል” በማለት ተፈፀመብኝ ያለውን በደል ዘርዝሯል፡፡

በጉዳዩ ላይ ማብራሪያ እንዲሰጡ የተጠየቁት የአለም ባንክ ቃል አቀባይ፤ ውንጀላው አግባብ አይደለም ከማለት ውጪ ዝርዝር መረጃ ለመስጠት ፍቃደኛ እንዳልሆኑ የዋሽንግተን ኢንፎርመር ዘገባ ያስረዳል፡፡ “እንዲህ አይነት ክሶች እጅግ አስቸጋሪ ናቸው፤ ነገሩ በሂደት እየተስፋፋና መነጋገሪያ እየሆነ መጥቷል፡፡ ውንጀላው ቀላል አይደለም፡፡ ሰውዬው ስር የሰደደ አመለካከት ነው የያዘው፡፡ በባንኩ አሰራሮች ላይ ያነሳቸውን ጥያቄዎችና ውንጀላዎች በቀላሉ አናያቸውም፤ ለጉዳዩ ትኩረት ሰጥተን እንሰራለን፡፡ ከዘረኝነት ጋር ተያይዞ የተነሳውን የሰራተኞቻችን ብዝሃነት  በተመለከተም ጠንካራ አቋም እንደያዝን እንቀጥላለን” ብለዋል የባንኩ ቃል አቀባይ፡፡

“ፍትህ እንዲሰጠኝና ባንኩም እኔን ለስቃይ በመዳረጉ ጥፋተኛነቱን አውቆ እንዲታረም ነው የምፈልገው፡፡ ያለአግባብ ተዛብቶ የተጻፈው የስራ ማስረጃዬ  እንዲስተካከልልኝ ጥያቄ ባቀርብም፣ ባንኩ ግን አሁንም ድረስ ፈቃደኛ ሊሆን አልቻለም። የተዛባውን የስራ ልምድ ማስረጃዬን  ለህዝብ ይፋ ከማውጣት እንዲታቀቡ ብጠይቃቸውም  አሻፈረን ብለዋል፡፡ ይሄም ባለኝ ትምህርትና የስራ ልምድ ሌላ ቦታ ተቀጥሬ እንዳልሰራ እንቅፋት ለመፍጠር ሆን ተብሎ በባንኩ የተሰራብኝ ደባ ነው፡፡” ብሏል ዮናስ ለዋሽንግተን ኢንፎርመር፡፡

የአለም ባንክ በአፍሪካውያንና አፍሪካ አሜሪካውያን ሰራተኞቹ ላይ በሚያሳየው ያልተገባ የዘረኝነት አመለካከት ከሰላሳ አመታት በላይ ሲተች እንደቆየ የሚናገረው ዮናስ፤ ይሄም ሆኖ ግን ባንኩ በዚህ ድርጊቱ ሳቢያ በህግ ተጠይቆ እንደማያውቅ ገልጿል፡፡ የአለም ባንክ ከተለያዩ 170 የአለም አገራት የተመረጡ 15 ሺህ ያህል ሰራተኞች የሚያስተዳድር ትልቅ ድርጅት እንደሆነ የገለጸው ዋሽንግተን ኢንፎርመር፤ ከተወነጀለበት የዘረኝነት ሃሜት ነጻ እንዳልሆነ የሚጠቁም መረጃ አያይዞ አቅርቧል፡፡ የአሜሪካ የመንግስት ተጠያቂነት ፕሮጀክትን መረጃ ጠቅሶ እንደዘገበውም፣ በ2000 ዓ.ም  በባንኩ ዋና ጽህፈት ቤት ተቀጥረው ይሰሩ ከነበሩት 3ሺ 500 ሰራተኞች መካከል ሙያዊ በሆኑ ከፍተኛ የሃላፊነት ቦታዎች ላይ የተመደቡት አራት ጥቁር አሜሪካውያን ብቻ ነበሩ፡፡

ፕሮጀክቱ በሰራው ጥናት፣ ጥቁሮች በባንኩ የአመራርነት ቦታዎች ላይ የመመደብ እድላቸው አነስተኛ መሆኑን አረጋግጧል፡፡ በዚህ ፕሮጀክትና በራሱ በአለም ባንክ የተሰሩ ጥናቶችም፣ በባንኩ ውስጥ ከቀለም ልዩነት ጋር በተያያዘ በጥቁሮች ላይ የዘረኝነት ጥቃትና መድልኦ ስር መስደዱ ተረጋግጧል፡፡ ጥቁር የባንኩ ሰራተኞች ወደከፍተኛ የአመራርነት ቦታ እንዳይመጡና እድገት እንዳያገኙ ጫና እንደሚደረግባቸውም ተጠቁሟል፡፡

የባንኩ የቀድሞ የስራ ባልደረባ ፊሊስ ሙሃመድ በአንድ ወቅት ለንባብ ያበቃችውን መረጃ በመጥቀስ ዋሽንግተን ኢንፎርመር እንደዘገበው፤ በ1952 ዓ.ም በባንኩ የአንድ ክፍል ሃላፊ የነበሩ ግለሰብ፣ ሰራተኞችን ባሳተፈ ስብሰባ ላይ የባንኩን ዘረኝነት የሚያረጋግጥ ንግግር አሰምተዋል፡፡ “ጥቁሮች ደደብ የሂሳብ ባለሙያዎችን ነው የሚያፈሩት፤ የእኛ ክፍልም የቦዘኔዎች መፈንጫ ጉራንጉር መምሰል ስለማይፈልግ ብዙ ጥቁሮችን ቀጥሮ አያሰራም። ጥቁሮች እዚያው በአፍሪካ ጉራንጉር ነው መኖር ያለባቸው” በማለት፡፡

 ዋሽንግተን ኢንፎርመር ያቀረበው ሌላው መረጃም፣ በ1990 ዓ.ም የተካሄደ አንድ የአለም ባንክ ውስጣዊ ስብሰባ ሚስጥራዊ ቃለጉባኤ፣ ጥቂት የባንኩ ማናጀሮች “ጥቁሮች የበታች ናቸው” ብለው እንደሚያስቡና ጥቁሮች ከአፍሪካ ውጭ የመስራት ችሎታቸው አናሳ ነው ተብሎ ስለሚታሰብ፣ በአብዛኛው በዚያው በአህጉራቸው አካባቢ እንዲሰሩ እንደሚደረግ  አመልክቷል፡፡

ባለትዳርና የሶስት ልጆች አባት የሆነው ዮናስ ብሩ፤ የንጉሳዊው አገዛዝ አክትሞ ደርግ ወደ ስልጣን በመጣበት ጊዜ ወደ አሜሪካ መሄዱንና በተለያዩ የጉልበት ስራዎች ላይ ተሰማርቶ ለአመታት ደፋ ቀና ብሎ በመስራት ራሱን አስተምሮ፣ ከጆርጅ ማሰን ዩኒቨርሲቲ በኢኮኖሚክስ የዶክትሬት ዲግሪውን መቀበሉን ለዋሽንግተን ኢንፎርመር ተናግሯል፡፡

ቤተመንግሥቱን የከበበው መስቀል የሃይማኖት መሪዎቹን አነጋገረ

February 15/2014

የጠቅላይ ሚኒስትሩ ቢሮና መኖርያ ቤት በሚገኝበት ታላቁ ቤተ መንግሥት አጥር ዙሪያ ገባው ላይ የሚገኘው የመስቀል ቅርጽ፣ የእስልምናና የኦርቶዶክስ ተዋሕዶ ክርስትና ሃይማኖቶች መሪዎችን አነጋገረ፡፡

የፌዴራል ጉዳዮች ሚኒስቴር ከኢትዮጵያ የሃይማኖት ተቋማት ጉባኤ ጋር በመተባበር ባለፈው ሳምንት ቅዳሜና እሁድ በሐዋሳ ባካሔደው የምክክር መድረክ ላይ ‹‹አገሪቱና መንግሥቱ የእኩልነትና የዜጎች መንግሥት ነው፤›› ያሉት የኢትዮጵያ የእስልምና ጉዳዮች ምክር ቤት ፕሬዝዳንት ሸኽ ኪያር ሙሐመድ አማን÷ ከቀድሞው ሥርዐት አንጻር አሁን የሚያበረታቱ ነገሮች እንዳሉ ገልጸዋል፡፡

ይኹንና በሴኩላሪዝምም ቢኾን ፍጹምነት ባለመኖሩ ‹‹አገር የጋራ ነው ከተባለ በኋላ የጎደለ ነገር አለ፤›› በሚል አዘውትረው ጥያቄ የሚያቀርቡላቸው ሰዎች መኖራቸውን ሸኽ ኪያር ጠቅሰዋል፡፡ ፕሬዝዳንቱ ይቀርቡልኛል ካሏቸው ጥያቄዎች መካከል ‹‹ለምሳሌ፡- ታላቁ ቤተ መንግሥት በመስቀል ነው የተከበበው፤ ይህ መጥፎ ነገር ሊያመለክት ይችላል›› የሚሏቸው እንዳሉ ተናግረዋል፡፡
ታላቁን ቤተ መንግሥት የከበበውን መስቀል፣ ጥቁር አንበሳ ሆስፒታል ፊት ለፊት እንደቆመው የደርግ ሐውልት ያህል እንዲታይ በሚል ለጥያቄው መልስ እንደሚሰጡ የተናገሩት ፕሬዝዳንቱ፣ “በአክሱም አንዲት ጎጆ መስጊድ እንኳ ለመገንባት እንዴት አልቻልንም?” ተብለው ሲጠየቁ የዚህን ያህል ‹‹የቀልድ መልስ እንኳ ለመስጠት አልተቻለም፤›› ብለዋል፡፡ ‹‹ነገሮችን ለማከም መቅደድ አለብን›› የሚል የዐረብኛ ብሂል እንዳለ የጠቀሱት ፕሬዝዳንቱ፤ ሁልጊዜ ጥላሸት መስለው ይታያሉ ያሏቸውን ችግሮች ለመፍታትና መልስ ለመስጠት ይቻላል ወይስ አይቻልም ሲሉ በፈገግታ የታጀበ ጥያቄያቸውን አቅርበዋል፡፡

በጠቅላይ ምክር ቤቱ ፕሬዝዳንት ሸኽ ኪያር ጥያቄ ላይ ፈጥነው አስተያየት የሰጡት የኢትዮጵያ ኦርቶዶክስ ተዋሕዶ ቤተ ክርስቲያን ፓትርያርክ አቡነ ማትያስ፣ ሸኽ ኤልያስ ያቀረቧቸው ነገሮች ሌሎች ስለጠየቋቸው እንጂ ራሳቸው ፕሬዝዳንቱ አምነውበት እንዳልሆነ ከአነጋገራቸው መረዳታቸውን ገልጸዋል፡፡

በጥያቄው ስለ መስቀልም ስለ አክሱምም መነሣቱን ያስታወሱት ፓትርያርኩ፣ ‹‹ሁለቱም የቆዩ ናቸው እንጂ አሁን የተፈጠሩ አይደሉም፤›› ሲሉ ተናግረዋል፤ ‹‹በዚህ ግቢ (ስብሰባው በተካሔደበት ሌዊ ሪዞርት ማለታቸው ነው) ያየናቸው ዋርካዎች ድሮ የነበሩ ናቸው፤ አሁንም ይጠቅማሉ፤ ከቆረጥናቸው ጉዳት ነው፤ ከኖሩ ይጠቅሙናል፤›› በማለት የቆየው ታሪክ መጠበቅ እንዳለበት በምሳሌ አስረድተዋል፡፡ ‹‹የመስቀሉ ቅርጽ የቆየ ታሪክ ነው፤ በታሪካዊነቱ ተከብሮ ተጠብቆ መኖር አለበት፤ በአክሱም ስላለው ነገር ከተነሣም የእኛም ጥያቄ ወደ ረጅምና ዝርዝር ነገር ይሔዳል፤›› በማለት የሁሉም ታሪክ በየራሱ መታወቅና መጠበቅ እንዳለበት አሳስበዋል፡፡

መከባበርም መቻቻልም እጅግ አስፈላጊ  መሆኑን የገለፁት ፓትርያርኩ፣ “አገሩ የኹላችንም ነው፤ የነበረው ታሪክ ደግሞ በታሪካዊነቱ ተከብሮ መኖር አለበት” በሚል ለሸኸ ኪያር ጠያቂዎቹ ምላሽ መስጠት እንደሚቻል በፈገግታ የታጀበ አስተያየት ሰንዝረዋል፡፡

በጉዳዩ ላይ የውይይቱ ተሳታፊ ከኾኑ ሌሎች የሃይማኖት ተቋማት መሪዎችም ሆነ የምክክር መድረኩን ከመሩት የፌዴራል ጉዳዮች ሚኒስቴር ሓላፊዎች የተሰጠ ምላሽና አስተያየት አልነበረም፡፡

የመስቀልና ዘውድ አምሳል በተቀረጹባቸው አጥሮች የተከበበው ታላቁ ቤተ መንግሥት፣ የምኒልክ ቤተ መንግሥት በመባል የሚታወቅ ሲሆን ንጉሡ በ1878 ዓ.ም ያሠሩት መንበረ መንግሥታቸው ነበር፡፡ የተለያዩ መኖርያ ቤቶችን፣ እልፍኞችንና አዳራሾችን እንዲሁም ቤተ ጸሎቶችን ያካተተው ቤተ መንግሥቱ÷ የታዕካ ነገሥት በኣታ ለማርያም ገዳም፣ የመንበረ መንግሥት ቅዱስ ገብርኤል ቤተ ክርስቲያን እና የሥዕል ቤት ኪዳነ ምሕረት ቤተ ክርስቲያን ይዋሰኑታል፡፡

በተለይ የዘውድ አምሳል በጉልላቱ ላይ የሚታይባት የበኣታ ለማርያም ገዳም የንጉሠ ነገሥቱ ዳግማዊ ዐፄ ምኒልክ፣ የንግሥታቱ እቴጌ ጣዪቱና ንግሥተ ነገሥታት ዘውዲቱ እንዲሁም የልዕልት ፀሐይ ኃይለ ሥላሴ ዐፅሞች ያረፉበት ሲኾን የጠቅላይ ሚኒስትር ቢሮና መኖርያ የኾነው ከደርግ መንግሥት ጀምሮ ነው፡፡

ለሁለቱ የሃይማኖት መሪዎች መነጋገርያ የኾነው ጉዳይ መነሻ፣ በአዲስ አበባ ዩኒቨርሲቲ የፖለቲካ ሳይንስ የግጭትና ሰላም ጥናት ረዳት ፕሮፌሰር በኾኑት ዶክተር ታረቀኝ አዴቦ የቀረበው ‹‹በአገራችን የሃይማኖት ተቋማትና ተከታዮች በሰላም አብሮ የመኖር ወርቃማ ተሞክሮና የማስቀጠል ፋይዳው›› የተሰኘ ፅሁፍ ነው፡፡

የአገራችን ሕዝቦች ‹‹እንኳን በብርሃን ዘመን በጨለማው ዘመንም ጭምር›› የሃይማኖት ብዝሐነትን በመሠረቱ ያለመግባባትና የግጭት መነሻ ሳያደርጉ በሰላም አብረው እንደኖሩ የሚያትተው የጥናት ጽሑፉ፣ በሰላም አብሮ መኖር÷ ብዝሐነትን እንደ ነባራዊ ኹኔታ የመቀበል፣ ሰላማዊና ዴሞክራሲያዊ የትግል ስልት የመከተል፣ የብዝሐነቶች ነጻነትና እኩልነት መረጋገጥ አስተሳሰቦች ጥምረት መኾኑን ይገልጻል፡፡

የሃይማኖት መሪዎች በሰላም አብሮ የመኖር አርኣያ በመኾን ከቅድመ አያቶቻችን ጀምሮ ለዘመናት የቆየውን በሰላም አብሮ የመኖር ዕሴት በውስጣቸውም ይኹን በመካከላቸው፣ አስተሳሰቡንና ተግባሩን በማስፈን ለሚቀጥለው ትውልድ የማስተላለፍ ታሪካዊ አደራና የዜግነት ግዴታ እንዳለባቸው ያስገነዝባል- ጥናታዊ ፅሁፉ፡፡

የኢ.ፌ.ዴ.ሪ ሕገ መንግሥት፣ ያለፈውን ታሪካዊ እውነታ ተቀብሎና ዕውቅና ሰጥቶ፣ የወቅቱን ነባራዊ ኹኔታ መሠረት አድርጎ ወደፊት በመቃኘት፣ በአገራችን ብዝሐነትን ተቀብሎ በተገቢው ኹኔታ ለማስተናገድ አቅጣጫ ያስቀመጠ ብቸኛው የአገሪቱ ሕገ መንግሥት ነው የሚሉት ሌሎች የጥናታዊ ጽሑፍ አቅራቢዎች÷ መንግሥታዊ ሃይማኖትን ከሠየመው የንጉሣዊው ሥርዐት ሕገ መንግሥትና ፀረ - ኹሉ ከነበረው የወታደራዊ ሥርዐት ሕገ መንግሥት፣ የኢ.ፌ.ዴ.ሪ ሕገ መንግሥት የሚለይባቸውን መርሖዎችና ድንጋጌዎች ዘርዝረዋል፡፡

የሃይማኖት ተቋማት ሕገ መንግሥታዊ ድንጋጌዎችን ለተከታዮቻቸው የማስተማር ሓላፊነታቸውን በተጠናከረ መልኩ መወጣት ይኖርባቸዋል ያሉት ጽሑፍ አቅራቢዎቹ፣ የመንግሥትና የሕዝብ አገልግሎት የሚሰጡ ተቋማትና ሠራተኞችም ሴኩላሪዝምንና ሃይማኖት ነክ የመልካም አስተዳደር ጉዳዮችን በጥብቅ በመተግበር፣መንግሥትና ሃይማኖት የተለያዩ መሆናቸውን ያረጋገጠውን ሕገ መንግሥታዊ ድንጋጌ ማስከበር እንደሚጠበቅባቸው አሳስበዋል፡፡

አቶ አስራት ጣሴን ወህኒ ቤቱ አልፈታም አለ

February 15/2014

በትላንትናው ዕለት በሁለት አመት ገደብ የአምስት ወር እስራት ተፈርዶባቸው እንዲለቀቁ ፍርድ ቤቱ ትዕዛዝ ቢሰጥም የቂሊንጦ ወህኒ ቤት አቶ አስራትን እስከ ሰኞ እንዳይለቅ መመሪያ እንደደረሰው ማንነታቸው እንዲገለፅ ያልፈለጉ የቂሊንጦ ወህኒ ቤት ሃላፊ ለፍኖተ ነፃነት ገለፁ፡፡

በዛሬው እለት የአቶ አስራት ጣሴን ከእስር መውጫ ወረቀት ይዘው ቂሊንጦ የተገኙት የአንድነት ፓርቲ አባላት ከወህኒ ቤቱ ቀና ምላሽ አላገኙም፡፡ የወህኒ ቤቱ ሃላፊዎች ከእስር መውጫ ወረቀቱን ለያዙት የአንድነት አባላት “እናንተ ያመጣችሁትን ወረቀት አንቀበልም እኛ ራሳችን ሄደን ማምጣት ነው የምንፈልገው” ብለዋቸዋል፡፡ አንድ ማንነታቸው እንዲገለፅ ያልፈለጉ የቂሊንጦ ወህኒ ቤት ሃላፊም በስልክ ለፍኖተ ነፃነት “አቶ አስራት ቅዳሜና እሁድንም በእስር እንዲያሳልፉ መመሪያ ተሰጥቷል፡፡” የሚል አስገራሚ መረጃ ሰጥተዋል፡፡

አቶ አስራት ያልታደሙበትን ችሎት “ዘልፈዋል” በሚል ህገወጥ ክስ መቀጣታቸው ይታወቃል፡፡

የአቶ አስራት ጣሴ የፍርድ ቤት ውሎ – ከዳዊት ሰለሞን (ጋዜጠኛ)

February15/2014

ዳኛ –የማረሚያ ቤቱ ፖሊስን ‹‹እዚሁ ልትለቃቸው ትችላለህ

የማረሚያ ቤቱ ፖሊስ ‹‹አለቃቸውም››

አንድነት ለዴሞክራሲና ለፍትህ ፓርቲ የኢትዮጵያ ቴሌቭዥንና ሬዲዩ ድርጅት ባቀረበው አኬልዳማ በተሰነ ዶክመንተሪ ፊልም ስሜን አጥፍቷል በማለት ያቀረበው የፍትሀ ብሄር ክስ በአስር ቀናት ውስጥ ውሳኔ ማግኘት እንደሚገባው አዋጅ እንደሚደነግግ የተረዱት አቶ አስራት ጣሴ በአዲስ ጉዳይ መጽሔት የፍትህ መጓተት ከፍርድ ቤቱ ፍትህ ማግኘት እንደማይቻል ማሳያ ነው በማለት በመጻፋቸው ፍርድ ቤቱ ዘልፈውኛል በማለት ክስ መስርቶ ለስምንት ቀናት በቂሊንጦና በፖሊስ ጣብያ መታሰራቸው አይዘነጋም፡፡

በዛሬው የከሰዓት በኋላ የፍርድ ቤት ውሎ ዳኛ ቱታ ለብሰውና ነጠላ ጫማ ተጫምተው እጆቻቸው በካቴና ተጠፍሮ በሁለት የታጠቁ የማረሚያ ቤቱ ፖሊሶች የቀረቡት አቶ አስራት የቅጣት ማቅለያ እንዲያቀርቡ ሲጠየቁ ‹‹ምንም አይነት ማቅለያ አላቀርብም››የሚል ምላሽ ሰጥተዋል፡፡
ዳኛዋ ውሳኔውን ለማስደመጥ ተጨማሪ 45 ደቂቃዎችን እንዲጠብቁ በማዘዝ ከአንድ ሰዓት በኋላ የአስራትን ጉዳይ ለማድመጥ የመጡ ሰዎች ወደ ችሎት እንዲገቡ ተደርገዋል፡፡ዳኛዋ ውሳኔውን ከማንበባቸው አስቀድሞ ጋዜጠኞች በችሎቱ መገኘታቸውን በመጠየቅ ‹‹የአዲስ ጉዳይ ወይም የአዲስ ነገር ጋዜጠኛ ናፍቆት የሚባሉ አሉ በማለት ጠየቁ ነገር ግን ናፍቆት ነኝ ያለ ጋዜጠኛ በስፍራው አልተገኘም፡፡ዳኛዋ ቀጠሉ‹‹ለማንኛውም ጋዜጠኞች ፍትሃዊ ዘገባ እንድትሰሩ ትጠየቃላችሁ ታላቁ ህዝብ መረጃ የማግኘት መብት አለው ያልተባለ ነገር በመጻፍ የተሳሳተ መረጃ ማስተላለፍ አይገባም››የሚል ምክር ካስተላለፉ በኋላ ውሳኔውን በንባብ አስደመጡ፡፡

ውሳኔው አቶ አስራት ፍርድ ቤቱን የኢህአዴግ በማለት መሳደባቸውን አግባብ አለመሆኑን በመጥቀስ የአምስት ወራት እስር መወሰኑን ነገር ፍርድ ቤቱ በራሱ የቅጣት ማቅለያ መመዘኛ መሰረት ቅጣቱን በገደብ እንዲሁም በማድረግ በሁለት አመት ገደብ እንዲወጡ ወስኗል››አሉ፡፡
ዳኛዋ አስራትን ላቀረባቸው ፖሊስ ‹‹እዚሁ ልትለቋቸው ትችላላችሁ ››ቢሉም ቆፍጠን ያለው ፖሊስ ለዳኛ‹‹አንለቃቸውም ከማረሚያ ቤት ስለመጡ ከዚያ ነው የሚለቀቁት››የሚል ምላሽ ሰጥቷል፡፡

ዘ -ሐበሻ

The Discussion on the Review of Dr. Berhanu’s Book and My Impression

February 15, 2014

by T.Goshu

I watched the discussion (review) on Dr. Brehanu Nega’s Book, “Democracy and All-round Development in Ethiopia” (Democracy enna Hulentenawi Limat Ba’-Ethiopia)published in 2013. The discussion (the review) was conducted by ESAT on its Program “Ethiopia Nege” on February 7, 2014. Although the host of the program, Ato Gizaw had the difficulty of how to handle the conversation that sounded derailing from its very clear and specific subject matter, he deserves due appreciation for trying to keep the discussion in its right track. The participants were: Dr. Berhanu, explaining the very aim of his book on one side; and Dr.Tesfaye Demelash and Ato Berhane Mewa as critics of the book on the other side.

As one of those who read the book with sincere interest, I was also one of those who watched the review discussion with great interest and sincere attention. I had to go back and watch it for a couple of times to make sure that I could grasp the very essence (specific objective) of the discussion and to make sure that I could have the right impression, not wrong perception . Has the discussion turned-out to be as inspiring as it should have been? To my understanding, it hasn’t. Why not? I will come back to that.

Let me first say that I found the discussion encouraging and interesting from the following perspectives in general: 1) Dr. Berhanu has easily and wisely handled his explanation and he showed a typically good example as far as how to deal with a conversation that sounded difficult is concerned. 2) And I also think that with all the weaknesses of their arguments, the critics (Dr. Tesfaye and Ato Berahne) deserve appreciation for coming forward with their view points about the book. I want to say that some of their concerns sounded genuine and should be treated accordingly.

As one of those readers of the book, I have tried my best to get a real sense of understanding about the very purpose of the author, and weather that purpose is well-reflected in the very content of the book. To my understanding, the very specific aim of the book is not to deal with a very comprehensive approach to all the political, economic and cultural history of our country together with what we seriously are lacking in the current political, socio-economic and environmental aspects of our lives. I do not think there is a problem of clarity and simplicity of the book as far as aiming at contributing to the dialogue on the ongoing political struggle is concerned. In other words, the author expresses his views and ideas on the question of what does good governance (good political and economic system) mean in a very clear and concise manner. This very critical question has been fairly dealt with throughout   the five chapters of the book: (1) The core criteria for good political system (justice, peace and security, economic opportunities for all citizens and the peaceful transfer of power through democratic election)(2)  The challenges related with our political history that we may face in the process of bringing about a desired system (undesirable elements of our history (scars),  highly skewed growth/development, the politics of identity, impacts of religious conflicts , the problem of our perception about justice) (3) Good economic system( the fulfilment of basic interest of citizens, economic growth /development , fair and just distribution of wealth, the opportunity to use/utilize the potentialities of the people ) (4)The  Structural challenges/problems we face to have in the process of building good economic system ( The impacts and difficult choices due to abject poverty, the negative consequence of unfair level of playing field of the economy, the question of how to balance the conflict between the search for growth/development on the one hand  and our culture and  our lifestyle on the other hand, the conflicts that may arise in the process of building justice ,history and good economy ) (5)Environmental conservation ( the current status of environmental conservation and its consequences if we ignore it  , the population growth and the challenges and  the pressure they put on us, the political and social troubles  that could be caused by the problem of environmental conservation and population growth).

In his conclusion, the author has clearly informed his readers that part two of his work will be dealing with the issues of bringing about genuine democratic political system in our country as a necessity, not as a choice.   In other words, he clearly states that his second part tries to make its own contribution to show some problem – solving steps that revolve around the imperativeness of establishing democratic political system in our country. That is my understanding and impression with regard to the whole purpose of the author. I want to make clear that I am not saying that the author should not be challenged and criticized .I strongly believe that this kind of thinking (leave me alone or leave him/her alone attitude) is not only nonsensical but absolutely wrong. What I am trying to say is that the way we criticize and challenge the work of any author should be with a certain level of rationality, clarity and genuineness. Because that is the way we can develop critical, rational/objective, constructive and forward-looking way of thinning if we want to bring about the change we desperately aspire.

To my understanding, this first part of Dr. Berhanu’s book deals with the very first question we encounter: what is terribly missing in the current political arena of our country?  It is beyond any doubt that what is terribly missing is good governance (political freedom, rule of law, socio-economic development and fair and balanced distribution of wealth). And the next logical and critical question will be what is be done (solution)? Needless to say, the only way is to get rid of a political system that is the very root cause for what is terribly missing and replace it with a genuine democratic system that should essentially be responsible to the people and accountable for any action that is against the will and interest of the people. And that was and is my understanding of the book and of what I listened to Dr. Berhanu had to say during the discussion on his book review.

Now, let me come back to my observation / impression about the two critics of the review, Dr. Tesfaye Demelash and Ato Berhane Mewa. Both of them stated that the book deserves due recognition for raising very important issues. And that is appreciable.

1. Ato Berhane’s recommendation to those who might not read the book to read it is genuinely constructive. Yes, he was right that it is one thing to go through the review; but it is quite another thing to read and try to comprehend the whole text, and to develop it with more insightful ideas. The problem I have with his critic is related with making very general statements or lack of clarity and specificity. Let me mention some of the difficulties I had to understand his argument:

A. He argued that he believes that there is kind of gap. He tried to explain this statement by saying that the equation should include the geopolitics of the sub region, the Nile issue, the danger from external (the surrounding actors) and the issue of globalization which dictates domestic issues. Of course, all these factors should be taken into account whenever we deal with the political challenges we face domestically.  The problem is that he could not clarify why and how all these elements (factors) are directly related to the book which deals with a very specific aim, what we are seriously missing in our current political system? I do not know what was the problem to stay focused on the issues of which the book tries to deal with; the question of what went wrong and is going wrong as far as the absence of universal values of democratic political system are concerned. Is it not a very bitter truth that we continue to suffer from all kinds of crises mainly because of the absence of a democratically representative government?

B. He complained that the book mainly focuses on current issues.  Yes, it does. But that focus is based on a strong political argument that the very reason why we continue to suffer is nothing, but because of the total non-existence of a political system that promotes and protects the very interests of the country and her people.

C. I really did not understand his complaint of “In the past it was socialism; now we are talking about democracy.” If it is to mean that Dr. Berhanu’s book and argument is just simply the theorization of democratic values and principles, I do not think that is a well-substantiated and clarified argument because conceptual analysis based on a given political practice such as ours is an essential part of a struggle in a democratic process.

D. We have to talk about why we need democracy before we talk about it was another point of argument. He farther stated that he question of accepting or not democracy is up to the people. I do not know how we should have a discussion on the question why we need something without understanding what we really need. It does not sound a logically meaningful reasoning.

E. I really did not understand the argument of “first being tolerant and listen to each other, and thereafter democracy will follow.” I think the very content of the book and the way the author explained has neither excluded nor undermined the value of tolerance and the importance of listening to each other.

To sum up, I do not want to question the genuine concerns of Ato Berehane Mewa about his country and his aspiration for the realization of a genuine democratic system in which all citizens could live in peace, freedom, equality and shared prosperity. But, I have to say that the way he argued in this particular discussion of book review suffered from lack of clarity and staying focused on the very subject matter under discussion.

2. Dr. Tesfaye’s argument is not very different from Ato Brhane‘s.  I read the six pages of his article titled “Solving the Tension of a Country within a Country themselves /Yageren Wutret Beager Mefitat” (I think it means by the people themselves), and I listened to his view points during the discussion on the review. As I understood it, the article is the detail description of his argument he made during the discussion. Here are some of them and the comment I want to make on them:

A. Dr. Tesfaye mentioned repeatedly Eritrea in his argument on the very influence of external factors. No doubt that the Ethio-Eritrean issue matters a lot to our domestic security and stability. It goes without saying that it is a foreign policy that is formulated and implemented in line with the very domestic policy (of national interest) that can bring a meaningful peace/stability, security and development in Ethiopia as well as in the sub region. I think what Dr. Berhanu wants to show is that the very indispensable or determinant  factor in dealing with all issues that matters to the fulfillment of national interest is nothing, but essentially  the existence of a democratic/ truly representative government in our country. So, the very question I want to pose to both critics (Dr. Tesfaye and Ato Berhane) is: Are we arguing that the very purpose (content) of Dr. Barhanu’s book and his explanation is incomplete because it does not deal withforeign policy, or what? I am not saying their concern about external factor (geopolitics) does not sound great. Absolutely not! What I am saying is that trying to argue that the book should have included foreign policy issues (external state and non-state actors) does not sound strong as far as the very specific aim of the book is concerned.

B. Let me add just one passing remark on the questioning of the independence of Eritrea. Dr. Tesfaye expressed his difficulty of accepting Eritrea as a country in his article when he questions, “If Eritrea is said to be a country?” Well, I am one of those Ethiopians who consider the separation of Eritrea from Ethiopia using all highly falsified political games was one of very unfortunate chapters of our political history.    But, I do not think being denial of what has already become a reality (the internationally recognized Eretria) is the right thing to do as far as the imperative of dealing with the issue of how to make things that has gone wrong right is concerned. And this kind of attitude of denial becomes difficult to comprehend when it comes from well-educated people such as Dr. Tesfaye.  I strongly believe that we have to accept the already given reality and deal with it accordingly. Simply put, we need to work hard how to bring a situation where the two countries could move in a direction of  confidence building and subsequently making some sort of economic and political cooperation even to the extent of an arrangement of confederation and so no and so forth. The political culture of denial and   avoidance will never serve any desirable purpose. What kind of government or political system is required for this very huge and challenging responsibility? There is no doubt that it is only a political system that should be led by an appropriately structured and democratically representative government. And that has to be our focal point if we are serious enough about designing the way out from the very ugly political vicious circle we found ourselves.

C. Dr. Tesfaye tried to make kind of comparative politics of the French revolution and the 1970s of ours. He characterized ours as a left –wing movement started by students and now ended up with the so-called democratic revolution of TPLF. Well, leaving the question of whether the comparison is appropriate or not aside, I want to say that the way Dr. Tesfaye and so many other scholars for that matter look at the 1970s revolution sounds highly generalized and subsequently misleading. Dr. Tesfaye says, “Our revolution was started with a derailed left- wing student movement …. / Yegna abyot ferun belekeke Yetemarewoch gira-kinif enkiskasie tejemiro….”  It is one thing to simply be critical of the past wrong doings/mistakes; but it is quite another thing to rationally/objectively be critical and come up with ideas of how we should make things right and move forward. I do not know when and how we have to get out of the politics of simply blaming what went wrong in the past. I do not really understand why and how we look at the political event that took place forty years ago as the result of the then international and domestic political circumstances from our perspective of the this 21^st century and blame the generation.

D. Dr. Tesfaye complains both in the review discussion and in his article about the “emptiness of concepts such as of democracy, rule of law, liberty, equality, constitution, and …..” I do not think it is arguable that that all governments including the most brutal ones preach about those very values and principles of democracy.  The question is how we should respond to these kinds of terribly hypocritical, if not deadly cynical political games.  To my understanding, the works of intellectuals such as Dr. Brhanu’s give valuable insights in this regard. So, let’s not mainly stay on leaning on what happened in the past and complain about the tyrannical ruling groups such as TPLF/EPRDF who terribly abuse their political power in the name of democracy and national security    . Let’s employ our energy and time mainly on strategic ideas and feasible ways and means that could help shorten the continuation of mere political gangsterism. That is why I do not think that criticizing Dr. Behanu’s approach as too much focus on the current challenges we are facing does sound convincing.

E. He tried to justify one of his points of critic by stating that it is not good to have “over-exaggerated concern as Ethiopiawinet is not merely the total sum of problems.” He put his argument in the form of question, “Is there no an opportunity other than problems?” And he tries to answer the question by stating that “this kind of thinking is not good to psychology.” Well, that is true. But, all these points of argument boils down to one and only one issue, the absence of practical democratic principles and values .  He says we (Ethiopians) have both national and cultural experiences that should be taken account. True. But, on the other hand, somewhere down in his article, he states that, “Our common national survival (lives) and Ethiopiawinetachin is at the cross-road, the direction of survival or death.” That is exactly the very concern expressed in Dr. Berhanu’s book. Well, his article of six pages (in Amharic) posted on Ethiomedia tries to raise and discuss many issues of concern and that is greatly appreciable. However, as it is true to most of our intellectuals, it is heavily over dominated with background information and description of problems and blaming external actors (Eritrea), the ruling party of Ethiopia (TPLF)  and “opposition forces which are being used by both parties as agents of proxy war” without referring who is who. I did not observe any substantive recommendation on the question of what is the way out.

Let me conclude my observation by saying that although expressing our views and concerns in any way we believe in should be valued , I have an impression that we most of us still are  in short of   engaging ourselves in ideas and forward –looking recommendations.  And I hope we will move towards that direction!

ሕወሃት/ኢሕአዴግ ከዉስጥ ከፍተኛ ጫና እየደረሰበት ነው !

February 15/2014

ኢሕአዴግ የዘረጋቸው ትላልቅ ፕሮጅክቶች የሕዝቡ ተሳትፎ እንደሚጠይቁ የተገነዘቡት በርካታ የኢሕአዴግ ደጋፉዎችና አባላት፣ ኢሕአዴግ መሰረታዊ ማሻሻያዎችን እንድያደርግ፣ የፖለቲካ ምህዳሩን እንዲያሰፋ፣ እስረኞችን እንዲፈታ ዉስጥ ዉስጡን ጫና እያደረጉ እንደሆነ ከኢሕአዴግ አካባቢ ያሉ ምንጮቻችን ይገልጻሉ።

ትግራይን ጨምሮ በተለያዩ የአገሪቷ ክፍሎች በኢሕአደግ ዘንድ ባሉ የመልካም አስተዳደር፣ የኢፍትሃዊነት ችግር ላይ፣ እንዲሁም አልቻል በተባለው የኑሮ ዉድነት የተነሳ፣ የሚነሱ ተቃዉሞዎች እየተበራከቱ መሆኑ ያዩ ኢሕአዴግን የሚደግፉ ወገኖች፣ ኢሕአዴግ የሕዝብን ጥያቄ እንዲያዳምጥ፣ ከሕዝብ ግር እንዲታረቅ ጥሪ እያቀረቡ ናቸው።

«የዛሬዎቹ ኢሕአዴጎች የዚህ የደሃ ሕዝብ እንባና ሮሮ የማያትያቸው ናቸው»

«እዚህ አገር ላይ መልካም አስተዳደር ድራሹኑን ጠፏቷል»

ኢሕአዴጎችን «እነዚህ ክፉ የጫካ ሹሞች ….»

«ሕዝቡ ተማሯል»

«አስተዳደሩ ተበላሽቷል። የአቶ መለስን የቀድሞ አባባል ልዋስና በስብሷል ማለት ይቻላል»

«እዚህ ክፍለ ከተማ ሕዝብ አስለቅሶ በሙሰኝነት ሲነሳ የሰማችሁት ግለሰብ፣ የድርጅት አባል ስለሆነ ተብሎ ወዲያኛው ክፍለ ከተማ ሲሾም ታዩታላችሁ። ይሄ ነገር ምንድን ነው ስትሉ ,አይ ግድ ለየም ሂሱን ወጧል የሚሉት አነጋገር አላቸው»

«የሕዝብ እንደራሴ ተብለው የተመረጡ፣ ፓርላምዉን ያጣበቡ ብዙ ናቸው። መቼ ነው ወደ መረጣቸው ሕዝብ ሄደው ምንድን ነዉ ችግሩህ ያሉት ?፡»

እነዚህ አባባሎች የተናገሩት አቶ ቢኒያም ከበደ ይባላሉ። የኢትዮጵያ ፈርስት ድህረ ገጽ አዘጋጅ ናቸው። እርሳቸው ገለልተኛ መሆናቸውን ቢናገሩም የገዢዉ ፓርቲ ኢሕአዴግ ደጋፊ እንደሆኑ የነገርላቸዋል። በተለይም ሟቹን ጠቅላይ ሚኒስተር መለስ ዜናዊን በጣም እንደሚወዱና እንደሚያደንቁ በተለያዩ ጊዜ ሲገልጹ ተሰምተዋል።፡

አቶ ቢንያም በአሁኑ ጊዜ መኖሪያቸውን ከአሜሪካን ወደ አዲስ አበባ በማዞር ከዚያዉ ከአገር ቤት አልፊ አልፎ ዘገባዎች ያቀርባሉ።

በቅርቡ በድህረ ገጻቸው ላይ፣ ባልተጠበቀ መልኩ፣ በኢሕአዴግ ላይ ጠንካራ ትችት አሰምቶናል። አቶ ቢንያም ኢሕአዴግ እየበሰብሰ እንደመጣ በመናገር በአገሪቷ መልካም አስተዳደር ፈጽሞ እንደጠፋ፣ ህዝቡ በኢሕአዴግ ካድሬዎች እየተጎላላ እንዳለ ይናገራሉ። የዉሃ እጥረት ከፍተኛ ደረጃ በመድርሱ ጀሪካን እየያዝን ነው የምንወጣው ያሉት አቶ ቢኒያም፣ የመብራት ችግር በጣም አሳዛኝ መሆኑን ሲገለጹ፣ «መብራቱ አሥሬ እየበራና እየጠፋ፣ የምሽት ዳንስ ቤት ነዉ የሚመስለው» በማለት ነበር።

99.9 በመቶ የሚሆኑ በፓርላማ የሚቀመጡ የሕዝብ እንደራሴዎች ላይ ሳይቀር፣ አቶ ቢኒያም ያላቸውን ምሬት ገልጸዋል። « በቴንትድ (በጠቆረ) መስኮት መኪና ዉስጥ ተሸሸገው ፣ ከሕዝቡ የማይገናኙ፣ የተደበቁ፣ የሕዝብኑን ብሶት የማያዳምጡ ናቸው» ሲሉ የፓርላማ ተወካዮች ምን ያህል የማይረቡ መሆናቸውን አቶ ቢኒያም ለማስረዳትም ሞከረዋል።

ኢሕአዴግ የሕዝብ ጥያቄ የማይሰማና ሕዝብን የማያከብር ከሆን፣ ይሄ የመረረዉ ሕዝብ ቅጣቱን እንደሚያወርድ ያስጠነቀቁት አቶ ቢኒያም፣ ኢሕአዴግ አፋጣኝ ለዉጦች እንዲያመጣ፣ ለሕዝብ ጥያቄ ምላሽ እንዲሰጥና ሕዝብን እንዲያከበር መክረዋል።

አቶ ቢኒያም የተናገሩት ጥቂቱን ለማዳመጥ እዚህ ይጫኑ !

ሕወሃት/ኢሕአዴግ ከዉስጥ ከፍተኛ ጫና እየደረሰበት ነው !

February 15/2014

ኢሕአዴግ የዘረጋቸው ትላልቅ ፕሮጅክቶች የሕዝቡ ተሳትፎ እንደሚጠይቁ የተገነዘቡት በርካታ የኢሕአዴግ ደጋፉዎችና አባላት፣ ኢሕአዴግ መሰረታዊ ማሻሻያዎችን እንድያደርግ፣ የፖለቲካ ምህዳሩን እንዲያሰፋ፣ እስረኞችን እንዲፈታ ዉስጥ ዉስጡን ጫና እያደረጉ እንደሆነ ከኢሕአዴግ አካባቢ ያሉ ምንጮቻችን ይገልጻሉ።

ትግራይን ጨምሮ በተለያዩ የአገሪቷ ክፍሎች በኢሕአደግ ዘንድ ባሉ የመልካም አስተዳደር፣ የኢፍትሃዊነት ችግር ላይ፣ እንዲሁም አልቻል በተባለው የኑሮ ዉድነት የተነሳ፣ የሚነሱ ተቃዉሞዎች እየተበራከቱ መሆኑ ያዩ ኢሕአዴግን የሚደግፉ ወገኖች፣ ኢሕአዴግ የሕዝብን ጥያቄ እንዲያዳምጥ፣ ከሕዝብ ግር እንዲታረቅ ጥሪ እያቀረቡ ናቸው።

«የዛሬዎቹ ኢሕአዴጎች የዚህ የደሃ ሕዝብ እንባና ሮሮ የማያትያቸው ናቸው»

«እዚህ አገር ላይ መልካም አስተዳደር ድራሹኑን ጠፏቷል»

ኢሕአዴጎችን «እነዚህ ክፉ የጫካ ሹሞች ….»

«ሕዝቡ ተማሯል»

«አስተዳደሩ ተበላሽቷል። የአቶ መለስን የቀድሞ አባባል ልዋስና በስብሷል ማለት ይቻላል»

«እዚህ ክፍለ ከተማ ሕዝብ አስለቅሶ በሙሰኝነት ሲነሳ የሰማችሁት ግለሰብ፣ የድርጅት አባል ስለሆነ ተብሎ ወዲያኛው ክፍለ ከተማ ሲሾም ታዩታላችሁ። ይሄ ነገር ምንድን ነው ስትሉ ,አይ ግድ ለየም ሂሱን ወጧል የሚሉት አነጋገር አላቸው»

«የሕዝብ እንደራሴ ተብለው የተመረጡ፣ ፓርላምዉን ያጣበቡ ብዙ ናቸው። መቼ ነው ወደ መረጣቸው ሕዝብ ሄደው ምንድን ነዉ ችግሩህ ያሉት ?፡»

እነዚህ አባባሎች የተናገሩት አቶ ቢኒያም ከበደ ይባላሉ። የኢትዮጵያ ፈርስት ድህረ ገጽ አዘጋጅ ናቸው። እርሳቸው ገለልተኛ መሆናቸውን ቢናገሩም የገዢዉ ፓርቲ ኢሕአዴግ ደጋፊ እንደሆኑ የነገርላቸዋል። በተለይም ሟቹን ጠቅላይ ሚኒስተር መለስ ዜናዊን በጣም እንደሚወዱና እንደሚያደንቁ በተለያዩ ጊዜ ሲገልጹ ተሰምተዋል።፡

አቶ ቢንያም በአሁኑ ጊዜ መኖሪያቸውን ከአሜሪካን ወደ አዲስ አበባ በማዞር ከዚያዉ ከአገር ቤት አልፊ አልፎ ዘገባዎች ያቀርባሉ።

በቅርቡ በድህረ ገጻቸው ላይ፣ ባልተጠበቀ መልኩ፣ በኢሕአዴግ ላይ ጠንካራ ትችት አሰምቶናል። አቶ ቢንያም ኢሕአዴግ እየበሰብሰ እንደመጣ በመናገር በአገሪቷ መልካም አስተዳደር ፈጽሞ እንደጠፋ፣ ህዝቡ በኢሕአዴግ ካድሬዎች እየተጎላላ እንዳለ ይናገራሉ። የዉሃ እጥረት ከፍተኛ ደረጃ በመድርሱ ጀሪካን እየያዝን ነው የምንወጣው ያሉት አቶ ቢኒያም፣ የመብራት ችግር በጣም አሳዛኝ መሆኑን ሲገለጹ፣ «መብራቱ አሥሬ እየበራና እየጠፋ፣ የምሽት ዳንስ ቤት ነዉ የሚመስለው» በማለት ነበር።

99.9 በመቶ የሚሆኑ በፓርላማ የሚቀመጡ የሕዝብ እንደራሴዎች ላይ ሳይቀር፣ አቶ ቢኒያም ያላቸውን ምሬት ገልጸዋል። « በቴንትድ (በጠቆረ) መስኮት መኪና ዉስጥ ተሸሸገው ፣ ከሕዝቡ የማይገናኙ፣ የተደበቁ፣ የሕዝብኑን ብሶት የማያዳምጡ ናቸው» ሲሉ የፓርላማ ተወካዮች ምን ያህል የማይረቡ መሆናቸውን አቶ ቢኒያም ለማስረዳትም ሞከረዋል።

ኢሕአዴግ የሕዝብ ጥያቄ የማይሰማና ሕዝብን የማያከብር ከሆን፣ ይሄ የመረረዉ ሕዝብ ቅጣቱን እንደሚያወርድ ያስጠነቀቁት አቶ ቢኒያም፣ ኢሕአዴግ አፋጣኝ ለዉጦች እንዲያመጣ፣ ለሕዝብ ጥያቄ ምላሽ እንዲሰጥና ሕዝብን እንዲያከበር መክረዋል።

አቶ ቢኒያም የተናገሩት ጥቂቱን ለማዳመጥ እዚህ ይጫኑ !

The Discussion on the Review of Dr. Berhanu’s Book and My Impression

February 15, 2014

by T.Goshu

I watched the discussion (review) on Dr. Brehanu Nega’s Book, “Democracy and All-round Development in Ethiopia” (Democracy enna Hulentenawi Limat Ba’-Ethiopia)published in 2013. The discussion (the review) was conducted by ESAT on its Program “Ethiopia Nege” on February 7, 2014. Although the host of the program, Ato Gizaw had the difficulty of how to handle the conversation that sounded derailing from its very clear and specific subject matter, he deserves due appreciation for trying to keep the discussion in its right track. The participants were: Dr. Berhanu, explaining the very aim of his book on one side; and Dr.Tesfaye Demelash and Ato Berhane Mewa as critics of the book on the other side.

As one of those who read the book with sincere interest, I was also one of those who watched the review discussion with great interest and sincere attention. I had to go back and watch it for a couple of times to make sure that I could grasp the very essence (specific objective) of the discussion and to make sure that I could have the right impression, not wrong perception . Has the discussion turned-out to be as inspiring as it should have been? To my understanding, it hasn’t. Why not? I will come back to that.

Let me first say that I found the discussion encouraging and interesting from the following perspectives in general: 1) Dr. Berhanu has easily and wisely handled his explanation and he showed a typically good example as far as how to deal with a conversation that sounded difficult is concerned. 2) And I also think that with all the weaknesses of their arguments, the critics (Dr. Tesfaye and Ato Berahne) deserve appreciation for coming forward with their view points about the book. I want to say that some of their concerns sounded genuine and should be treated accordingly.

As one of those readers of the book, I have tried my best to get a real sense of understanding about the very purpose of the author, and weather that purpose is well-reflected in the very content of the book. To my understanding, the very specific aim of the book is not to deal with a very comprehensive approach to all the political, economic and cultural history of our country together with what we seriously are lacking in the current political, socio-economic and environmental aspects of our lives. I do not think there is a problem of clarity and simplicity of the book as far as aiming at contributing to the dialogue on the ongoing political struggle is concerned. In other words, the author expresses his views and ideas on the question of what does good governance (good political and economic system) mean in a very clear and concise manner. This very critical question has been fairly dealt with throughout   the five chapters of the book: (1) The core criteria for good political system (justice, peace and security, economic opportunities for all citizens and the peaceful transfer of power through democratic election)(2)  The challenges related with our political history that we may face in the process of bringing about a desired system (undesirable elements of our history (scars),  highly skewed growth/development, the politics of identity, impacts of religious conflicts , the problem of our perception about justice) (3) Good economic system( the fulfilment of basic interest of citizens, economic growth /development , fair and just distribution of wealth, the opportunity to use/utilize the potentialities of the people ) (4)The  Structural challenges/problems we face to have in the process of building good economic system ( The impacts and difficult choices due to abject poverty, the negative consequence of unfair level of playing field of the economy, the question of how to balance the conflict between the search for growth/development on the one hand  and our culture and  our lifestyle on the other hand, the conflicts that may arise in the process of building justice ,history and good economy ) (5)Environmental conservation ( the current status of environmental conservation and its consequences if we ignore it  , the population growth and the challenges and  the pressure they put on us, the political and social troubles  that could be caused by the problem of environmental conservation and population growth).

In his conclusion, the author has clearly informed his readers that part two of his work will be dealing with the issues of bringing about genuine democratic political system in our country as a necessity, not as a choice.   In other words, he clearly states that his second part tries to make its own contribution to show some problem – solving steps that revolve around the imperativeness of establishing democratic political system in our country. That is my understanding and impression with regard to the whole purpose of the author. I want to make clear that I am not saying that the author should not be challenged and criticized .I strongly believe that this kind of thinking (leave me alone or leave him/her alone attitude) is not only nonsensical but absolutely wrong. What I am trying to say is that the way we criticize and challenge the work of any author should be with a certain level of rationality, clarity and genuineness. Because that is the way we can develop critical, rational/objective, constructive and forward-looking way of thinning if we want to bring about the change we desperately aspire.

To my understanding, this first part of Dr. Berhanu’s book deals with the very first question we encounter: what is terribly missing in the current political arena of our country?  It is beyond any doubt that what is terribly missing is good governance (political freedom, rule of law, socio-economic development and fair and balanced distribution of wealth). And the next logical and critical question will be what is be done (solution)? Needless to say, the only way is to get rid of a political system that is the very root cause for what is terribly missing and replace it with a genuine democratic system that should essentially be responsible to the people and accountable for any action that is against the will and interest of the people. And that was and is my understanding of the book and of what I listened to Dr. Berhanu had to say during the discussion on his book review.

Now, let me come back to my observation / impression about the two critics of the review, Dr. Tesfaye Demelash and Ato Berhane Mewa. Both of them stated that the book deserves due recognition for raising very important issues. And that is appreciable.

1. Ato Berhane’s recommendation to those who might not read the book to read it is genuinely constructive. Yes, he was right that it is one thing to go through the review; but it is quite another thing to read and try to comprehend the whole text, and to develop it with more insightful ideas. The problem I have with his critic is related with making very general statements or lack of clarity and specificity. Let me mention some of the difficulties I had to understand his argument:

A. He argued that he believes that there is kind of gap. He tried to explain this statement by saying that the equation should include the geopolitics of the sub region, the Nile issue, the danger from external (the surrounding actors) and the issue of globalization which dictates domestic issues. Of course, all these factors should be taken into account whenever we deal with the political challenges we face domestically.  The problem is that he could not clarify why and how all these elements (factors) are directly related to the book which deals with a very specific aim, what we are seriously missing in our current political system? I do not know what was the problem to stay focused on the issues of which the book tries to deal with; the question of what went wrong and is going wrong as far as the absence of universal values of democratic political system are concerned. Is it not a very bitter truth that we continue to suffer from all kinds of crises mainly because of the absence of a democratically representative government?

B. He complained that the book mainly focuses on current issues.  Yes, it does. But that focus is based on a strong political argument that the very reason why we continue to suffer is nothing, but because of the total non-existence of a political system that promotes and protects the very interests of the country and her people.

C. I really did not understand his complaint of “In the past it was socialism; now we are talking about democracy.” If it is to mean that Dr. Berhanu’s book and argument is just simply the theorization of democratic values and principles, I do not think that is a well-substantiated and clarified argument because conceptual analysis based on a given political practice such as ours is an essential part of a struggle in a democratic process.

D. We have to talk about why we need democracy before we talk about it was another point of argument. He farther stated that he question of accepting or not democracy is up to the people. I do not know how we should have a discussion on the question why we need something without understanding what we really need. It does not sound a logically meaningful reasoning.

E. I really did not understand the argument of “first being tolerant and listen to each other, and thereafter democracy will follow.” I think the very content of the book and the way the author explained has neither excluded nor undermined the value of tolerance and the importance of listening to each other.

To sum up, I do not want to question the genuine concerns of Ato Berehane Mewa about his country and his aspiration for the realization of a genuine democratic system in which all citizens could live in peace, freedom, equality and shared prosperity. But, I have to say that the way he argued in this particular discussion of book review suffered from lack of clarity and staying focused on the very subject matter under discussion.

2. Dr. Tesfaye’s argument is not very different from Ato Brhane‘s.  I read the six pages of his article titled “Solving the Tension of a Country within a Country themselves /Yageren Wutret Beager Mefitat” (I think it means by the people themselves), and I listened to his view points during the discussion on the review. As I understood it, the article is the detail description of his argument he made during the discussion. Here are some of them and the comment I want to make on them:

A. Dr. Tesfaye mentioned repeatedly Eritrea in his argument on the very influence of external factors. No doubt that the Ethio-Eritrean issue matters a lot to our domestic security and stability. It goes without saying that it is a foreign policy that is formulated and implemented in line with the very domestic policy (of national interest) that can bring a meaningful peace/stability, security and development in Ethiopia as well as in the sub region. I think what Dr. Berhanu wants to show is that the very indispensable or determinant  factor in dealing with all issues that matters to the fulfillment of national interest is nothing, but essentially  the existence of a democratic/ truly representative government in our country. So, the very question I want to pose to both critics (Dr. Tesfaye and Ato Berhane) is: Are we arguing that the very purpose (content) of Dr. Barhanu’s book and his explanation is incomplete because it does not deal withforeign policy, or what? I am not saying their concern about external factor (geopolitics) does not sound great. Absolutely not! What I am saying is that trying to argue that the book should have included foreign policy issues (external state and non-state actors) does not sound strong as far as the very specific aim of the book is concerned.

B. Let me add just one passing remark on the questioning of the independence of Eritrea. Dr. Tesfaye expressed his difficulty of accepting Eritrea as a country in his article when he questions, “If Eritrea is said to be a country?” Well, I am one of those Ethiopians who consider the separation of Eritrea from Ethiopia using all highly falsified political games was one of very unfortunate chapters of our political history.    But, I do not think being denial of what has already become a reality (the internationally recognized Eretria) is the right thing to do as far as the imperative of dealing with the issue of how to make things that has gone wrong right is concerned. And this kind of attitude of denial becomes difficult to comprehend when it comes from well-educated people such as Dr. Tesfaye.  I strongly believe that we have to accept the already given reality and deal with it accordingly. Simply put, we need to work hard how to bring a situation where the two countries could move in a direction of  confidence building and subsequently making some sort of economic and political cooperation even to the extent of an arrangement of confederation and so no and so forth. The political culture of denial and   avoidance will never serve any desirable purpose. What kind of government or political system is required for this very huge and challenging responsibility? There is no doubt that it is only a political system that should be led by an appropriately structured and democratically representative government. And that has to be our focal point if we are serious enough about designing the way out from the very ugly political vicious circle we found ourselves.

C. Dr. Tesfaye tried to make kind of comparative politics of the French revolution and the 1970s of ours. He characterized ours as a left –wing movement started by students and now ended up with the so-called democratic revolution of TPLF. Well, leaving the question of whether the comparison is appropriate or not aside, I want to say that the way Dr. Tesfaye and so many other scholars for that matter look at the 1970s revolution sounds highly generalized and subsequently misleading. Dr. Tesfaye says, “Our revolution was started with a derailed left- wing student movement …. / Yegna abyot ferun belekeke Yetemarewoch gira-kinif enkiskasie tejemiro….”  It is one thing to simply be critical of the past wrong doings/mistakes; but it is quite another thing to rationally/objectively be critical and come up with ideas of how we should make things right and move forward. I do not know when and how we have to get out of the politics of simply blaming what went wrong in the past. I do not really understand why and how we look at the political event that took place forty years ago as the result of the then international and domestic political circumstances from our perspective of the this 21^st century and blame the generation.

D. Dr. Tesfaye complains both in the review discussion and in his article about the “emptiness of concepts such as of democracy, rule of law, liberty, equality, constitution, and …..” I do not think it is arguable that that all governments including the most brutal ones preach about those very values and principles of democracy.  The question is how we should respond to these kinds of terribly hypocritical, if not deadly cynical political games.  To my understanding, the works of intellectuals such as Dr. Brhanu’s give valuable insights in this regard. So, let’s not mainly stay on leaning on what happened in the past and complain about the tyrannical ruling groups such as TPLF/EPRDF who terribly abuse their political power in the name of democracy and national security    . Let’s employ our energy and time mainly on strategic ideas and feasible ways and means that could help shorten the continuation of mere political gangsterism. That is why I do not think that criticizing Dr. Behanu’s approach as too much focus on the current challenges we are facing does sound convincing.

E. He tried to justify one of his points of critic by stating that it is not good to have “over-exaggerated concern as Ethiopiawinet is not merely the total sum of problems.” He put his argument in the form of question, “Is there no an opportunity other than problems?” And he tries to answer the question by stating that “this kind of thinking is not good to psychology.” Well, that is true. But, all these points of argument boils down to one and only one issue, the absence of practical democratic principles and values .  He says we (Ethiopians) have both national and cultural experiences that should be taken account. True. But, on the other hand, somewhere down in his article, he states that, “Our common national survival (lives) and Ethiopiawinetachin is at the cross-road, the direction of survival or death.” That is exactly the very concern expressed in Dr. Berhanu’s book. Well, his article of six pages (in Amharic) posted on Ethiomedia tries to raise and discuss many issues of concern and that is greatly appreciable. However, as it is true to most of our intellectuals, it is heavily over dominated with background information and description of problems and blaming external actors (Eritrea), the ruling party of Ethiopia (TPLF)  and “opposition forces which are being used by both parties as agents of proxy war” without referring who is who. I did not observe any substantive recommendation on the question of what is the way out.

Let me conclude my observation by saying that although expressing our views and concerns in any way we believe in should be valued , I have an impression that we most of us still are  in short of   engaging ourselves in ideas and forward –looking recommendations.  And I hope we will move towards that direction!

ጥንቃቄ የሚያሻው የኢትዮጵያ ፖለቲካ የትግል ጉዞ (በገዛኽኝ አበበ ከኖርዌይ)

February 14/2014                                            

ከገዛኽኝ አበበ

አሁን አሁን በፊስቡክ፣ በየሚዲያው  እና በየማህበራዊ ድህረ ገጹ እንደምናየው እና እንደምንሰማው ወያኔ ወይም የወያኔን የልብ አጀንዳ ለማስፈጸም ጎንበስ ቀና እያሉ ያሉ  ቅጥረኞች ድርጅቶች ነን ባዮች  የኢትዮጵያን ሕዝብ ለማደናገር  በየሚዲያው መንቀሳቀስ ጀምረዋል :: እነዚህ ግለሰቦች ወይም ድርጅቶች በአንድ ጎኑ ወያኔን የሚቃወሙ እየመሰሉ በሌላ በኩል ደግሞ የወያኔን መንግስት ለመፋለም ቋርጠው የተነሱትን  ጠንካራ  እና እራሳቸውን በማደራጀት ላይ የሚገኙትን ፣ ለወያኔ መንግስት  አስፈሪ እና ስጋት በመሆን ላይ ያሉትን እራሱም ስጋት ይሆኑብኛል ብሎ የሚፈራቸውን የፖለቲካ ድርጅቶችን ወይም የፖለቲካ ሰዎችን በማሳደድ እና በመቃወም  የሚሰሩትን ስራ እና ትግላቸውን በማጣጣል ፣በማንቋሸሽ  የበሬ ወለደ ያህል የሃሰት ቅስቀሳቸውን ሲደሰኩሩ መስማት የተለመደ ነገር ሆኖል:: በእነዚህ የፖለቲካ ድርጅቶች ላይም ሆነ የፖለቲካ ሰዎች ላይ በየሚዲያው የሚደረገው  የሀሰት የወሬ ዘመቻ (propaganda) ሕዝብን ግራ ለማጋባት እና የወያኔን የስልጣን እድሜ  ለማራዘም የወያኔ መንግስት በስፋት በየ አቅጣጫው ያሰማራቸው ለወያኔ እየሰሩ ያሉ አስመሳዬች የወያኔ ምልምሎች ሲሆኑ ስራቸውም የተቀዋሚዎችን  የፖለቲካ ትግል መሰለል እና ማዳከም  ሲሆን ይህም የሚያሳየው በሀገር ውስጥም ሆነ በውጭም እየተደረገ ያለው ፖለቲካዊ የትግል ጉዞ የወያኔን ባለስልጣኖች ምን ያህል እረፍት እንደነሳቸው እና እንቅልፍ እንዳሳጣቸው ነው  : :

ከዛሬ ዘጠኝ ዓመት በፊት ማለትም በ1997 ዓ.ም በኢትዮጵያ ሕዝብ ዘንድ የነበረውን የፖለቲካ መነቃቃት ሁላችንም የምናስታውሰው  ሲሆን ከማንኛውም ኢትዮጵያዊ አይምሮ ሊጠፋ በማይችል ሁኔታ የኢትዮጵያ በታላቅ ሀገራዊ ስሜት እና ወኔ   ፖለቲካዊ መነቃቃት ውስጥ የነበረበት ጊዜ እንደነበር እ እና ኢትዮጵያ በታሪክ ለመጀመሪያ ጊዜ የወያኔን የኢሕአዴግን መንግስት የስልጣን እድሜ ሊያሳጥር የሚችል ጥሩ አጋጣሚ ተፈጥሮላት እንደነበር ሁሉም ሰው የሚስማማበት ሀቅ ሲሆን በጊዜው  አብዛኛው የኢትዮጵያ ሕዝብ በወያኔ መንግስት ላይ የነበራቸውን የመረረ ጥላቻ በአደባባይ በመውጣት ለአለም ሕዝብ ያሳዩበት ወቅት ነበር ::በጊዜውም  ሕዝቡም  በወያኔ መንግስት ላይ ያለውን የመረረ ጥላቻ በግልጽ  በማሳየቱ ወጣት ወገኖቻችን በአንባባ ገነኑ የወያኔ መንግስት እንደ ሌባ እና እንደወንበዴ ተቆጥረው በግፍ የተጨፈጨፉበት እና የተገደሉበትን  ጊዜ ማንም የኢትዮጵያ ሕዝብ ሊራሳው የማይችል እውነታ ነው :: በዛን ወቅት የኢትዮጵያ ሕዝብ  ለውጥ በመፈለግ እና በወያኔ የዘረኝነት አገዛዝ በመማረር  ታሪክን ሊሰራ ቆርጦ መነሳቶን በተግባር አስመስክሮል:: ለዚህም ማስታወሻ ይሆነን ዘንድ በሚያዚያ 30/1997  በታሪክ ታይቶ በማይታወቅ ሁኔታ የወያኔን አንገት ባስደፋ እና ቅስም በሰበረ  መንገድ ከ2.5 ሚሊዮን የሚበለጥ ሕዝብ ማንም ሳያስገድደው አደባባይ በመውጣት ያሳየው ትዕይንት ማረጋገጫ ነው: ::

በወቅቱ በነበረው የሕዝቡ አንድነትእና ህብረት ፣ ሕዝቡ ለለውጥ በነበረው ጉጉት ያደርግ የነበረው እንቅስቃሴ ለወያኔ መንግስታት አስደንጋጭ ከመሆኑ የተነሳ  ጠቅላይ ሚኒስትሩ በፍርሀት ደንብረው  በደብረ ዘይት በሚገኘው አየር ሀይል ተሸሸገው ህዝቡ መብራት ጠፍቶበት፣ ደግሞም ዝናብ ዘንቦ ወደ ቤቱ ከተመለሰ በኋላ ወደ መንበራቸው መመለሳቸውን በጊዜው የነበሩ የአይን አማኞች ተናግረዋል::  : ከዛም በመቀጠል ግንቦት 7 19 97 የነበረው ክስተት  በየሰው ፊት ላይ ይነበበ የነበረውን ተስፋ ለመግለጽ ያስቸግር ነበር :: ወጣቶች በሙሉ ሀይላቸው ፖለቲካ እንቅስቃሴ ውስጥ የገቡበት፣ ሁሉም ሰው ፍርሃት እና የፍርሃት ምንጭ የሆነውን የወያኔን አገዛዝ ደህና ሰንብት ያለ ይመስል ነበር በወቅቱ ይሆን እንጂ ምን ያደርጋል በጊዜው ተፈጥሮ የነበረውን የፖለቲካ መነቃቃት በአንዳንድ የበግ ለመድ በለበሱ  አስመሳይ ፖለቲከኞች እንደነ አቶ ልደቱ አያሌው በመሳሰሉ ሰዎች በጊዜው የነበረው የፓለቲካ መነቃቃት (revival ) መኮላሸቱ እና እንደ ጉም በኖ መጥፋቱ እስከ ዛሬም ድረስ አብዛኛውን ለውጥ እና ነጻነት ናፋቂ ሀገር ወዳት ኢትዮጵያ ዜጎችን የሚያስቆጭ እና የሚያንገበግብ ሲሆን ወያኔን ለማንበረከክ እና ከስልጣን ለማስወገድ የነበረው ወርቃማ ዕድል መበላሸቱ አብዛኛውን የኢትዮጵያን ሕዝብ  አስቋጥቷል ተስፋም አስቋርጦል::  በጊዜውም በነበረው ክስተት የአብዛኛው የኢትዮጵያ ሕዝብም ልብ ተሰብሮል:: እስከዛሬም ድረስ አንዳንድ ሰዎች በኢትዮጵያ የሚደረገውን ማንኛውንም ፖለቲካዊ ትግል በጓሬጥ እና በጥርጣሬ ዳር ላይ ቆመው እየተመለከቱት ይገኛል ::

 የ19 97 ምርጫን ተከትሎ የተፈጠረውን የፖለቲካ መነቃቃት መኮላሸቱ እንደተጠበቀ ሆኖ ባለፉት ጊዚያቶች የነበሩት የፖለቲካም ሠዎች ሆኑ የፓለቲካ ድርጅቶች ባረጀ እና በገረጀፈ  ጭፍን የፖለቲካ አመራር እና የትም በማያደርስ አመለካከት የወያኔን የስልጣን እድሜ እያራዘሙት ይገኛሉ:: እንደእኔ አመለካከት የወያኔ ኢሕአዲግ የስልጣን እድሜ እስከዛሬ ሊረዘም የቻለበት ዋንኛው ምክንያት በራሱ በኢሕአዲግ ጥንካሬ ሳይሆን በተቃዋሚዎች በደከመ  እና በተልፈሰፈሰ የአመራር ችግር  ነው:: በኢትዮጵያ ውስጥ ያለፉትን 22 አመታቶች ብዙ የተቃዋሚ ፓርቲ ተብለው ስም የተሰጣቸው ስብስቦች ቢፈጠሩም  በኢትዮጵያ ፖለቲካ ላይ አንዳችም የፈየዱት ነገር ሳይኖር ብዙ ጊዚያቶች አልፈዋል::  አሁን አሁን ግን እንደምናየው  እንደነ አንድነት፣ አራናት ትግራይ እና ሰማያዊ ፓርቲ ያሉ በወጣቶች የተገነቡ የፓለቲካ ፓርቲ ድርጅቶች መፈጠራቸው  በኢትዮጵያ ፖለቲካ  ተስፋ ቆርጦ የነበረው  ሕዝብ ላይ እስትንፋስ እየዘሩበት ይገኛሉ:: ከምርጫ 97 በኋላ በነበሩት አመታቶች   በኢትዮጵያ ፖለቲካ ልቡ ተሰብሮ እና ተስፋ ቆርጦ የተኛውን የኢትዮጵያ ሕዝብ እየቀሰቀሱት ቢሆንም  ራዕያቸውን ወደ ፊት ለማስጓዝ ብዙ የቤት ስራ ከፊታቸው የሚጠበቅባቸው ይመስለኛል:: በራቸውንም ነቅተው ከጠላት ወያኔ በመጠበቅ በጥንቃቄ መጓዝ ይገባቸዋል:: ምክንያቱም እስከዛሬ ወያኔ  እንደ እስስት እየተለዋወጠ እና እንደ እባብ እየተሽለኳለኳ ስንቶቹን የፖለቲካ ፖርቲ ድርጅቶችን እንደሽመደመዳቸው አይተናልና ::

በምርጫ 97 ጊዜ የነበረውን ቅንጅት ማንም ሰው በአጭር ጊዜ ውስጥ እንደዛ ፍርክስክሱ ይወጣል ብሎ የጠበቀም የገመተም አልነበረም ነገር ግን ባልተጠበቀ ሁኔታ ባልተገመተ ሰአት ብትንትኑ ሊወጣ የቻለበት ምክንያት ጥንቃቄ በጓደለው አካሄድ እና በተዝረከረከ አሰራር የተነሳ   ለጠላታቸው የወያኔ መንግስት መጠቀሚያ መሆናቸው ነበር :: ወያኔም እንደ እባብ  ተሹለክልኮ በመካከላቸው ለመግባት እና ለመበታትን ጊዜም አልወሰደበትም ነበር : :: በወቅቱም የቅንጅት መፈራረስ ወያኔ እና የወያኔ ካድሬዎች ጮቤ ያስረገጠ ክስተት የነበር ሲሆን ወያኔ እንዳለመው እና እንዳሰበው ለተወሰነም ጊዚያቱችም ቢሆን የኢትዮጵያ ፖለቲካ ተዳፍኖ የጠነከረ የፖለቲካ ድርጅት በሌለበት በማን አለብኝነት ለአጭር ጊዜም ቢሆን ተረጋግቶ እንዲቀመጥ አስችሎታል:: ይሁን እንጂ አሁን ላይ ግን ነገሮች ሁሉ እየተቀየሩ እና እየተለወጡ በውስጥም በውጭም ያለው የፖለቲካው ትግል እሳት እየነደደ እና እየተፋፋመ ሲሆን በቅርብ እንኮን እንደምንመለከተው የህወሃት  ወያኔ መንግስት የሚመካበት የትግራይ ህዝብ ሳይቀር የህውሃት  መንግስት ለትግራይ ሕዝብ እንደማይመጥን ለወያኔ መንግስት በግልጽ በአደባባይ እየነገሩት ይገኛሉ::በወያኔ መንግስት የስልጣን አገዛዝ መገዛት ያልሰለቸው እና ያልመረረው ብሔር እና የሀገሬቱ ዜጋ የለም ::  ለሆዳቸው እና ለጥቅማቸው ህሊናቸውን ሽጠው ከሚኖሩት  ከራሱ ከወያኔ ካድሬዎች በስተቀር  በመሆኑም እየተፋፋመ ያለው የፓለቲካው ትግል መነቃቃት መላውን  ሀገር ወዳድ የኢትዮጵያ ዜጎችን  ከዳር እስከዳር ማዳረሱ እና ማነቃነቁ የማይቀር ሀቅ ነው :: ስለዚህ የፖለቲካውን እሳት እያጋጋሉ እና  እያፋፋሙ ያሉ የፖለቲካ ድርጅቶችም ሆነ የፖለቲካ መሪዎች ባለፈው ከነበረው ስህተት በመማር በራቸውን ከጠላት ወያኔ ተጠንቅቆ በመጠበቅ ትግሉን ማስቀጠል እና ማፋፋም ይጠብቅባቸዋል :: ወጣቱ ለለውጥ ልቡ ተነሳስቷል የወያኔ ኢህአዲግም የስልጣን ዘመን የጭቆና አገዛዝ የሚከስምበት ጊዜ እሩቅ አይሁንም ::

     ኢትዮጵያ በቆራጥ ታጋይ ልጆቿ ከወያኔያዊ አገዛዝ ነጻ ትወጣለች::

   gezapower@gmail.com

       

              ድል ለኢትዮጵያ ሕዝብ!!

የአቶ አስራት ጣሴ የፍርድ ቤት ውሎ – ከዳዊት ሰለሞን (ጋዜጠኛ)

February14/2014

ዳኛ –የማረሚያ ቤቱ ፖሊስን ‹‹እዚሁ ልትለቃቸው ትችላለህ

የማረሚያ ቤቱ ፖሊስ ‹‹አለቃቸውም››

አንድነት ለዴሞክራሲና ለፍትህ ፓርቲ የኢትዮጵያ ቴሌቭዥንና ሬዲዩ ድርጅት ባቀረበው አኬልዳማ በተሰነ ዶክመንተሪ ፊልም ስሜን አጥፍቷል በማለት ያቀረበው የፍትሀ ብሄር ክስ በአስር ቀናት ውስጥ ውሳኔ ማግኘት እንደሚገባው አዋጅ እንደሚደነግግ የተረዱት አቶ አስራት ጣሴ በአዲስ ጉዳይ መጽሔት የፍትህ መጓተት ከፍርድ ቤቱ ፍትህ ማግኘት እንደማይቻል ማሳያ ነው በማለት በመጻፋቸው ፍርድ ቤቱ ዘልፈውኛል በማለት ክስ መስርቶ ለስምንት ቀናት በቂሊንጦና በፖሊስ ጣብያ መታሰራቸው አይዘነጋም፡፡

በዛሬው የከሰዓት በኋላ የፍርድ ቤት ውሎ ዳኛ ቱታ ለብሰውና ነጠላ ጫማ ተጫምተው እጆቻቸው በካቴና ተጠፍሮ በሁለት የታጠቁ የማረሚያ ቤቱ ፖሊሶች የቀረቡት አቶ አስራት የቅጣት ማቅለያ እንዲያቀርቡ ሲጠየቁ ‹‹ምንም አይነት ማቅለያ አላቀርብም››የሚል ምላሽ ሰጥተዋል፡፡
ዳኛዋ ውሳኔውን ለማስደመጥ ተጨማሪ 45 ደቂቃዎችን እንዲጠብቁ በማዘዝ ከአንድ ሰዓት በኋላ የአስራትን ጉዳይ ለማድመጥ የመጡ ሰዎች ወደ ችሎት እንዲገቡ ተደርገዋል፡፡ዳኛዋ ውሳኔውን ከማንበባቸው አስቀድሞ ጋዜጠኞች በችሎቱ መገኘታቸውን በመጠየቅ ‹‹የአዲስ ጉዳይ ወይም የአዲስ ነገር ጋዜጠኛ ናፍቆት የሚባሉ አሉ በማለት ጠየቁ ነገር ግን ናፍቆት ነኝ ያለ ጋዜጠኛ በስፍራው አልተገኘም፡፡ዳኛዋ ቀጠሉ‹‹ለማንኛውም ጋዜጠኞች ፍትሃዊ ዘገባ እንድትሰሩ ትጠየቃላችሁ ታላቁ ህዝብ መረጃ የማግኘት መብት አለው ያልተባለ ነገር በመጻፍ የተሳሳተ መረጃ ማስተላለፍ አይገባም››የሚል ምክር ካስተላለፉ በኋላ ውሳኔውን በንባብ አስደመጡ፡፡

ውሳኔው አቶ አስራት ፍርድ ቤቱን የኢህአዴግ በማለት መሳደባቸውን አግባብ አለመሆኑን በመጥቀስ የአምስት ወራት እስር መወሰኑን ነገር ፍርድ ቤቱ በራሱ የቅጣት ማቅለያ መመዘኛ መሰረት ቅጣቱን በገደብ እንዲሁም በማድረግ በሁለት አመት ገደብ እንዲወጡ ወስኗል››አሉ፡፡
ዳኛዋ አስራትን ላቀረባቸው ፖሊስ ‹‹እዚሁ ልትለቋቸው ትችላላችሁ ››ቢሉም ቆፍጠን ያለው ፖሊስ ለዳኛ‹‹አንለቃቸውም ከማረሚያ ቤት ስለመጡ ከዚያ ነው የሚለቀቁት››የሚል ምላሽ ሰጥቷል፡፡

ዘ -ሐበሻ

በጎንደር የታክሲ አሽከርካሪዎች የሥራ ማቆም አድማ መተው ዋሉ

February 14/2014

(ዘ-ሐበሻ) በጎንደር ከተማ የሚገኙ የታክሲ አሽከርካሪዎች ዛሬ የሥራ ማቆም አድማ አድርገው በአደባባይ የመኪናቸውን ጡሩምባ ሲያሰሙ መዋላቸው ተሰማ።

የከተማ የታክሲ አሽከርካሪዎች ለሥራ ማቆም እና ለተቃውሞ ያነሳሳቸው ዋናው ምክኒያት “አዲሱን የትራፊክ የቅጣት ደንብ በመቃወም” እንደሆነ የደረሰን መረጃ ያመለክታል።

የዘ-ሐበሻ ምንጮች እንደሚሉት በጎንደር አዲስ የወጣው የትራፊክ ቅጣት ደምብ ለተከታታይ 3 ጊዜያት ቅጣት የተጣለበት አሽከርካሪ ለ6 ወራት እንዳያሽከረክር የሚከለክል ሲሆን የታክሲ ሹፌሮቹ ሙሉ ቀን ስንነዳ እንደመዋላችን ከዚያ በላይ ጥፋት ሊሰራ ይችላል በሚል ቅጣቱን ተገቢ አይደለም ሲሉ ለተቃውሞ ሥራቸውን አቁመው ውለዋል። በተጨማሪም የታክሲ ባለንብረቶች የታሪፍ ማስተካከያ አልተደረልንም በሚል ከነዚሁ አሽክርካሪዎች ጋር የሥራማቆም አድማውን መቀላቀላቸውም ተሰምቷል።

አድማው እስከማምሻውን ድረስ ቀጥሎ እንደነበር የገለጹት የዘ-ሐበሻ ምንጮች የከተማው አስተዳደር አድማ የመቱት አሽከርካሪዎች ተወካይ ልከው እንነጋገር ቢልም፤ ሹፌሮቹ “መንግስት የሕዝብ ተወካዮችን በማሰር የታወቀ ነውና ተወካይ አንልክም” ማለታቸውም ተሰምቷል ሲሉ ዘግበዋል።

በኢትዮጵያ በአሁኑ ወቅት ከፍተኛ የሆነ የመጓጓዣ እጥረት ችግር ያለ ሲሆን የታክሲ ሾፌሮቹ አድማ በሕዝቡ የ ዕለት ተ ዕለት ተግባር ላይ ተጸእኖ አሳድሮ ውሏል።